Przejdź do zawartości

Aborcja

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Aborcja (łac. abortus lub abortio – poronienie, wywołanie poronienia) – zamierzone zakończenie ciąży w wyniku interwencji zewnętrznej, np. działań lekarskich, w j. łacińskim abortus provocatus. Przeważnie w efekcie dochodzi do śmierci zarodka lub płodu ludzkiego (łac. nasciturus).

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A

[edytuj]
Pomnik dzieci nienarodzonych
  • A co sądzę dzisiaj o ustawie antyaborcyjnej? Przeraża mnie myśl, że można się zdecydować na urodzenie dziecka wyłącznie ze strachu przed karą więzienia.
  • A gdy postawiono kwestię: ojciec jest syfilitykiem, matka gruźliczką, mieli już czworo dzieci, z których jedno jest ślepe, drugie umarło przy urodzeniu, trzecie jest głuchonieme, a czwarte gruźliczne. Pojawia się nowa ciąża. Czy radzilibyście ją przerwać? Z pewnością – odpowiedziałoby 95 proc. rodziców.
    – A więc zabilibyście Beethovena.
    • Autor: Jean Toulat, Sztuczne poronienie – wyzwolenie czy zbrodnia? (fr. L’avortement, crime ou libération?), Editions du Dialoque, Paryż 1978
    • Zobacz też: Ludwig van Beethoven
  • Aborcja nie jest ani morderstwem, ani kosmetycznym zabiegiem, ani podłubaniem w nosie. Aborcja to aborcja – przerwanie ciąży, usunięcie ciąży, spędzenie płodu, sztuczne poronienie.
  • Aborcja (…) to perfidne narzędzie Złego. Życie ludzkie jest sakramentem Boga w świecie, obrona życia jest obowiązkiem chrześcijan, gdyż nad Betlejem nieustannie unosi się cień Heroda.
  • Amnesty International musi porzucić propagandę aborcji, którą papież Jan Paweł II nazwał obroną „kultury śmierci”. We Włoszech protestujemy przeciwko tej propagandzie, organizując wielkie manifestacje w obronie życia. Na demonstracjach tych widać prawdziwe Włochy: kraj ludzi, którzy pracują, zakochują się w sobie, żenią i wychowują razem swoje dzieci.
  • Aborcja jest rozwiązaniem złym, ale bez porównania gorszym rozwiązaniem jest porzucanie niemowląt na śmietnikach, grzebanie ich w lesie czy upychanie w beczce…
  • Aborcja to zło. Tu nie ma w Polsce zasadniczego sporu. (…) Jednak (…) mieszanie zakazu aborcji z obroną życia poczętego jest tylko cyniczną retoryczną i polityczną sztuczką. (…) Gdyby bowiem aborcja była legalna, jej warunkiem mogłaby być – jak gdzie indziej – konsultacja połączona z zachętą do urodzenia, ofertą wsparcia, zobowiązaniem do przejęcia opieki nad dzieckiem, jeśli się ono urodzi. Istotna część kobiet, jak pokazują doświadczenia niemieckie, pod wpływem konsultacji zrezygnowałaby z usunięcia ciąży.
    • Autor: Jacek Żakowski, Aborcja albo życie, „Gazeta Wyborcza”, 4 lipca 2011

B

[edytuj]
  • Boga trzeba słuchać, a nie ludzi. Wtedy zbyteczną będzie ustawa o aborcji, o eutanazji. Wystarczy „Nie zabijaj”. Nikogo i nigdy. Reszta jest od diabła. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni. (Mt 7,1) Wierzącym nie trzeba ustawy, wystarczy sumienie. (…) Pan Bóg powiedział do nas „Nie cudzołóż”. Byliby ludzie piękni urodą czystego serca i czystych oczu, i czystą miłością, ale myśmy poplątali miłość z łajdactwem, małżeństwo z partnerstwem i tym grzechem zgnije współczesny świat.
  • Brońcie nienarodzonych przed aborcją, nawet jeśli będą was prześladować, oczerniać, zastawiać na was pułapki, ciągać was po sądach czy zabijać was. Żadne dziecko nie powinno być pozbawione prawo do urodzenia, prawa do wykarmienia i posłania do szkoły.

C

[edytuj]
  • Chorym jest mówienie o dzieciach nienarodzonych – embrion nie jest człowiekiem. Nawet w momencie urodzenia my jesteśmy zaledwie zadatkiem na człowieka. Człowiekiem stajemy się całe życie, o ile wkładamy w to dużo, dużo wysiłku.

D

[edytuj]
  • Dla mnie oczywistym i jasnym jak słońce jest fakt, że aborcja ma znamiona zbrodni.
  • Dla nas szacunek dla życia nie polega na szacunku dla przypadkowego, spowodowanego przez pomyłkę, przez zapomnienie, spotkania plemnika i komórki jajowej! Istnieje próg 24 tygodni, poniżej którego nie ma mowy o autonomicznym życiu!
  • Dopóki w Polsce prawo jest takie, że kobieta ma prawo wystąpić o aborcję i w uzasadnionych przypadkach powinna mieć tego typu procedurę wykonaną, to ja będę się tego trzymał. Niezależnie od tego, jakie pikiety będą stały przed szpitalem.
  • Dzieci są darem Boga. A spędzenie płodu to najgorsza zbrodnia na świecie

F

[edytuj]
  • Fakt, że można kupić alkohol, nie znaczy, że musimy się nim upijać. Gdy prawo pozwala na in vitro czy aborcję, to nie znaczy, że kogokolwiek się do tego zmusza. Wiązanie Kościoła z państwem jest drogą donikąd. Mamy tak głosić Ewangelię, by człowieka do niej przekonać, a nie zmusić.
  • Fakty są zaś takie, że mimo zakazu rocznie wykonuje się w Polsce kilkadziesiąt tysięcy aborcji. Ta liczba nie uwzględnia aborcji farmakologicznych dokonywanych za pomocą łatwo dostępnych tabletek, turystyki aborcyjnej Polek.
    • Autor: Jacek Żakowski, Aborcja albo życie, „Gazeta Wyborcza”, 4 lipca 2011

G

[edytuj]
  • Gdyby mężczyźni zachodzili w ciążę, aborcja byłaby sakramentem.
  • Grup niekatolickich, które w sposób zdecydowany wypowiadały się przeciw przerywaniu ciąży, było bardzo wiele. Nigdy jednak nie dopuściliśmy do tego, by opublikowano ich listę i zapobiegaliśmy pojawieniu się przypuszczenia, że może istnieć inna opozycja niż katolicka.
    • Autor: Bernard Nathanson
    • Źródło: Medizin und Ideologie, październik 1984, s. 17–21.

J

[edytuj]
  • Ja wiem, że jak kobieta chce mieć dziecko, to zrobi wszystko, żeby je mieć, a jak nie chce mieć dziecka, to zrobi wszystko, żeby go nie mieć. Trzydzieści klika lat temu pojawiały się w szpitalach pacjentki, które wlewały sobie do macicy żrący płyn jako środek poronny. Pamiętam taką, która po tego typu działaniu zmarła.
  • Jak wszystkie paragrafy wspierające się na obłudzie społecznej, tak i ten godzi jedynie w biedaków. Jest nieetyczny, bo trafia przypadkowe ofiary pośród dziesiątków tysięcy bezkarnych; jest niedemokratyczny, ponieważ zapewnia przywilej bezkarności tym, którzy i tak są uprzywilejowani.
  • Jakie jest zdanie księdza na temat aborcji? Takie, jak zdanie kobiety, która przychodzi do spowiedzi.
  • Jako lekarz nigdy nie miałam wątpliwości, że aborcja jest zbrodnią dotykającą dziecko i kobietę. Zaraz po tym, jak została ona dozwolona w Polsce i duża liczba kobiet zaczęła się jej poddawać, miałam szereg pacjentek w swoim gabinecie. Teraz nieraz nie pytam zgłaszającej się do mnie kobiety, czy dokonała aborcji, ale kiedy to było, bo skutki tego czynu w psychice są ewidentne.
  • Jako naukowiec wiem, nie sądzę, lecz wiem, że życie człowieka zaczyna się od poczęcia. Mimo że formalnie nie jestem religijny, wierzę z całego serca, że istnieje Bóg, który domaga się od nas ostatecznego zakończenia tragicznej, haniebnej zbrodni przeciwko ludzkości.
    • Autor: Bernard Nathanson
    • Źródło: Medizin und Ideologie, październik 1984, s. 17–21.
  • Jestem przeciwnikiem aborcji, ale musimy stworzyć takie warunki, aby sytuacja ekonomiczna nie zmuszała kobiet do dokonywania tego zabiegu. Dzisiaj w Polsce ginekologiem, który bezkrwawo usuwa ciążę, jest Leszek Balcerowicz. Robi to polityką ekonomiczną. Za komuny aborcja była dozwolona, rodziło się dużo więcej dzieci niż dzisiaj.
  • Jestem zdecydowanym przeciwnikiem aborcji eugenicznej i uważam, że zabijanie dzieci z niepełnosprawnością jest po prostu morderstwem. Jeżeli projekt w tej sprawie znajdzie się na moim biurku, to z całą pewnością zostanie przeze mnie podpisany. Jestem zdania, że Trybunał Konstytucyjny powinien rozstrzygnąć wniosek grupy 119 posłów dotyczącego właśnie przesłanki eugenicznej”
  • Jestem przeciwny aborcji, bo jak pokazuje życie, wyskrobano nie tych, co trzeba.
  • – Jestem z tobą w ciąży.
    Nie Pessa to mówi, lecz Zinaida, młoda Żydówka, którą poeta spotkał pewnego wieczoru w tawernie.
    – Ach! I co z tego? Wiesz, że aborcja jest legalna.
    – Poród też.
  • Jeśli możemy zaakceptować to, że matka zabija swoje dziecko, to jak możemy mówić innym ludziom, by nie zabijali drugiego człowieka?
  • Jeżeli rodzina domowa będzie rodzić żywych, to i Naród będzie żył; jeśli rodzina domowa uszanuje dziecię, będzie uszanowany w tej ojczyźnie człowiek. Jeżeli nie będą umieli uszanować maleńkiego życia, które się rodzi w komórce ogniska domowego, nie uszanują i życia obywateli, bo mordować nauczą się w rodzinie. Naprzód będą mordować swoje dzieci, a potem innych obywateli. W ten sposób, zamiast społeczności życiodajnej, będzie się tworzyć społeczność morderców i Naród będzie samobójczy. Zada sobie samemu śmierć własną ręką. I skończy się taki Naród, i sprawdzi się to, co o niektórych narodach mówią już dzisiaj słowami Pisma Świętego: „Imiona głupich będą wymazane z ziemi żyjących”.
  • Język przeciwników przerywania ciąży zakłada radykalny paternalizm moralny – to my wiemy lepiej, jak ty masz żyć, i my cię tego nauczymy. A jak nie chcesz się uczyć, to cię po prostu zmusimy.
    • Autor: Zbigniew Szawarski, Umrzyj, dziecko. Tak będzie lepiej. Z prof. Zbigniewem Szawarskim rozmawia Agnieszka Kublik, „Gazeta Wyborcza” 20–21 stycznia 2018, s. 23.

K

[edytuj]
  • Katarzyna Bratkowska trzy dni temu oświadczyła, że w Wigilię usunie ciążę (…).
    Nie wiem, czy Katarzyna Bratkowska jest w ciąży. Prawdopodobnie nie jest. Ale gdyby była, to podpowiem prosty wniosek: powinna w nią zajść z księdzem i usunąć na jakiejś poznańskiej plebanii, pod opiekuńczymi skrzydłami Kościoła i prokuratury. (…) Niemniej jakoś nie mogę zrozumieć, że te otaczane troską Kościoła życie od blastuli do dziaduli nagle przestaje istnieć jako człowiek, jeśli powołał je do życia ksiądz. Drogie księże dzieci, bomba na was leci. A prokuratura nic nie wskóra. Jak maksymalną bezczelnością i hipokryzją wykazuje się Kościół, żeby gładko zaakceptować coś takiego. (…) Ja bym od razu dzwoniła do Franciszka: halo, czy tu papież? Czy wie pan, że w Polsce aborcja w dziewiątym miesiącu jest legalna, pod warunkiem, że odbywa się w kościele?
  • Każda jednostka ma zupełnie jednoznaczny początek w momencie poczęcia.
  • Kobieta powinna móc poddać się aborcji do określonego stadium zaawansowania ciąży.
    • Autor: Albert Einstein, pismo do Światowej Ligi Reformy Seksualnej, Berlin, 6 września 1929
  • Kościół ma w dramatycznych sytuacjach pomagać człowiekowi, a nie regulować, zgwałcić i poddać sobie. Stygmatyzuje aborcję. A ta decyzja musi należeć do matki. Jestem na terenie decyzji osobistej tej osoby. Mogę jej pomagać. I jako teolog, ksiądz starałbym się pomóc, by zachować życie. Ale nie mogę podjąć za nią decyzji. To musi być jej wybór. Przez doktrynę katolicką, obsesję Kościoła, kobieta została uczyniona przedmiotem. To jest forma władzy nad nią. Nasza katolicka obsesja z aborcją, to tylko narzędzie do poddania kobiety. Jako nie-osoby, bo pozbawionej praw człowieka.
  • Któż z Was dowiedzie na mnie grzechu? Ja wiem, że mówiąc to wszystko, ściągnę na siebie w krótkim czasie napaści prasy. To ja jestem winowajcą! To ja mam czarta! To ja rozrabiam! To ja podburzam! To ja rzucam niepokój w społeczeństwo! To ja będę oskarżony! Ja to wiem! Ale wolę być dzisiaj oskarżony niż za pięćdziesiąt lat, gdy trawa porośnie bruki i nie będzie komu po niej deptać, bo usłużna „racja stanu” wytnie „pogłowie polskie” dla ambicji, że się nikt nie myli – nawet wydając ustawy wrogie Narodowi. Tę winę przyjmę na siebie, w obliczu Boga, Narodu, jego sumienia i Waszego sumienia – jeśli Was na to nie stać.

L

[edytuj]
  • Legalizacja przerywania ciąży jest to nic innego, jak uprawnienie dane człowiekowi dorosłemu, dane w autorytecie prawa stanowionego, ażeby mógł pozbawiać życia człowieka nie narodzonego, czyli tego, który nie może się bronić. Trudno pomyśleć sytuację bardziej niesprawiedliwą i trudno tu naprawdę mówić o obsesji, gdy wchodzi w grę podstawowy nakaz prawego sumienia: to znaczy obrona prawa do życia ludzkiej istoty – niewinnej i bezbronnej.
    • Autor: Jan Paweł II
    • Źródło: Przekroczyć próg nadziei, wyd. Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1994, s. 152.
  • Ludzie, którzy wierzą, że płód to człowiek, jakoś też zwykle są za karą śmierci. A jak można być pro-life, jeśli jest się za zabijaniem innych istot ludzkich? Po drugie, ochrona życia nie obejmuje dla nich ani opieki nad ciężarną, ani opieki poporodowej. A już na pewno nie obchodzi ich urodzone już dziecko, bo sprzeciwiają się zasiłkom dla samotnych matek. W modelu surowego ojca zakaz aborcji oznacza utrzymanie męskiej dominacji nad reprodukcją.
    • Autor: George Lakoff
    • Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Prawica wojuje na słoniach, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 sierpnia 2014.
    • Zobacz też: kara śmierci

M

[edytuj]
  • Musimy też pamiętać, że kwestia deklarowanych poglądów nie ma bezpośredniego przełożenia na praktyki społeczne – przecież w Polsce kobiety masowo dokonują aborcji, na pewno częściej niż w Szwecji czy Francji, gdzie ten zabieg jest dozwolony. I w Polsce wykonują je lekarze, którzy oficjalnie powołują się na klauzulę sumienia. Mówię o tym, bo wprawdzie praktyka obyczajowa społeczeństwa polskiego wcale nie musi być bardzo konserwatywna, ale ważne jest jednak to, co legitymizowane przez dyskurs publiczny.

N

[edytuj]
  • Na pewno trzeba zatrzymać proceder uśmiercania dzieci, które mają różne wady rozwojowe. To jest coś nieludzkiego i z tą eugeniką trzeba w Polsce skończyć. Dalej posunąć się, w moim przekonaniu, nie można. Niektóre wypowiedzi wzywające do wyłączenia także tych przypadków, gdy chodzi o ratowanie życia kobiety lub ciążę z gwałtu, sprawiają w mojej opinii wrażenie nakręcające drugą stronę. Także wielu księży, z którymi rozmawiam, podziela opinię, że efektem penalizacji tych wyjątków może być za kilka lat aborcja na życzenie. Są zresztą pewne granice działania państwa. Państwo nie może nakazać umrzeć kobiecie, która chce ratować swoje życie. Po prostu nie ma takiego prawa. Nie ma też prawa nakazać urodzić zgwałconej nastolatce.
  • Nakręciłem ten film [Niemy krzyk], aby pokazać, czym naprawdę jest przerywanie ciąży. Jestem odpowiedzialny za 75 tysięcy sztucznych poronień wykonanych w prowadzonej przeze mnie klinice. Lecz obecnie nawróciłem się na stronę obrony życia. Nie jestem ciemniakiem ani człowiekiem prymitywnym. Nie jestem katolikiem ani protestantem. Jestem żydem i w dodatku kompletnym ateistą. Moje nawrócenie nie jest podyktowane ani motywami religijnymi ani etycznymi: jest ono wyłącznie naukowe i technologiczne. Po prostu doszedłem do wniosku, że nie ma żadnej różnicy między 12-tygodniowym a 28-tygodniowym płodem. Powinny być traktowane kompletnie tak samo. Dokonanie zabiegu przerywania ciąży jest dzieciobójstwem. Zabijany płód doznaje takich samych cierpień jak dorosły torturowany skazaniec.
    • Autor: Bernard Nathanson
    • Źródło: M. Stypułowska, Niemy krzyk dziecka, tygodnik „Niedziela”, 11 sierpnia 1985, s. 6.
  • Naród, który zabija własne dzieci, jest narodem bez przyszłości.
  • Naszym szlachetnym celem jest doprowadzenie do tego, aby każde dziecko, nieważne urodzone, czy nie, miało zapewnioną prawną ochronę.
  • Nie jestem za tym, żeby aborcja była na żądanie. Pamiętam to z czasów PRL-u. Kiedyś przyjechała do nas 26-letnia dziewczyna na 12. w jej życiu zabieg. Powszechnie traktowano aborcję jak metodę antykoncepcji, szło się do przychodni, proste skierowanie i buch do szpitala. Sposobem na to, by zmniejszyć liczbę niechcianych ciąż, jest powszechna porządna edukacja i dostępność środków antykoncepcyjnych. Niestety, w Polsce te same osoby, które najostrzej walczą z aborcją, nie chcą też słyszeć o edukacji i antykoncepcji, więc nie wiem, jakie tacy ludzie widzą realne rozwiązania.
  • Nie jesteśmy jeszcze na etapie umieszczania dzieci w kategorii niebezpiecznej epidemii, nawet jeśli to szczera prawda.
  • Nie może być tak, by to „coś”, o co jest spór, będąc w łonie matki miało inną (i to mniejszą!) ochronę prawną, niż to samo „coś” będące w inkubatorze.
  • Najcięższy z możliwych grzechów to okaleczenie duszy dziecka, a poczucie bycia dzieckiem niechcianym niszczy ją najdotkliwiej. Dla duszy kobiety niewiele rzeczy jest równie rozdzierających jak przymus macierzyństwa bez miłości i pragnienia.

O

[edytuj]
  • O prawie do przerywania ciąży nie może decydować przypadkowe społeczeństwo.
  • Odkąd pamiętam byłem przeciwnikiem aborcji. Uważam aborcję za morderstwo. Może z tego powodu, że sam o mały włos nie zostałem usunięty czy zlikwidowany, mniejsza o nazwę. Tata nie chciał mieć dzieci. To tylko i wyłącznie dzięki mojej mamie my tu właściwie gadamy, bo jestem. Przecież mama do siódmego miesiąca ukrywała przed tatą, że jest w ciąży.
    • Autor: Kazik Staszewski, Idę tam gdzie idę. Autobiografia. Rozmawia Rafał Księżyk, wyd. 2, Warszawa 2015, s. 17.

P

[edytuj]
  • Polska jest krajem z jednym z najniższych przyrostów naturalnych w Europie, a jednocześnie wykonuje się tu jedynie 200–300 legalnych aborcji rocznie. Co się dzieje z niechcianymi ciążami i niechcianymi dziećmi? Co się dzieje z kobietami gwałconymi? Co się dzieje z tymi, które mając dzieci, chcą odpowiedzialnie przeżywać rodzicielstwo i nie mogą – z braku środków i jakiejkolwiek pomocy państwa – wychować następnych? Co się dzieje z kobietami, które są zbyt młode, zbyt naiwne i zbyt bezradne, by wychować niechciane dziecko? Co się dzieje z tymi, które są chore i nie powinny zachodzić w ciążę, ale małżonek wymógł na nich „obowiązek małżeński”, a Kościół zabronił antykoncepcji? Co się dzieje wreszcie z rzeszą niechcianych urodzonych dzieci, których bezradne matki skazują na straszny los? Znajdujemy je w beczkach i na śmietnikach. I nie jest to bynajmniej marginalne zjawisko.
  • Polska to jedyny – oprócz Nikaragui! – kraj na świecie, który w ciągu ostatnich 20 lat zaostrzył regulacje prawne dotyczące aborcji. Prawa reprodukcyjne jako część przysługujących kobietom praw człowieka nie powinny być łamane w żadnych ideologicznych okolicznościach. A to właśnie ideologia, głoszona przez polityków za hierarchami Kościoła katolickiego, czyni z kobiet w Polsce istoty niezdolne do samodzielnych wyborów, niemające sumień, niemogące rozpoznać tego, co dla nich właściwe i słuszne.
  • Polska ma obok Irlandii i Malty, najbardziej restrykcyjną ustawę antyaborcyjną. 150 tys. Polek przerywa co roku niechcianą ciążę. Pokątnie, z narażeniem życia, kupując środki poronne niewiadomego pochodzenia, albo w klinikach w Niemczech czy w Wielkiej Brytanii.
    • Autor: Wanda Nowicka, rozmowa Agaty Nowakowskiej i Dominiki Wielowieyskiej, „Duży Format”, 25 sierpnia 2011
  • Prawo do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale jest prawem człowieka. Najbardziej podstawowym prawem człowieka! Bóg mówi: „Nie będziesz zabijał!” (Wj 20, 13). Przykazanie to jest zarazem fundamentalną zasadą i normą kodeksu moralności, wpisanego w sumienie każdego człowieka.
  • Przekonałem się, że jeżeli kobieta chce przerwać ciążę, to – z nielicznymi wyjątkami – nic jej nie powstrzyma: ani wstyd, ani obawa, ani względy religijne. (…) Doszedłem w końcu do mocnego przekonania, że odmawianie ze strony lekarzy wykonania odpowiedniego zabiegu operacyjnego bynajmniej nie zmniejsza liczby poronień, lecz tylko kapitalnie wpływa na zwiększenie częstości przypadków zakażeń, rozmaitych chorób narządów kobiecych, a nawet śmierci. (…) Wiem, że wielu ludzi potępia lekarzy za przerywanie ciąży (…) ci sami ludzie w razie potrzeby udają się do nas i wówczas przestają dla nich istnieć względy prawne, etyczne i religijne.
    • Opis: o zmianie własnego nastawienia do aborcji podczas praktyki lekarskiej w Szczebrzeszynie w okresie międzywojennym.
    • Źródło: Zygmunt Klukowski, Zamojszczyzna 1918–1959 (wybór), red. Agnieszka Knyt, wyd. III (powtórzone), Karta, Warszawa 2023, s. 65–66.
  • Prawo do aborcji jest właśnie taką gaśnicą, której można użyć po stłuczeniu szybki. Po prostu powinna być na swoim miejscu i oby nikt nie musiał z niej korzystać.
  • Problem aborcji sprowadza się w istocie do niewłaściwej koncepcji miłości. Młodzi uważają, że się kochają, gdy mają ochotę być razem cieleśnie. Dorośli małżonkowie także uważają, że akt cielesny jest jedynym znakiem miłości i żądają nieograniczonych praw do tego znaku – nie znają innych znaków miłości. Miłość oczywiście domaga się znaków i człowiek prawdziwie kochający ma intuicję i potrafi mnożyć te znaki. Istnieją liczne znaki miłości i jest jeden jedyny znak rodzicielski. Miłość można okazywać na tysiąc sposobów, a rodzicami można się stać tylko w jeden sposób.
  • Przez mniej więcej cztery doby po zapłodnieniu komórki namnażają się wyłącznie przy użyciu białek od matki (z komórki jajowej), białka ojca (z plemnika) nie są jeszcze w ogóle używane. I po tych czterech dobach nawet do 80 proc. (!) zarodków samoistnie obumiera, kobieta nawet nie wie, że była w ciąży. Po czterech-sześciu dobach po zapłodnieniu dochodzi do implantacji zarodka w macicy. Są naukowcy, choć w mniejszości, którzy twierdzą, że dopiero wówczas zaczyna się ciąża. To, kiedy uznajemy, że życie się „zaczęło”, zależy też od kultury i warunków. (…) Chcę podkreślić jedno: moim zdaniem życie ludzkie zaczyna się od zapłodnienia, ale nie można zaprzeczyć, że do pewnego momentu jest to życie zależne, zależne od organizmu matki.

S

[edytuj]
  • Sądzę, że zezwolenie na przerywanie ciąży oznacza planowe niszczenie tego, co z całą pewnością jest życiem człowieka. Uważam, że jest to niedający się niczym usprawiedliwić akt barbarzyństwa. Przyznaję, że niechciana ciąża stanowi trudny dylemat. Ale szukanie rozwiązania w umyślnym, aktywnym niszczeniu oznaczałoby odrzucenie wspaniałych twórczych możliwości ludzkiego rozumu, rezygnację ze społecznej aktywności w obliczu trudnych problemów socjalnych. Byłoby to haniebne uznanie wyższości siły nad rozumem.
    • Autor: Bernard Nathanson
    • Źródło: Medizin und Ideologie, październik 1984, s. 17–21.

Ś

[edytuj]
  • Śmiesznie brzmi mówienie, że życie zaczyna się w chwili, gdy plemnik dostanie się do jajeczka. Życie zaczyna się dopiero wtedy, kiedy zapłodnione jajeczko zagnieździ się w macicy. Tak jest w przypadku naturalnych ciąż. Połowa zapłodnionych jajeczek nie zagnieżdża się i znika podczas menstruacji. Inaczej plemnik byłby potencjalnym życiem. Wtedy trzeba by było zabronić mężczyznom masturbacji, gdyż marnotrawią miliardy plemników, masę dzieci, które są zabijane.
    • Autor: Carl Djerassi, rozmowa Kariny Steinberger, Bez bociana, bez Boga, „Süddeutsche Zeitung”, za: „Forum”, 1 sierpnia 2011
  • Świeżo ogłoszone orędzie biskupów w jednym przynajmniej sprawę stawia jasno. W projekcie nowego kodeksu chodziło o to, aby wskazania do przerywania ciąży – dotąd tylko lekarskie – rozszerzyć na tak zwane społeczne. Otóż orędzie biskupów wyraźnie stwierdza, że nie uznaje nawet wskazań lekarskich, przyjętych – jak wiadomo – od bardzo dawna przez wszystkie kodeksy świata. Wedle tego orędzia w żadnym wypadku, nawet gdy chodzi o życie matki, przerwanie ciąży nie jest dopuszczalne. To bardzo cenne wyznanie. Próba cofnięcia sprawy na tak okrutne i nieżyciowe stanowisko jest dobitnym stwierdzeniem, że między stanowiskiem ludzkości i nauki a stanowiskiem kleru wszelki kompromis jest daremny.

T

[edytuj]
  • Ten paragraf, niezdolny zapobiec przerywaniu ciąży tam, gdzie imperatyw życia, mocniejszy niż wszystkie kodeksy, zmusza matkę do niego, ma wszakże na tyle siły, aby tę matkę pozbawić umiejętnej pomocy i pchnąć w ręce karygodnego – tu już naprawdę kary godnego – partactwa. Gdyby zestawić wypadki śmierci młodych kobiet, wypadki ciężkich i trwałych schorzeń, które z obecnego bezdusznie podtrzymywanego stanu rzeczy wynikają, zadrżeliby może ci, którzy w zaciszu wygodnego gabinetu układają swoje ustawy. A gdyby doliczyć inne, pośrednio wynikające z nich skutki: samobójstwa, dzieciobójstwa i inne klęski, wówczas zrozumielibyśmy, z jaką słusznością nazwano ten artykuł „największą zbrodnią prawa karnego”.
  • To nie dziecko to tylko rzecz. Egoizm jest pieśnią, którą głosisz. Twoje ciało, twój wybór. Ale życie w tobie ma głos.
    • It’s not a kid, it’s just a thing. Selfishness is the song you sing It’s your body, it’s your choice. But the life inside you has a voice. (ang.)
    • Autor: Flatfoot 56 w piosence Fight to live

U

[edytuj]
  • Uczynić biedną dziewczynę matką, pozbawić ją pracy dlatego, bo spodziewa się macierzyństwa, kopnąć ją z pogardą, zrzucić na nią cały ciężar błędu i jego skutków, zagrozić jej latami więzienia, jeżeli oszalała rozpaczą chce się od tego zbyt ciężkiego na jej siły brzemienia uwolnić, oto filozofia praw, które – aż nadto znać – były przez mężczyzn pisane.
  • Umiłowani Bracia i Siostry, bądźcie solidarni z życiem. Wołanie to kieruję do wszystkich moich rodaków bez względu na przekonania religijne. Do wszystkich ludzi, nie wyłączając nikogo. Z tego miejsca jeszcze raz powtarzam to, co powiedziałem w październiku ubiegłego roku: „naród, który zabija własne dzieci, jest narodem bez przyszłości”. Wierzcie, że nie było mi łatwo to powiedzieć. Nie było mi łatwo powiedzieć to z myślą o moim narodzie, bo ja pragnę dla niego przyszłości, wspaniałej przyszłości.
  • Uważam (i w dodatku nie obchodzi mnie, jeśli za chwilę ktoś się poczuje urażony), że należy wrzeszczeć przeciwko aborcji, należy ją blokować wszelkimi sposobami, nieistotne co w tej kwestii mówi prawo. Bo nie wolno ulegać prawu, które pozwala na zabijanie.
  • Uważam (…), że lekarz, który podejmuje pracę w publicznym ośrodku zdrowia, jest zobowiązany do respektowania obowiązującego prawa. Jeśli zawarty jest w nim obowiązek poinformowania kobiety domagającej się dokonania legalnej aborcji tam, gdzie jej dokonanie jest możliwe, to lekarz, który korzysta z klauzuli sumienia, zobowiązany jest do udzielenia tej informacji. Jeżeli i to uznaje on za niezgodne z własnym sumieniem, to nie powinien on pracować w instytucji państwowej. Może otworzyć własną klinikę i na jej drzwiach umieścić komunikat, że ani aborcji nie przeprowadza, ani wspomnianej informacji nie udziela. Oczywiście, nie może wtedy liczyć na wsparcie państwa, którego prawa postanowił nie respektować.
  • Uważam, że ten trudny kompromis, jaki wypracowaliśmy kilka lat temu, choć nie rozwiązuje problemu, służy normalizacji sytuacji w Polsce.

W

[edytuj]
  • Wcześniej czy później, musi dojść, i to nie tylko w Polsce, do takich zmian w prawie i mentalności ludzi, by życie każdego człowieka było tak samo chronione.
  • W Polsce panuje zjawisko fetyszyzacji płodu, bowiem najpilniej strzeżone jest bezpieczeństwo dziecka na etapie embrionu, potem nie ma już jakiejkolwiek troski.
  • W propagandzie na rzecz aborcji stosowaliśmy: ukrywanie wszystkich dowodów naukowych na to, że życie zaczyna się od poczęcia i zawładnięcie środkami masowego przekazu.
    • Autor: Bernard Nathanson
    • Źródło: Medizin und Ideologie, październik 1984, s. 17–21.
  • W tej perspektywie, jak już mówiłem, na początku nowego stulecia i tysiąclecia trzeba wysuwać zastrzeżenia wobec postanowień prawnych, jakie zostały zadecydowane w parlamentach współczesnych demokracji. Najbardziej bezpośrednie odniesienie, jakie przychodzi mi na myśl, to prawa aborcyjne. Kiedy jakiś parlament zezwala na przerywanie ciąży, zgadzając się na zabicie dziecka w łonie matki, popełnia poważne nadużycie w stosunku do istoty ludzkiej niewinnej, a ponadto pozbawionej jakiejkolwiek możliwości samoobrony. Parlamenty, które stanowią i promulgują podobne prawa, muszą być świadome tego, że przekraczają swoje kompetencje i pozostają w jawnym konflikcie z prawem Bożym i z prawem natury.
    • Autor: Jan Paweł II, Pamięć i tożsamość, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005, s. 140.
  • Wszyscy mamy zrozumienie i poczucie gorącej odpowiedzialności, że musimy ratować życie nie narodzonych dzieci. Składana ustawicznie hekatomba niewinnych ofiar, wśród których znajdowali się zapewne, obok ludzi przeciętnych, geniusze, wielcy przywódcy narodu, artyści, myśliciele, uczeni – zubożyła naród w sposób nie dający się naprawić.

Z

[edytuj]
  • Za czasów Ceaușescu antykoncepcja była zabroniona, pigułki też. Kobieta musiała urodzić pięcioro dzieci, zanim pozwolono jej usunąć kolejną ciążę. Lub musiała mieć więcej niż 45 lat. Sama usunęłam dwa razy. Za pierwszym razem pracowałam jeszcze w fabryce maszyn. Nie mogłam zrobić tego w klinice, bo tam zatrudniano lekarzy związanych ze służbami bezpieczeństwa. W zakładowej toalecie koleżanka z pracy wsadziła mi do macicy plastikową żyłkę od okrągłych drutów. Musiałam ją nosić trzy doby. Jej drugi koniec przyklejony był do uda. Nosiłam spódnice, żeby zapewnić dopływ powietrza do macicy. Za drugim razem koleżanka przyniosła mi tylko żyłkę. Resztę zrobiłam sama. Siedziałam w łazience, nad lustrem, które położyłam na ziemi.
  • Zauważyłem, że wszyscy którzy są za aborcją, zdążyli się urodzić.
    • I’ve noticed that everybody that is for abortion has already been born. (ang.)
    • Autor: Ronald Reagan
  • Zmalała cena rodzących się Polaków! (…) Gdy przegląda się pisma, zastanawia dziwny styl prasy, która napada bezmyślnie jak na największych wrogów na tych, którzy chcieliby wydać po Bożemu na świat kształtujące się życie i uszanować prawo do życia (…). Bardzo łatwo jest dzisiaj niszczyć rodzące się życie. Skąd przyszło to Narodowi, który z Ewangelii wie, że życie jest darem Boga Ojca, światłością ludzi. Skąd przyszło to Narodowi, który dotychczas tak ufał matkom, że na kolanach ręce ich całował? (…) Dlaczego tak łatwo daliśmy się przekonać ludziom płatnym od wiersza, którzy zapełniają prasę artykułami namawiającymi do mordowania Polaków? Dlaczego tak łatwo im uwierzyliśmy? Skąd nam to przyszło? (…) Pamiętajmy, że łatwo jest zaprowadzić samobójczy obyczaj narodu, ale trudno go potem zwalczyć. O, bardzo trudno! Łatwo jest wychować młode pokolenie samolubów, którzy nie chcą przyjąć na siebie i wypełnić żadnych obowiązków, ale trudno później odebrać samolubom kamienne serca i dać im serca wrażliwe.
  • Znam też trochę lekarzy, którzy „nawrócili się”, przestali przerywać ciąże, jak już „wyskrobali” sobie dwa porządne mieszkania w Warszawie albo piękną willę. Teraz są już bardzo przeciw. O jednym lekarzu, znane nazwisko, przez lata mówiło się nawet „złota łyżka”. A teraz jest publicznie przeciw i pierwszy chce rzucać kamieniem. Nie wypada mi lub wręcz nie wolno mi wymieniać nazwisk, zwłaszcza kiedy obowiązuje mnie tajemnica lekarska, ale bardzo drażni mnie ta hipokryzja. Żonie jednego znanego przeciwnika diagnostyki prenatalnej robiłem amniopunkcję, w wielkiej tajemnicy, żonie obrońcy życia terminowałem ciążę z zespołem Downa. Pytałem: jak to jest, przecież jesteście przeciw? A oni mówili: słuchaj, to naprawdę „wyjątkowa sytuacja”. Wyjątkowa, bo dotyczyła ich osobiście, a nie ich pacjentek. Bo dla pacjentek zawsze mają żelazne sumienie.
  • Zniesienie prawa kobiety do aborcji, jeżeli tylko i w czasie kiedy tego chce, zakrawa na obowiązkowe macierzyństwo: formę gwałtu ze strony państwa.
    • Autor: Edward Abbey, Prosimy tylko jedno życie naraz (1988)

Ż

[edytuj]
  • (…) że co? Że chodzi o „liberalizację”? Jaką „liberalizację”? Jeśli w efekcie ustawy miałoby się zabijać więcej nienarodzonych dzieci, to nie jest to „liberalizacja”, lecz „zaostrzenie” ustawy. Zabawne, że nawet księża dają się nabierać i używają języka przeciwnika…
    • Autor: Janusz Korwin-Mikke
    • Źródło: Przyszłym kajdaniarzom do sztambucha, „Dziennik Polski”, 20 czerwca 2003
  • Życie człowieka zaczyna się z chwilą poczęcia: to nie jest artykuł wiary, to jest elementarny fakt biologiczny. (…) Aborcja jest zabójstwem, to pewne.
    • Autor: Bogusław Wolniewicz
    • Źródło: Tomasz Sommer, Wolniewicz – zdanie własne, 3S Media, Warszawa 2011, s. 141.
  • Życie nie tylko można, ale trzeba jasno definiować: rozpoczyna się od poczęcia. Osoba poczęta jest istotą ludzką, nie ma takiego momentu podczas życia płodu, w którym mogłoby dojść do zmiany niczego w coś, przekształcenia czegoś, co nie jest osobą, w człowieka. Życie jest nieprzerwanym procesem – od swojego początku, od zapłodnienia, do końca.
    • Autor: Bernard Nathanson
    • Źródło: Medizin und Ideologie, październik 1984, s. 17–21.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Aborcja&oldid=592621”