Pies

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Pies – drapieżny ssak z rodziny psowatych, udomowiony przez człowieka potomek wilka szarego.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Pies rasy labrador

B[edytuj]

C[edytuj]

  • Człowiek jest jedynym zwierzęciem, które robi interesy. Czy widział kto, by pies wymieniał kości z drugim psem?
    • Nobody ever saw a dog make a fair and deliberate exchange of one bone for another with another dog. (ang.)
    • Autor: Adam Smith, Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, Księga I, rozdz. II
  • Czy to pies?
    czy to bies?

D[edytuj]

  • Dobroczynność nie polega na dawaniu kości psu. Dobroczynność to kość dzielona z psem wówczas, gdy jesteś równie głodny jak on.

G[edytuj]

  • Gdy zbiegłeś, zachowałeś się jak dziki byk; gdy cię schwytali, merdasz ogonem jak pies.

J[edytuj]

  • – Jakaż jest twoja definicja psa?
    – Nie kot.
    • Źródło: serial Czarna Żmija, postacie Baldrick i Czarna Żmija.
  • Jeśli przyjmiesz do siebie zabiedzonego psa i sprawisz, że zacznie mu się dobrze powodzić – nie ugryzie cię. Na tym polega zasadnicza różnica między psem a człowiekiem.
  • Jeśli żarcik ma ukąsić, nie jak pies ale jak jagnię kąsać powinien; w przeciwnym bowiem razie nie żart to będzie, ale grubiaństwo.

K[edytuj]

  • Kobieta jest najlepszym przyjacielem mężczyzny, ale najwierniejszym – pies.
  • Kochasz swego psa? A więc jesteś człowiekiem.
  • Kto to chrapie
    Na kanapie?
    Kto się w ucho
    Przez sen drapie?
    Kto, gdy zły,
    To szczerzy kły?
    Kogo czasem
    Gryzą pchły?
  • Któregoś dnia kupię sobie psa, przynajmniej będę miał co kopać z rana.
  • Kupiłem dziś małego pieska. Jestem pewien, że nigdy nie wyrządzi mi krzywdy, chyba żeby się wściekł. Nie mógłbym tego powiedzieć o jakimkolwiek ze znanych mi ludzi.
    • Autor: Benjamin Constant, Dzienniki poufne, tłum. Joanna Guze, Czytelnik, Warszawa 1980, s. 74.

L[edytuj]

  • Ludzie uczynili wilki bardziej ludzkimi – tak powstały psy, a w tym czasie wilki uczyniły ludzi bardziej wilczymi – nauczyły ich zachowań stadnych. Żadne z naczelnych nie miało przyjaciół spoza swojego rodu, tylko ludzie nauczyli się tego od wilków.

M[edytuj]

N[edytuj]

  • Na świecie nie ma lepszego psychiatry od szczeniaka liżącego cię po twarzy.
  • Na tej przypadkowej planecie jesteśmy samotni. Między wszystkimi otaczającymi nas formami życia żadna, poza psem, nie zawarła z nami przymierza.
  • Nikt tak nie docenia geniuszu zawartego w twoich słowach jak twój pies.

P[edytuj]

  • Pies jest cnotą, która nie mogła zostać człowiekiem.
  • Pies jest odbiciem rodzinnego życia. Czy widział kto wesołego psa w ponurej rodzinie albo ponurego psa w pogodnej i szczęśliwej rodzinie? Mrukliwi ludzie mają warkliwe psy, niebezpieczni – groźne. A przejściowe nastroje jednych udzielają się drugim.
    • Autor: Arthur Conan Doyle
    • Źródło: Człowiek na czworakach (Doktor Watson opowiada, Poznań 1960, s. 27–28)
  • Pies jest szóstym zmysłem człowieka.
    • Der Hund ist der sechste Sinn des Menschen. (niem.)
    • Autor: Friedrich Hebbel
    • Źródło: Thomas Hoffmann, Hundepfoten Zitate Band
  • Pies powinien mieć więcej praw niż człowiek, jest bowiem jednostką zdecydowanie szlachetniejszą.
  • Pies w żłobie (sam nie zje i drugiemu nie da).
    • Autor: Ezop, Pies i konie
    • Opis: wykorzystany w komedii Lopego de Vegi z 1618 zatytułowanej Pies ogrodnika.
  • Psia kość/mać!
    • Opis: powiedzenie mające charakter przekleństwa.
  • Psią miłość śpiewam i tragiczny lament,
    A tragizm będzie taki sukisyński,
    Że, choć to własny pisze mój atrament:
    Powieść tę mógłby stworzyć Dygasiński,
    Który, zmierziwszy sobie ludzki nierząd,
    Ukochał troski i radości zwierząt.
    Choć, im się więcej poznaje człowieka,
    Tem psa się więcej szanować zaczyna:
    Jednak – i w owem stworzeniu, co szczeka,
    Dziś obyczajów jest wielka ruina.
    A zwłaszcza suki… Dla waszej nauki
    Piszę tę powieść, o potomne suki!
  • Psów nie bywa nigdy zanadto, bo to nie ludzie.
  • Psy patrzą na nas z szacunkiem, koty z pogardą, a świnie jak na równych sobie.
  • Psy są zupełnie jak ludzie, byle ubóstwo poczuły, ujadają. Niewiele im to czyni zaszczytu.
  • Psy szczekają, karawana idzie (lub: jedzie) dalej.
    • Opis: powiedzenie.
  • Psy zdaniem pani Oliver zawsze służyły poznawaniu ludzi.

R[edytuj]

  • – Rasowy?
    – Poczwórnie.
    – To znaczy, że jak?
    – Znaczy nogi jamnika, morda buldoga, uszy wyżła, ogon owczarka – a razem, uważasz pan, mój pies.

S[edytuj]

  • Szkoda, że ludzie nie mają tego rozumu, z którym rodzą się psy. (…) Z ludźmi jest ta bieda, iż próbują sobie wmówić, że są inni niż ich Bóg stworzył.
  • Szybki brązowy lis przeskakuje leniwego psa.
    • Quick brown fox jumps over the lazy dog. (ang.)
    • Opis: próbny test dalekopisu łączącego Biały Dom z Kremlem, będący najkrótszym sensownym zdaniem po angielsku z wykorzystaniem wszystkich liter alfabetu.

T[edytuj]

  • Tu leży pies pogrzebany.
    • Hier liegt der Hund begraben. (niem.)
    • Opis: napis na słynnym nagrobku psa z 1630 znajdującym się w Winterstein w Turyngii.

W[edytuj]

  • Wiem dobrze,
    Że się liczycie do mężów tak samo
    Jak wyżeł, ogar, chart, jamnik i kundel,
    Brytan, mops, pudel, buldog i tam dalej
    Do psów się liczą. Oddzielna rubryka
    Wskazuje, który z nich chyży, powolny,
    Dobry stróż domu lub zdatny do łowów
    I tym podobnie, odpowiednio darom,
    Jakimi matka natura każdego
    Uposażyła, i taki dopiero
    Szczególny tytuł nadaje każdemu
    Właściwą cechę na ogólnej liście
    Psiego rodzaju – tak się ma i z ludźmi.
  • Wierności psa nie sposób wyśmiać, by się samemu śmiesznością nie okryć.

Z[edytuj]

  • Zakazałbym szczekania wszystkim psom albo spowodowałbym, że mogłyby ujadać tylko w ściśle określonych przepisami porach. Te psiska są okropne – nie pomijają żadnej okazji, żeby dać o sobie znać.
  • Zamiast liczyć na dobrego przyjaciela, lepiej licz na dobrego psa.
    • Opis: przysłowie jakuckie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części jakuckiej: Stanisław Kałużyński, s. 130.
    • Zobacz też: przyjaciel

Ż[edytuj]

Zobacz też[edytuj]