Niebo

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Niebo

Niebo – pozorne sklepienie przestrzeni nad Ziemią, firmament.

  • A ludzie rzekną, że nieba szaleją,
    A nieba rzekną: że przyszedł dzień Wiary.
  • A niebo zostawmy im –
    Aniołom oraz wróblom.
  • A niebo znów na głowę spada mi.
    I nadziei coraz mniej na słońce.
  • Aby dojść do nieba, trzeba oderwać się od ziemi.
    • Autor: Teresa od Jezusa z Andów
    • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 114.
  • Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
    Że według bożego rozkazu:
    Kto nie dotknął ziemi ni razu,
    Ten nigdy nie może być w niebie.
  • Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
    Że według bożego rozkazu:
    Kto nie doznał goryczy ni razu,
    Ten nie dozna słodyczy w niebie.
  • Byłam w niebie i oglądałam te niepojęte piękności i szczęście, jakie nas czeka po śmierci. Widziałam, jak wszystkie stworzenia oddają nieustannie cześć i chwałę Bogu; widziałam, jak wielkie jest szczęście w Bogu, które się rozlewa na wszystkie stworzenia, uszczęśliwiając je, i wraca do źródła wszelka chwała i cześć uszczęśliwienia i wchodzą w głębie Boże, kontemplują życie wewnętrzne Boga. (…) To źródło szczęścia jest niezmienne w istocie swojej, lecz zawsze nowe, tryskające uszczęśliwieniem wszelkiego stworzenia.
  • Cały czas zdaję sobie sprawę, że w niebie będzie inaczej, niż myślimy.
    • Autor: Wojciech Kilar
    • Źródło: Jestem jak koncert fortepianowy, „Gość Niedzielny” nr 35/2010
  • Człowiek został stworzony dla nieba, szatan złamał drabinę, która tam prowadziła.
  • Choroby, pokusy, kłopoty są także krzyżami, które prowadzą do nieba.
  • Dla wszystkich starczy miejsca pod wielkim dachem nieba.
  • Gdy palec wskazuje niebo, tylko głupiec patrzy na palec.
  • Hej ty, który mieszkasz w niebie.
    Proszę, pożycz mi swój grzebień.
  • Ja mam dwadzieścia lat,
    Ty masz dwadzieścia lat-
    Przed nami siódme niebo.
  • Ja tańczę, a niebo, niebo gra
    Ja śpiewam, prze-niebieski czas.
    • Autor: Coma, Pasażer
  • Każdy na ziemi ma takie niebo, czyściec i piekło, na jakie zasługuje.
  • Nie mam, moi Panowie, nic więcej do powiedzenia, jak tylko przypomnieć, że chociaż do najżarliwszych wrogów św. Szczepana należał Szaweł, pilnujący szat kamienujących go oprawców, to jednak obaj są ze sobą w zgodzie w niebie. Mam nadzieję, że i my razem tam się zobaczymy.
  • Niebo jak len,
    Słońce jak sen –
    Oto rysunek malucha.
    i kilka słów, literek rząd.
    Nieśmiało wciska się w kąt:

    Zawsze niech będzie słońce!
    Zawsze niech będzie niebo!
    Zawsze niech będzie mama!
    Zawsze niech będę ja!
    • Солнечный круг,
      Небо вокруг -
      Это рисунок мальчишки.
      Нарисовал он на листке
      И подписал в уголке:

      Пусть всегда будет солнце,
      Пусть всегда будет небо,
      Пусть всегда будет мама,
      Пусть всегда буду я.
      (ros.)
    • Autorzy: słowa: Lew Oszanin, muzyka: Arkadij Ostrowski, tłumaczenie: ?, piosenka Zawsze niech będzie słońce (ros. Пусть всегда будет солнце, 1962)
    • Zobacz też: słońce
  • Niebo jest nie dla nas. Nie potrafimy latać. Jedyne, co możemy zrobić, to postarać się nie spaść.
  • Niebo otworzy się nad nimi i tam wejdą w wesele, w szczęśliwość, jako morze bez granic. Tam Jezus Chrystus je przyjmie i ta Matka Najświętsza, i wyjdzie przeciw nich, a one jako pszczoły złote siędą na Jej płaszczu i w światłości się zanurzą, i w oblicze Boga patrzeć będą...
  • Nikt bowiem nie może uciec przed skutkami tego, co dzieje się pod sklepieniem nieba.
  • Odwaga prowadzi do nieba, strach prowadzi do piekła.
  • Oziębły chrześcijanin nie potrafi zrozumieć pięknej nadziei osiągnięcia nieba, która daje pociechę.
  • Próba zrealizowania nieba na ziemi kończy się zawsze wyprodukowaniem piekła.
  • Przykazania Boże są jak znaki drogowe wiodące do nieba, jak napisy z nazwami umieszczone na rogach ulic, żebyśmy wiedzieli, którędy idziemy.
  • Tancerze klasyczni stają na czubkach palców, żeby równocześnie dotykać ziemi i sięgać nieba.
  • Tego imię za życia wypisane jest w niebie, komu chlebem powszednim jest ofiara z siebie.
    • Autor: Ignacy Krasicki
    • Źródło: Marta Żurawiecka, Z księdzem Twardowskim 2014, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 17.
  • W pewnym dniu ujrzałam dwie drogi: jedna szeroka, wysypana piaskiem i kwiatami, pełna radości i muzyki i różnych przyjemności. Ludzie idąc tą drogą tańcząc i bawiąc się dochodzili do końca, nie spostrzegają się, że już koniec. A na końcu tej drogi była straszna przepaść, czyli otchłań piekielna. Dusze te na oślep wpadały w tę przepaść, jak szły, tak i wpadały. A była ich wielka liczba, że nie można było ich zliczyć. I widziałam drugą drogę, a raczej ścieżkę, bo była wąska i zasłana cierniami i kamieniami, a ludzie, którzy nią szli ze łzami w oczach i różne boleści były ich udziałem. Jedni padali na te kamienie, ale zaraz powstawali i szli dalej. A w końcu drogi był wspaniały ogród przepełniony wszelkim rodzajem szczęścia i wchodziły tam te wszystkie dusze. Zaraz w pierwszym momencie zapominały o swych cierpieniach.
  • Wrota niebios i piekieł sąsiadują z sobą i są identyczne.
  • Wykreślić ze świata przyjaźń… To jakby zagasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie.
  • Wystarczy, że raz doznasz lotu, a będziesz zawsze chodził z oczami zwróconymi w stronę nieba, gdzie byłeś i gdzie pragniesz powrócić.