Ksiądz

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Ksiądz – współcześnie duchowny chrześcijański po święceniach kapłańskich.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Księża

B[edytuj]

  • Benedykt XVI przeprasza za grzechy księży, którzy coś zrobili oczywiście. Tylko, że główne oskarżenie opinii publicznej nie idzie w tym kierunku, że są księża pedofile, bo są wszędzie. Główne oskarżenie idzie w kierunku zorganizowanego, systematycznego, wieloletniego ukrywania przestępstw i Benedykt XVI nigdy nie powiedział przepraszam za to, że ja i mój poprzednik ukrywaliśmy, nie zrobiliśmy nic przeciwko systemowi ukrywania. I to jest przestępstwo.
  • Benedykt XVI w 2010 r. przeprosił wiernych za liczne przypadki pedofilii, których na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat dopuścili się księża od Australii po Argentynę. A jednak rozliczenie się z pedofilią i wypracowanie skutecznych procedur przeciwdziałania jej w przyszłości będzie jednym z największych wyzwań dla nowego papieża.
    • Autor: Jacek Pawlicki, Jak kościół katolicki na świecie radzi sobie z aferami pedofilskimi, „Newsweek Polska” 9/2013, s. 32.
    • Zobacz też: pedofilia

C[edytuj]

  • Chciałem zostać księdzem, ale nie miałem śmiałości do dzieci.

D[edytuj]

  • Dzieci księży i ich matki żyją w bańce samotności. Nie mają z kim porozmawiać, nie otrzymują wsparcia: ani od Kościoła, ani od rodziny księdza, czy swoich bliskich. A dzieci nie dość, że mają ograniczony kontakt ze swoim ojcem, to jeszcze nie mogą publicznie o nim mówić. Bo jak powiedzą, to ich ojciec zostanie przeniesiony na drugi koniec Polski i w ogóle nie będą się z nim widywać.

I[edytuj]

  • Ignorancja i brak empatii wśród księży to norma w polskim Kościele.
    • Autor: Stanisław Obirek
    • Źródło: Agata Jankowska, Ann Szulc, Dzieci gorszego Boga, „Przekrój”, 9 maja 2011, s. 6.

J[edytuj]

  • Jako ksiądz żyję w dwóch światach: zewnętrznym – mediów, które mówią o zarażonym, nieprawdziwym, okropnym świecie ludzkich grzechów, i wewnętrznym – ludzkich wyznań, spowiedzi. Wiem, że jeśli nawet człowiek odchodzi od Boga – męczy się. Jest krzyż wiary i niewiary.
  • Jednym okiem na krzyżyk
    Drugim w kieszeń spoziera
    Księżulku tyś sprytniejszy
    Niż lisek przechera.
  • Jest w powołaniu, które od Boga pochodzi, coś z czaru wiosny. Każda wiosna to początek czegoś nowego, czegoś świeżego, to zapowiedź szczęsna, to zryw młodości. Powołanie to roślinka delikatna. Bywa, że ideał poświęcenia powstaje w młodej duszy przez to, że czuje ona uczucia sympatii do osoby, do ziemi ojczystej czy do jakiegoś zajęcia.
  • Jeśli biskupi i księża chcą zajmować się polityką, mają do tego prawo. Ale słuchając ich pouczeń na temat demokracji, trzeba przypomnieć, że Kościół jest jedną z najmniej demokratycznych społeczności. Nie spełnia minimalnych nawet wymogów stawianych każdej formacji politycznej uczestniczącej w wolnych wyborach. Rzuca się w oczy panujące w strukturach Kościoła katolickiego, bez wątpienia radykalne machismo – absolutny brak równości kobiet i mężczyzn w jego szeregach.
    • Źródło: Juan Luis Cebrián, Honor Boga, przedruk z „El País”, przełożyła: Ewa Zaleska, „Gazeta Wyborcza”, 19–20 stycznia 2008, s. 24.

K[edytuj]

  • Kapłan ma również być ludowi chrześcijańskiemu dobrym pasterzem, za przykładem swego Mistrza i Pana winien oddać życie za owieczki swoje. Tak dobry pasterz kocha swe owieczki, a ta miłość zapala go do najpiękniejszych ofiar i wysiłków.
    • Autor: o. Jacek Hoszycki
    • Źródło: kazanie z sierpnia 1948 wygłoszone w Łagiewnikach Dzierżoniowskich; tekst z archiwum IPN we Wrocławiu, sygn. IPN Wr. 039/5451.
    • Zobacz też: kapłan
  • Każe nasz ksiądz z ambony, przyznać mu, że ładnie, ale cóż po tym, kiedy nie żyje przykładnie.
  • Kiedy studiowałem w Rzymie w 2002 r., byłem ostrzegany, żeby nie wchodzić w drogę temu lobby. Mówiło się, że najsilniejsze lobby w rzymskich środowiskach duchownych to homoseksualiści. Słyszałem, że są to środowiska szalenie się wspierające. Nie można z nimi zadzierać. A z akt SB dowiedziałem się, że częstym motywem werbunku księży były takie skłonności seksualne.
    • Autor: ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski
    • Opis: wywiad z Tomaszem Pompowskim dla gazety „Głos Wielkopolski”. Odpowiedź na pytanie: „Kościołem targają poważne problemy, jak choćby skrywana pedofilia. Przecież to pewnie z powodu sprzeciwu wobec niej odszedł ks. prof. Węcławski i wielu innych. Jak ksiądz to odbiera?”
    • Źródło: I ja chciałem odejść z kapłaństwa, „Polska Głos Wielkopolski”, 19 lutego 2008, s. 24.
  • Ksiądz zawsze może zasłonić się tajemnicą spowiedzi. Szczególnie ksiądz w Polsce. Z zasady nietykalny, poza podejrzeniem.
  • Księża będą zawsze wykorzystywać ciemnotę i przesądy ludu. Będą posługiwać się religią jak maską, pod którą kryje się obłuda i zbrodniczość ich poczynań.
  • Księżom wydaje się, że mają atrybuty na wzór feudalnych panów i mogą ignorować potrzeby i problemy swoich „podopiecznych”.
    • Autor: Józef Baniak
    • Źródło: Agata Jankowska, Ann Szulc, Dzieci gorszego Boga, „Przekrój”, 9 maja 2011, s. 6.
    • Zobacz też: pierwsza komunia

L[edytuj]

  • Lekarz stara się ujrzeć w człowieku jego niedomagania, sędzia jego złe strony, a ksiądz jego głupotę – im głębsza tym lepsza.

N[edytuj]

  • Na uwagę zasługuje też pomoc udzielana przez duchowieństwo polskie. Księża w czasie pełnienia obowiązków duszpasterskich, zarówno przy konfesjonale, jak i podczas kazań, wzywali wiernych do przestrzegania zasady miłości bliźniego. Niektórzy pomagali również bezpośrednio, udzielając schronienia na plebaniach czy w klasztorach. Jedną z głównych form pomocy było wydawanie fałszywych metryk urodzenia i chrztu. Wpływ na taką postawę duchownych wywierała wyższa hierarchia kościelna. Biskup przemyski Franciszek Barda (...) apelował do podległego sobie duchowieństwa o udzielanie im pomocy. Jeszcze dalej poszedł biskup pomocniczy diecezji przemyskiej Wojciech Tomaka, znany z kontaktów z podziemiem. Dostarczał on metryki chrztu przedwojennym żydowskim znajomym.
  • Nasi księża są soczewką, która skupia w sobie najbardziej groteskowe cechy polskiego społeczeństwa, ciągle szukającego swojej tożsamości i znajdującego ją nie w etosach pracy, wykształcenia, solidności, uczciwości czy wierności zasadom, ale w szlacheckim „postaw się, a zastaw się” – nieważne, co robię, ważne, jak mnie postrzegają.
  • Nie jeden mówi, że każdy ksiądz jest tak samo człowiekiem jak inni ludzie. Na to ci odpowiem, że jako człowiek jest on także podobnie człowiekiem, jak i ty, ale ma on godność i władzę, którą nie wszyscy mają, i której ty nie masz, ta zaś władza w nim na cześć i uszanowanie zasługuje, a oddając jemu cześć i uszanowanie, oddajesz je jemu nie jako człowiekowi, ale oddajesz jako kapłanowi, jako osobie poświęconej, jako słudze Bożemu, jako piastunowi Pana Jezusa, jako ofiarnikowi Boga najwyższego!
    • Autor: ks. Feliks Cozel, Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania, Te Deum, wydanie II, s. 25.
  • Nieuk ksiądz, doktor, kucharz – siebie i ludzi w zdrowiu zawodzą.

O[edytuj]

  • Okazuje się, że większość ankietowanych wcale nie pragnie posiadać męża. Już prędzej kochanka, (…) Na pytanie: „Kto byłby najlepszym kochankiem: przedsiębiorca, działacz związkowy, lewicowy poeta, ksiądz, robotnik, a może jeszcze ktoś inny?”, najczęściej padała odpowiedź, że ksiądz. Aby wyjaśnić, skąd to się bierze, przytoczmy cytat ze strony internetowej dla kochanek księży: „W domu przez 20 lat czegoś takiego nie miałam, jak uczucie, delikatność, rozmowa, czułość, no i rewelacyjny seks”.

P[edytuj]

  • Pragnę jeszcze wrócić do Zgrupowania Armii Krajowej „Kryska”. Tam kapelanem podczas Powstania Warszawskiego był ksiądz Józef Stanek, już obecnie błogosławiony. Dzielny, wspaniały kapłan, Polak i duszpasterz. Służył dzień i noc będąc w sutannie, w stule, codziennie odprawiał Mszę Świętą dla walczących, pochylał się nad rannymi, ratował wielu ludzi spod gruzów, wyciągał ich. Jest tyle wspaniałych świadectw i to on do końca swojej służby był heroicznie wierny swojemu posłannictwu.
  • Proszę pomyśleć o księżach: kiedyś ksiądz żył na probostwie, widywał tylko gospodynię domową, brzydką i wąsatą, czytał watykański „L’Osservatore Romano”. Teraz każdego popołudnia ogląda telewizję i widzi piersi, pośladki, a potem mówimy, że staje się pedofilem.
  • Przykro to mówić, ale na stan polskiego duszpasterstwa potężny wpływ ma poziom intelektualny przeciętnego księdza. Często niższy niż iloraz inteligencji przeciętnego wiernego.
    • Autor: Józef Baniak
    • Źródło: Agata Jankowska, Ann Szulc, Dzieci gorszego Boga, „Przekrój”, 9 maja 2011, s. 6.

R[edytuj]

  • Rozumiem księży, którzy są samotni i potrzebują jakiegoś kontaktu ze wspólnotą. Jedni uciekają w jakiś aktywizm, inni w alkoholizm, jeszcze inni wiążą się z kobietami.
    • Autor: ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski
    • Opis: wywiad dla Tomasza Pompowskiego z gazety „Głos Wielkopolski”. Odpowiedź na pytanie: „Kościół zakonny i diecezjalny to dwie różne rzeczy?”.
    • Źródło: I ja chciałem odejść z kapłaństwa, „Polska Głos Wielkopolski”, 19 lutego 2008, s. 25.
    • Zobacz też: alkoholizm, aktywizm, samotność

S[edytuj]

  • Służyłem do mszy i na którejś uroczystości w probostwie w Nałęczowie, proboszcz mnie spytał: – „Jacuś, powiedz tutaj księżom, kim ty będziesz jak dorośniesz”. A ja siedzę cicho. „No przecież zawsze powtarzałeś, że ty będziesz księdzem” – przypomniał mi proboszcz. A ja na to: „Nie, plose pana księdza, bo ksiądz nie ma zony”. Wszystkich to rozśmieszyło, a księdzem, jak widać, nie zostałem.

T[edytuj]

  • Ten rząd dziś – i jeśli wygramy – nasz przyszły rząd – nie będzie się nisko kłaniał ani bankierom, ani związkowcom. Nie będziemy klęczeli przed księdzem, bo do klęczenia jest kościół – przed Bogiem.
  • To moi najlepsi parafianie – mówi ksiądz proboszcz oprowadzając po cmentarzu. – Nie obmawiają mnie, nie piszą na mnie anonimów i najwięcej przynoszą dochodów.

W[edytuj]

  • W przeszłości los dzieci księży zależał od tego, kogo obciążano odpowiedzialnością za grzech niewstrzemięźliwości. Ksiądz był święty, kobieta grzeszna. Dziecko musiało podzielić los matki. Upokorzenie, niewolę, wygnanie, nędzę. Dziś jest podobnie – to na kobiecie spoczywa cała odpowiedzialność i cały trud wychowania dziecka.
  • W życiu codziennym duchowieństwo nie różniło się właściwie od reszty społeczeństwa. Księża żenili się, mieli dzieci, które starali się również wykształcić na kapłanów i dobrze zaopatrzyć. Wyższe duchowieństwo, biskupi, prowadzili podobny tryb życia jak świeckie możnowładztwo. Władanie bronią, polowania i inne zajęcia rycerskie były im nieraz bliższe niż kościół.
    • Opis: o duchowieństwie europejskim w X wieku.
    • Autor: Jerzy Dowiat, Chrzest Polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1961, s. 116.

Z[edytuj]

  • Znana jest opiekuńcza rola wobec Żydów abp. Romualda Jałbrzykowskiego, ówczesnego metropolity w Wilnie, oraz ks. dr. Ignacego Świrskiego, prof. teologii moralnej Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, obecnie biskupa ordynariusza siedleckiego, za których wolą i wiedzą wielu uciekinierów z gett ukrywało się na terenie instytucji kościelnych i domów zakonnych (...). Na terenie Warszawy szczególnie dobroczynną rolę spełniali bp Karol Niemira, ks. Władysław Korniłowicz i ks. Jan Zieja (...).

Ż[edytuj]

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Cholerne klechy! Wystarczy sam widok tych czarnych wyskrobków! Mózg dano człowiekowi do myślenia, a kiedy próbuje myśleć, to zostanie przez to czarne gówno spalony!
    • Autor: Adolf Hitler
    • Opis: cytat pochodzi z tajnych notatek spisanych przez Martina Bormanna, który słynął ze swojej wrogości do religii chrześcijańskiej.
    • Źródło: Rozmowy przy stole, wyd. Charyzma, 1996, s. 289.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Ksiądz&oldid=543568”