Przejdź do zawartości

Wszechświat

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Głębokie Pole Hubble’a w gwiazdozbiorze Pieca

Wszechświat (kosmos) – wszystko, co fizycznie istnieje: cała przestrzeń, czas, wszystkie formy materii i energii, oraz prawa fizyki i stałe fizyczne określające ich zachowanie.

  • Celem życia jest: w swojej małej jednostkowej duszy odbić jak najwięcej kosmosu.
  • Cóż mi z tego, że wszechświat jest wieczny, kiedy ja sam muszę umrzeć na wieki.
  • Definicja modlitwy: „…prosić o anulowanie praw wszechświata na rzecz jednego petenta, przyznającego, iż jest tego niegodny.”
  • Gdyby wieża Eiffla wyobrażała wiek Wszechświata, warstwa farby na najwyższej gałce na jej szczycie odpowiadałaby udziałowi człowieka; i każdy by wiedział, że po to zbudowano wieżę, żeby na niej znalazła się ta farba.
  • Jest tragedią ludzkości, że rozwiązuje ona problemy kosmosu, zanim jeszcze rozwiązała problemy ziemskie.
  • Kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały Wszechświat działa potajemnie, by udało ci się to osiągnąć.
  • Kiedy ktoś umiera, unicestwieniu ulega jedna cząstka kosmosu.
    Wszystko co czuł, czego doświadczył, co poznał, znika wraz z jego odejściem, tak jak znikają łzy na deszczu.
  • Kocham cię, bo cały Wszechświat sprzyjał mi w tym, bym mógł dotrzeć do Ciebie.
  • Kościół nie chce niczego udawać, chce wykonywać pracę. Uważa on ten świat i wszystko, co w nim jest, za czystą ułudę, za proch i popiół w porównaniu z wartością jednej tylko duszy. Utrzymuje on, że jeżeli nie może w sposób sobie właściwy, przysparzać dobra duszom, próżne są wszelkie jego działania… Uważa, że działanie tego świata i działanie duszy są po prostu niewspółmierne, że każde z nich ma właściwą sobie sferę; Kościół pragnąłby raczej zbawić duszę jednego jedynego dzikiego bandyty z Kalabrii czy skomlącego żebraka z Palermo niż zbudować sto linii kolei żelaznej wzdłuż i wszerz Włoch albo przeprowadzić reformę sanitarną z najdrobniejszymi szczegółami w każdym mieście Sycylii, chyba że te wszystkie dzieła na skalę narodową zmierzają do jakiegoś dobra poza nimi.
    • Autor: John Henry Newman, Certain Difficulties Felt by Anglicans in Catholic Teaching Cosidered, tom 1, „Longmans”, London 1908, s. 239, 240.
    • Zobacz też: dusza, katolicyzm
  • Ludzka wyobraźnia jest jak Wszechświat, myślę, bezkresna, mroczna i niekiedy zimna jak On.
    • Autor: Irmina Kosmala, Krótka historia nikczemności, Zeszyty Poetyckie, Gniezno 2024, s. 129.
  • Moim zdaniem to, co się stało z czasem u początku wszechświata, stanowi ostateczny argument za brakiem potrzeby „Wielkiego Projektanta” oraz przemawia za tym, że wszechświat powstał samorzutnie.
    • Autor: Stephen Hawking
    • Źródło: Stephen Hawking, Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania, tłum. Marek Krośniak, Wydawnictwo Zysk i s-ka, Poznań 2018, s. 64.
    • Zobacz też: czas
  • Moje doznania mają naturę religijną w tym sensie, iż jestem świadomy, że umysł ludzki jest zbyt ograniczony, by głębiej wniknąć w harmonię Wszechświata, którą nazywamy „prawami natury”.
  • Może przyszłe wieki dadzą sobie radę z przerzuceniem solidnego mostu nad przepaścią pomiędzy prywatnym kosmosem każdego, a ogólnym kosmosem dla wszystkich.
  • Mówić o przypadku w odniesieniu do świata, który ukazuje tak bardzo złożoną organizację elementów i zadziwiającą celowość życia, oznacza rezygnację z próby wytłumaczenia świata, który jawi się naszym oczom w rezultacie jest to jednoznaczne z chęcią uznania skutków bez przyczyny. Jest to abdykacja ludzkiego rozumu, który w ten sposób zaniechał myślenia, próby rozwiązania swoich problemów.
    • Autor: Jan Paweł II, Katecheza z 10 lipca 1985 Dowody na istnienie Boga, w: Katechezy Ojca Świętego Jana Pawła II; Bóg Ojciec, Kraków-Ząbki 1999, s. 70.
  • Musieliśmy, brat i ja, wziąć wszechświat w swoje ręce, gdy pewnego ranka, tuż przed świtem, tata chichaczem wyzionął ducha.
    • Autor: Gaétan Soucy, Dziewczynka, która za bardzo lubiła zapałki
  • Nie jest rzeczą możliwą być naukowcem, nawet naukowcem ateistą, i oprzeć się wrażeniu groźnego piękna, harmonii i pomysłowości przyrody. To, co mnie najbardziej uderza, to istnienie ukrytego, matematycznego porządku. Jak można przyjąć tak finezyjnie zaaranżowany, tak subtelny i trafny układ rzeczywistości jako zwyczajny fakt, jako zbiór właściwości, które po prostu się zdarzyły? Oczywiście, nauka nie jest w stanie dowieść istnienia celowości lub też Stwórcy, ale może ukazać całą głębie pomysłowości, która tworzy wspaniały świat.
  • Nie ma Boga-Stwórcy, ale jest Kosmos, stwarzający słońca, planety i żywe istoty. Nie ma wszechmocnego Boga, ale jest Wszechświat, który rozporządza losem wszystkich ciał niebieskich i ich mieszkańców. Nie ma synów bożych, ale są dojrzali i dlatego rozumni oraz doskonali synowie Kosmosu. Nie ma osobowych bogów, ale są wybieralni przywódcy planet, systemów słonecznych, grup gwiazdowych, dróg mlecznych, wysp eteru i całego Kosmosu. Nie ma Chrystusa, ale jest genialny człowiek i wielki nauczyciel ludzkości.
  • Nie możemy zapominać, że jesteśmy dziećmi kosmosu.
  • Nie osiągnąłem zrozumienia fundamentalnych praw rządzących Wszechświatem dzięki racjonalnemu rozumowi.
  • Nigdy wcześniej nie dostrzegałem tej symetrii w budowie kosmosu, ale nagle uznałem ją za oczywistość.
  • Otwarto drogę nam do gwiazd,
    już przyciągania zrzucamy brzemię,
    nadejdzie pora,
    przyjdzie czas porzucić Ziemię.
  • Pracujemy też nad stworzeniem robota, który będzie mógł podróżować w lodzie tak jak torpeda w wodzie. Jeśli sprawdzi się na Antarktydzie, w przyszłości zostanie wysłany na Europę – księżyc Jowisza, gdzie istnieje ocean pod lodem. Droga do podboju kosmosu wiedzie zatem przez Antarktydę, bo to tam właśnie panują najbardziej kosmiczne warunki na ziemi.
  • Rozszerzenie zatem koncepcji kosmicznej, które słusznie obaliło starożytną ideę geo – i antropocentryzmu, i że tak powiem, zmniejszyło naszą planetę do rozmiaru pyłu astralnego, a człowieka do rozmiaru atomu tego pyłu, spychając ich na margines wszechświata, nie stanowi przeszkody – jak stwierdzili niektórzy, rozprawiając o tajemnicy Wcielenia – ani dla miłości, ani dla wszechmocy Tego, który jest czystym duchem i jako taki nieskończenie przewyższa materię, niezależnie od jej wymiarów kosmicznych w postaci przestrzeni, czasu, masy i energii.
  • Różne drzwi wiodły nas w Kosmos. Gdyby nie było tych, nie byłoby i moich prowadzących ze statku w otwartą przestrzeń kosmiczną.
    • Autor: Aleksiej Leonow
    • Opis: przed pierwszym wyjściem w otwartą przestrzeń kosmiczną, 18 marca 1965.
  • Szczęście można znaleźć nawet w najmniejszym ziarenku pustynnego piasku. Bo ziarenko piasku jest chwilą Stworzenia, a Wszechświat poświęca całe miliony lat, by mogło istnieć.
  • Ten, kogo bardziej przejmują i poruszają procesy kosmiczne, ewolucja i naukowe spekulacje niż obraz świętego człowieczeństwa Chrystusa w człowieku, który świętość osiągnął, niż to zwycięstwo nad światem, jakie samo istnienie świętego uosabia – nie jest już napełniony duchem chrześcijaństwa. Ten, kto troszczy się bardziej o doczesną pomyślność ludzkości niż o jej uświęcenie, zgubił chrześcijański pogląd na świat.
  • „Własna Legenda”. To jest to, co zawsze pragnąłeś robić. (…) Spełnienie Własnej Legendy jest jedyną powinnością człowieka. Wszystko jest bowiem jednością. I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu.
  • Wszechświat jest po prostu o wiele za duży, żebyśmy byli w nim sami.
  • Wszechświat jest tylko światłem
    a ziemia jest misą cieni
  • Wszechświat ma kształt człowieka z rozstawionymi nogami.
  • Wysiłek położony na drodze do zrozumienia wszechświata to jedna z niewielu rzeczy, która wynosi życie ludzkie ponad stadium farsy i dodaje mu pewnej godności tragedii.
  • Z praw fizyki wynika nie tylko, że wszechświat mógł zaistnieć sam z siebie, niczym proton, i nie wymagało to włożenia żadnej energii, ale i że jest w pełni możliwe, iż Wielki Wybuch nie miał w ogóle przyczyny. Żadnej, ale to żadnej.
    • Autor: Stephen Hawking, Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania, tłum. Marek Krośniak, Wydawnictwo Zysk i s-ka, Poznań 2018, s. 62.
    • Zobacz też: fizyka
  • Życie jest wrzodem na ciele wszechświata.
    • Autor: Jerzy Vetulani, Starość okiem przyrodnika, „Psychogeriatria Polska”, 2007, 4(3): 109–138
    • Zobacz też: życie
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Wszechświat&oldid=591862”