Cnota

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Cnota – zaleta moralna, dodatnia cecha.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Personifikacja cnoty
w Bibliotece Celsusa w Efezie

A[edytuj]

  • Asceta z cnoty czyni utrapienie.
    • Autor: Fryderyk Nietzsche
    • Źródło: Jacek Sieradzan, Szaleństwo w religiach świata, Inter esse, 2005, s. 249.

C[edytuj]

  • Cnota jest prawdziwym dobrem i prawdziwą nagrodą dla tego, kto ją posiada.
  • Cnota jest przekonaniem, które przekształciło się w wewnętrzną i stabilną zasadę działania.
  • Cnota jest w sercu, a nie gdzie indziej.
    • Autor: Friedrich Hebbel
    • Źródło: Przykazania etyki prawniczej. Księga myśli, norm i rycin, wyb. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 71.
  • Cnota jest właściwością świata.
    • Mundi est propria virtus. (łac.)
    • Autor: Cyceron
  • Cnota to kopalnia złota.
    • Autor: Jan Izydor Sztaudynger, Kopalnia w: Nie tylko „Piórka”. Fraszki, wiersze, bajki, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1986, s. 251.
  • Cnota to złoty środek między dwoma występkami.
    • Autor: Arystoteles
    • Źródło: „Przekrój”, Wydania 27–38, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1999, s. 53.
  • Cnota z okazją razem noc przespały,
    Cnoty nie było, kiedy rano wstały.
  • Cnota – suma rzeczy, których nie zrobiliśmy z lenistwa, tchórzostwa lub głupoty.
  • Cnotliwa dziewczyna nigdy nie lata za chłopcem. Czy kto widział, żeby pułapka goniła mysz?
  • Cnoty moralne są mało romantyczne. Cenią je tylko wdowy.
    • Autor: Agatha Christie, Zagadka Błękitnego Ekspresu, Warszawa 1996, s. 178.
  • Cnoty nie można nikomu zabronić, jest ona dla wszystkich otwarta.
    • Autor: Seneka, De beneficiis 3, 18, 2
  • Cnoty są jak dzikie gęsi: jeżeli jedna leci na przedzie, inne pójdą za nią z pewnością.

D[edytuj]

  • Dla cnoty nie ma żadnego większego teatru nad sumienie.
    • Autor: Cyceron
    • Źródło: Przykazania etyki prawniczej. Księga myśli, norm i rycin, wyb. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 167.
  • Dla wielu ludzi cnota polega raczej na żalu za grzechy niż na niepopełnianiu grzechów.

H[edytuj]

  • Historia cnoty
    Przez moment – efekt,
    Do śmierci – defekt!

J[edytuj]

  • Jednym z największych błędów, jakie można zauważyć w książkach niektórych filozofów, jest to, że mylą oni powinności z cnotami albo, że nadają nazwy cnót zwykłym powinnościom: dlatego chociaż jest tylko jedna cnota w ścisłym pojęciu – umiłowanie Porządku – tworzą oni nieskończoność cnót.

L[edytuj]

  • Lepsza cnota w błocie, niż niecnota w złocie.
    • Autor: Mikołaj Rej
    • Źródło: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, t. 1, oprac. Samuel Adalberg, 1969, s. 332.

M[edytuj]

  • Mądrość i cnota złym zdaje się zdrożna,
    Gnój pachnie gnojkom.
  • Milczenie jest cnotą głupich.
    • Silence is the virtue of fools. (ang.)
    • Autor: Francis Bacon
    • Źródło: Jerzy Bralczyk, Polak potrafi. Przysłowia, hasła i inne polskie zdania osobne, wyd. Świat Książki, 2006, s. 147.
  • Miłość nie zna cnoty ni zasług. Ona znosi, przebacza i uświęca wszystko, bo takie jej przeznaczenie, taka rola w życiu ludzkim. Kochamy się nie wówczas, gdy chcemy i nie w tym, kogośmy sobie z góry upatrzyli: ani nie kierujemy się żadnymi względami na strony dodatnie, ani nie odstraszają nas błędy i wykroczenia. Miłość jest tajemniczą drogą i rozkoszną potęgą, która nas porywa, gdzie sama chce. A my się nie bronimy, nie pytamy nawet dokąd nas prowadzi i co z nami uczyni.

N[edytuj]

O[edytuj]

  • Odpisz cnotę na straty,
    Gdy wejdziesz do mojej chaty.

P[edytuj]

  • Piwo bez chmielu, masło bez soli, koń bez ogona, kobieta bez cnoty mają jednakową wartość.

R[edytuj]

  • Rozczarowanie

Gdy cnota żąda złota -
Odchodzi mnie ochota!...

  • Rwie się wątła nitka cnoty
    W labiryntach ochoty.

W[edytuj]

  • Wierność jest pierwszą z cnót; to ona nadaje naszemu życiu jednolitość – w przeciwnym wypadku rozprysnęłoby się na tysiące chwilowych wrażeń jak na tysiąc szklanych odłamków.

Z[edytuj]

  • Zaledwo zrodzi się cnota, rodzi przeciwko sobie zawiść; i prędzej spotkasz ciało bez cienia niż cnotę bez zawiści.
  • Złe obyczaje człowieka wykuwa się w brązie, cnoty – zapisuje się na wodzie.
    • Autor: William Shakespeare
    • Źródło: „Przekrój”, wydania 2993–3001, wyd. Czytelnik, 2002, s. 104.

Zobacz też[edytuj]

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło cnotaWikisłowniku