Przeznaczenie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Przeznaczenie – los, dola, fatum, fortuna; predestynacja; to co powiedziane, przepowiedziane, zarządzone przez bogów; nieodwołalna konieczność.

  • Czasami najlepszą rzeczą, jaką człowiek może zrobić, jest niewtrącanie się w sprawy przeznaczenia. Na nasze modlitwy udzielona być może odpowiedź, której się nie spodziewaliśmy i wcale sobie nie życzyliśmy.
  • Czasami przeznaczenie wkracza w życie specjalnie dla ciebie (…) Czasem przeznaczenie wkracza w życie i poklepuje cię po plecach.
  • Gdy człowiek zmierza ku swemu przeznaczeniu, często musi zmieniać kierunek. Niekiedy zewnętrzne okoliczności są silniejsze i jest zmuszony stchórzyć, poddać się. Wszystko to jest częścią nauki.
  • (…) istnieją na świecie rzeczy, o które nie trzeba pytać – by nie uciec od własnego przeznaczenia.
  • Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty.
  • Odpowiedział Jozue domowi Józefa, Efraimowi i Manassesowi: «Ty jesteś ludem licznym i masz wielką siłę. Otrzymałeś tylko jeden los. (...)»
  • Przeznaczenie człowieka często nie ma nic wspólnego z tym, w co się wierzy lub czego się obawia.
  • Przeznaczenie dostarcza nam kanwę naszej przyszłości. Od haftujących na niej zależy dobór rysunku i kolorów włóczki.
  • Przeznaczenie to nie wyroki opatrzności, to nie zwoje zapisane ręką demiurga, to nie fatalizm. Przeznaczenie to nadzieja.
  • Przeznaczenie – wymówka głupca w chwili klęski.
  • Z przyganą odniósł się też do tragedii przeznaczenia. „Cóż dzisiaj powiedział – począć z losem? Los to polityka.”
  • Żadne przeznaczenie nie jest lepsze od innego, tylko człowiek musi uszanować to, które w sobie nosi.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Przeznaczenie&oldid=538727”