Poeta

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Poeta – literat piszący wiersze, tworzący poezję.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

A[edytuj]

  • A chciałbym wiedzieć dokładnie,
    gdzie podziewa się poeta w czasie,
    gdy moje wiersze mnie rozszarpują.

B[edytuj]

C[edytuj]

  • Chciejcie być skromni, zrozumiali, prości;
    Panujcie myślą nad słuchaczów gminem
    I budźcie w sercach pragnienie piękności.
    Niechaj pieśń wasza będzie dobrym winem…
  • Czasem trzeba, aby aktor poświęcił się dla poety.
    • Czasami warto wsłuchać się w głos martwych poetów, nawet, jeśli od kilkuset lat dla reszty świata nie istnieją. To kwestia przyzwoitości. I nasz karnawał kiedyś się skończy, ktoś przyjdzie i pozamiata, wyniesie nasze bibeloty. A później cisza. Nie można się z tym godzić.
    • Autor: Dawid Jung
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.

D[edytuj]

  • Dlaczego Słowacki wzbudza w nas zachwyt i miłość? (…) Dlatego, panowie, że Słowacki wielkim poetą był!

G[edytuj]

  • Gdy naród nie chce już czytać swych poetów, składa im hołdy.

I[edytuj]

  • I cóż po poecie w tak jałowym czasie?
    • Und wozu Dichter in dürftiger Zeit? (niem.)
    • Autor: Friedrich Hölderlin, Chleb i wino, elegia z 1801

J[edytuj]

  • Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?

K[edytuj]

  • Kiedy jest poezja – poeci też są poezją. Prawdziwy poeta nie jest poetą. Prawdziwy poeta jest poezją.
  • Kochajcie czasem poetę
    On jest rybim okiem
    Śladem po locie motyla
    I wężową łuską między ziołami
  • Kto pierwszy nazwał kobietę różą, był poetą. Kto to powtórzył, był tylko komplemenciarzem.
  • Kto poetę chce zrozumieć,
    musi pojechać do jego kraju.
    • Wer den Dichter will verstehen,
      Muss in Dichters Lande gehen.
      (niem.)
    • Autor: Johann Wolfgang von Goethe, Dywan Zachodu i Wschodu, motto do: Noty i rozprawy, 1819
    • Zobacz też: kraj
  • Który skrzywdziłeś człowieka prostego,
    Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając (…)
    Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta,
    Możesz go zabić – narodzi się nowy.
    Spisane będą czyny i rozmowy.

L[edytuj]

M[edytuj]

  • Poetka Ara: My poeci jesteśmy eteryczni, a wy to metry i kilogramy. Układ SI. My jesteśmy nienamacalni… Obcujemy z eterem.
    Malarz Stefanjo: My z terpentyną. Też można się nawąchać.

N[edytuj]

  • Niedojrzali poeci imitują, dojrzali kradną.
  • Nie można na siłę być poetą, ale też nie sposób na siłę nim nie być.
  • Nieznający prawdziwej sztuki dobrego pisania, mówią powszechnie o dobrym poecie: to go nic nie kosztowało, myśli same mu spod pióra płynęły. Tak jest; ale tę łatwość musi poprzedzać głęboka rozwaga, o czym, dla kogo i w jakim celu mam pisać, i jaką drogą do tego celu mam trafić.
  • Nim coś powiesz – zmilcz,
    nim coś powiesz – zważ,
    bo mówiąc, przegrałbyś,
    a zmilczeć możesz jak poeta.

P[edytuj]

  • Poeci – papugi powtarzające niewypowiedziane.
    • Autor: Stanisław Jerzy Lec
    • Źródło: Myśli nieuczesane wszystkie, Noir sur Blanc, Warszawa 2018, str. 546.
  • Poeta cierpi za miliony
    od 10 do 13.20
    O 11.10 uwiera go pęcherz
    wychodzi
    rozpina rozporek
    zapina rozporek
    Wraca chrząka
    i apiat
    cierpi za miliony.
  • Poeta czyni się jasnowidzem przez długie, bezmierne i wyrozumowane wyprowadzenie z równowagi wszystkich zmysłów.
  • Poeta jest podobny księciu na obłoku,
    Który brata się z burzą, a szydzi z łucznika;
    Lecz spędzony na ziemię i szczuty co kroku –
    Wiecznie się o swe skrzydła olbrzymie potyka.
  • Poeta poświęca się definiowaniu i konstruowaniu języka w języku.
  • Poeta, słuchaczów próżny, gra za płotem.
  • Poeta stoi na wyższej strażnicy
    Niż partyjne blanki.
    • Der Dichter steht auf einer höhern Warte,
      Als auf den Zinnen der Partei.
    • Autor: Ferdinand Freiligrath, Aus Spanien, 1841
  • Poeta to król bez kraju. Jest większy od prawdziwych władców, ale nie rządzi nigdzie. Jednak istnienie władców przypomina mu nieustannie, że został pozbawiony kraju. Inni mają swoje życie, swoją prace, swoje pieniądze, swój honor, i swoich rodziców, swoją koronę i berło. On nie posiada nic. I chociaż wie, że to nic jest o wiele więcej niż nic, nie jest wolny od zawiści. Próbuje siebie sprzedać. Staje się posłem narodu i pisuje dla narodu mentorskie artykuły. Ale nigdy nie zakosztuje prawdziwego życia. Z tego powodu, że wybrał inne życie, stanął obok życia prawdziwego. Nie wiem, czy ów wybór można potem zmienić. Ten krok jest wyjątkowy i nieunikniony. I tysiące ludzi zazdrości jemu, poecie, bo to on jest królem w królestwie, którego oni z kolei nigdy nie zaznają, bo oni wybrali życie.
  • Poeta to nie jest dziś nikt brawurowo inteligentny i małpio zręczny, to nie jest też żaden pośrednik absolutu, jak mogliby sobie tego życzyć niektórzy. Stereotypowo poeta to ktoś pretensjonalny, kto będzie komplikował i uwznioślał rzeczy, które są w miarę proste. Trudno mi się wobec tego tak właśnie przedstawiać. Ale mógłbym powiedzieć, że piszę wiersze.
  • Poeta dnia dzisiejszego powinien być dzieckiem, ale dzieckiem chytrym, trzeźwym i ostrożnym. Niechaj uprawia poezję, lecz niech w każdej chwili będzie zdolny zdać sobie sprawę z jej ograniczenia, brzydot, głupot i śmieszności – niech będzie poetą, lecz poetą gotowym w każdej chwili poddać rewizji stosunek poezji do życia i rzeczywistości. Niech, będąc poetą, nie przestaje ani na chwilę być człowiekiem i niech człowieka nie podporządkowuje „poecie”.
  • Poeta – ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca.
  • Poetą jest ten który pisze wiersze
    I ten który wierszy nie pisze
  • Poetę najlepiej poznaje się po tym, co mówi o innych poetach.
  • Poeto, szukaj słowa co nie łudzi.
    Znajdź to jedyne, trafne, które przy tem
    Łączy się rymem jak lont z dynamitem
    A może wreszcie napiszesz dla ludzi.
  • Poetów nie ma.
    Jest tylko moment nieuwagi.
  • Póki poeci czytają poetów, póty jest nadzieja.
  • Praca poety nie leżała w poezji jako takiej; leżała w wynajdowaniu powodów, dla których poezja jest czymś cudownym.

R[edytuj]

  • Rano wstaję
    poemat chwalę
    biorę się za słowo
    jak za chleb

S[edytuj]

  • Sztuka tworzy jedynie wiersze, tylko serce jest poety.
    • L’art ne fait que des vers, le coeur seul est poëte. (fr.)
    • Źródło: Elegies, 1819
    • Zobacz też: sztuka, wiersz

Ś[edytuj]

  • Świat jest pełen niesprawiedliwości. Bankier może napisać zły poemat i nic. A niech tylko poeta spróbuje wypisać zły czek.

Z[edytuj]

  • Znał kto kiedy poetę trzeźwiego?
    nie uczyni taki nic dobrego.

Ż[edytuj]

  • Żaden poeta nigdy nie interpretował natury w równie dowolny sposób, w jaki prawnik interpretuje prawdę.
  • Żyję w skupieniu. Tylko z wyspy skupienia i wewnętrznej prawdy może zabierać głos poeta. Tylko stąd może dyskutować ze swoim społeczeństwem, proponować mu jakieś wartości i związane z nimi doznania.
    • Autor: Teresa Ferenc
    • Źródło: Teresa Ferenc, Poezje wybrane, wydawnictwo Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1980, ISBN 8320532183. s. 135.

Zobacz też[edytuj]