Przejdź do zawartości

Ekipa

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Na zdjęciu Marcin Perchuć – odtwórca roli Konstantego Turskiego (2007)

Ekipa – polski serial sensacyjno-polityczny z 2007 r. (reż. Katarzyna Adamik, Agnieszka Holland, Magdalena Łazarkiewicz). Autorami scenariusza są D. Wieczorkowski-Rettinger i Wawrzyniec Smoczyński.

Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.

Odcinek 1, Kryzys

[edytuj]
  • Muszę to wszystko przemyśleć. To wirtualne życie z tobą. Idę do wypożyczalni popatrzeć na kobiety mojego życia.
    • Postać: Krzysztof Tobiasz, partner Aleksandry Pyszny
  • Aleksandra Pyszny, szef Gabinetu Politycznego Premiera: No to zapiszcie się do Kawalerów Maltańskich. Ja otrułabym nawet kota Matajewicza.
    Hubert Kowerski, rzecznik rządu: On ma psa.
    Aleksandra Pyszny: Otrułabym psa.
  • Piękne zdanie, jak z mównicy.
    • Postać: Aleksandra Pyszny
  • Konstanty Turski ma 37 lat. Jeżeli coś podpisał, to w piaskownicy.
  • Obyś się z Turskim nie pomylił. Nie przetrwamy upadku rządu i koalicji.
    • Postać: Krystyna Sochaczewska, wicemarszałek Sejmu
    • Zobacz też: koalicja
  • Wchodzimy do historii frontowymi drzwiami. A to dopiero początek.
    • Postać: Krystyna Sochaczewska
    • Zobacz też: historia
  • Piotr Adamiak, ochroniarz BOR-u: Gdzie jest pan Turski?
    Lotniarz wzrusza ramionami.
    Piotr Adamiak: A kiedy będzie?
    Lotniarz pokazuje na niebo.
    Lotniarz: Według rozkładu lotów.
  • Wiesz, czym to się skończy. Posłużysz im za marionetkę. Miesiąc, może dwa.
    • Postać: Paulina Turska, żona Konstantego
    • Opis: o propozycji objęcia urzędu premiera RP przez Konstantego.
    • Zobacz też: marionetka
  • Nie śpij, bo tu kradną.
    • Postać: Adam Niemiec, szef Kancelarii Premiera
    • Zobacz też: kradzież

Odcinek 2, Najwyższy nakaz

[edytuj]
  • (...) w takich sprawach nie ma przypadku. To jest misja.
    • Postać: Paulina Turska
    • Opis: o propozycji objęcia urzędu premiera RP przez Konstantego.
    • Zobacz też: misja
  • Czy ja jestem prezydentem jakiejś Republiki Bananowej, żebym o zmianie rządu dowiadywał się z telewizji?
    • Postać: Julian Szczęsny, prezydent RP
    • Zobacz też: telewizja
  • Hubert Kowerski: W czasie pisania [orędzia] zdałem sobie sprawę, że to moje ostatnie (...) i poszedłem na całość.
    Aleksandra Pyszny: To trzeba było jeszcze pozdrowić ciocię.
  • Polski rząd nie negocjuje z terrorystami.
  • Państwo nie może być bezradne i bezduszne, bo inaczej przestanie być państwem swoich obywateli. Dokładnie takie było PRL.
    • Postać: Konstanty Turski
    • Zobacz też: PRL
  • Hubert Kowerski: Mówiłem ci, że to facet z misją.
    Aleksandra Pyszny: I najgorsze, że ma rację.
    • Opis: o Konstantym Turskim.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • To jest ten nowy, co ma być premierem. Dlatego tak się przejął. Naobiecuje, a potem... „Pocałujta w dupę wójta”.
    • Postać: związkowiec strajkujący w „Pol-Textilu”
  • Niestety, w Polsce nie da się produkować taniej niż w Chinach.
  • Po to się powołuje komisję śledczą, żeby zdemolować przeciwnika i zabrylować w wyborach.

Odcinek 3, Dług i atak

[edytuj]
  • Gierek najwięcej napożyczał. Niech teraz komuniści oddają.
  • (...) Internet jest poza kontrolą.
    • Postać: Konstanty Turski, premier RP
    • Zobacz też: Internet
  • Co można powiedzieć o bitwie, w której nie brało się udziału?
    • Postać: Jan Matajewicz, marszałek Sejmu, lider Prawicy dla Polski
    • Zobacz też: bitwa

Odcinek 4, Życie zakładników

[edytuj]
  • ABW wszędzie węszy spiski.
    • Postać: Jan Bednarek, przywódca neofaszystów
    • Zobacz też: ABW, spisek

Odcinek 5, Malowany premier

[edytuj]
  • (...) mam dość chodzenia za was z subiektywnie spuszczonymi gaciami.
    • Postać: Hubert
  • Tym krajem rządzą ministrowie.
    • Postać: Julia Rychter, szef doradców premiera
    • Zobacz też: minister

Odcinek 6, Wolne media

[edytuj]
  • Spadam. U nas to rodzinne.
    • Postać: Magdalena Nowasz, córka byłego premiera
    • Zobacz też: rodzina
  • Wiesz, że mnie uprzedzali: „postaw na idealistę, a wszystko będzie w proszku”.
    • Postać: Henryk Nowasz
  • Najprostsze rozwiązania najtrudniej dostrzec specjalistom.

Odcinek 7, Wiem, że nic nie wiem

[edytuj]
  • Chodzenie po czerwonym dywanie jest jak taniec. Pan prowadzi.
    • Postać: Andrzej Mochancki, szef protokołu dyplomatycznego MSZ
    • Opis: do premiera.
    • Zobacz też: dywan, taniec
  • Jesteśmy narodem patentowanych leni.
    • Postać: dyrektor koncernu
    • Zobacz też: leń
  • Co to za rząd, który się boi!
    • Postać: związkowiec
    • Zobacz też: strach
  • Socjolog Natalia Frątczak: Pan jest politykiem, politycy nie lubią faktów.
    Premier Turski: Jestem naukowcem. I nie wszyscy politycy kłamią.
  • Wojciech Wandurski, poseł Konwentu Patriotycznego: Jak odchodzić, to z klasą.
    Dziennikarka: To już panu nie grozi, panie pośle.

Odcinek 8, Ucieczka

[edytuj]
  • Co to za premier, co sobie w swoim domu nie umie poradzić!
    • Postać: Hubert
    • Zobacz też: dom

Odcinek 9, Dalej idziesz sam

[edytuj]
  • Prezydent Szczęsny: Białoruś rzuca wyzwanie Ameryce...?
    Premier Turski: Nie Białoruś. Rosja.
    • Opis: na Białorusi przeprowadzono podziemny test broni atomowej.
    • Zobacz też: Białoruś, USA
  • Oni są jak dzieci.
    • Postać: Joanna Szczęsna, żona prezydenta
    • Opis: o politykach.
    • Zobacz też: dziecko
  • Paulina Turska: A jak wybuchnie wojna atomowa to mi powiesz?
    Konstanty Turski: Mogę nie zdążyć.
  • Skoro nie może Mahomet do góry, to może może...?
    • Postać: Konstanty Turski
  • Strajkujący urzędnik nigdy nie ma racji. Po to jest urzędnikiem, żeby państwo mogło na niego liczyć.
    • Postać: Adam Niemiec
    • Zobacz też: strajk
  • Premier Turski: Przepraszam, a pan cały czas siedzi w tym bunkrze?
    Prezydent Szczęsny: Tak, panie premierze, to jest miejsce głowy państwa w czasie sytuacji kryzysowych.

Odcinek 10, Honor i intuicja

[edytuj]
  • Zrób coś z sobą, jak ty wyglądasz? Hubert, jesteś ministrem! Dobrze, że nie mam kamery...
    • Postać: dziennikarka Marta Kołodziejczyk, była partnerka Huberta Kowerskiego.
  • Ludzie z IQ 180 nie tracą czasu na rozmowę ze zwykłymi śmiertelnikami.
  • Palniesz coś – i rząd upadnie!
    • Postać: Aleksandra
  • ABW nie potrzebuje ludzi ze znanymi twarzami (...).
    • Postać: Joanna Sarnawska

Odcinek 11, Tak mówi premier

[edytuj]
  • Przecież sejm to nie jest maszynka do głosowania!
    • Postać: Aleksandra
  • Telefon z Kancelarii Premiera do posła opozycji to jakby od UFO...
    • Postać: poseł Marcinek, lider Zjednoczonej Lewicy
    • Zobacz też: telefon, UFO
  • Poseł Marcinek: Chcemy komisarza.
    Aleksandra: Policji?
    Poseł Marcinek: Nie, Unii Europejskiej.

Odcinek 12, Powołanie

[edytuj]
  • Powiedz mi, jak to jest żyć w takim zakłamaniu... To musi boleć...
  • Wyłączcie tę małpę w czerwonym, bo mnie szlag zaraz trafi.
    • Postać: Jan Matajewicz
    • Opis: o dziennikarce w telewizji.

Odcinek 13, Cena życia

[edytuj]
  • (...) jak podejdą za nami do grobu, to im nogi z dupy powyrywam.
    • Postać: premier Turski
    • Opis: do swojego asystenta o dziennikarzach na pogrzebie.
  • Na gruby kij trzeba drąga.
    • Postać: Aleksandra
    • Zobacz też: kij

Uwaga: W dalszej części znajdują się cytaty ze szczegółami fabuły lub z zakończenia utworu.

Odcinek 14, Remanent

[edytuj]
  • A jesteśmy w stanie pokoju?
    • Postać: polityk na nadzwyczajnej konferencji.
    • Zobacz też: pokój
  • Zatrzymajmy się na chwilę, przestańmy gadać...
    • Postać: premier Turski
    • Opis: po śmierci prezydenta.
  • Prezydent nie żyje, teraz jesteś twarzą państwa.
    • Postać: Adam Niemiec
    • Opis: do premiera Turskiego.
  • (...) prezydent osierocił dziś wszystkich Polaków (...).
    • Postać: premier Turski
    • Opis: w orędziu po śmierci prezydenta.
  • Chcesz być czysty, to się umyj.
    • Postać: Jan Matajewicz
  • Nie ma wielkiego spisku. Bywają tylko ułomni ludzie i ich brudne tajemnice.

O serialu

[edytuj]
  • Filmowe próby uprawiania polityki po roku 1989 były nieśmiałe lub nieudane. Ekipa przekracza tabu – dobiera się do władzy, patrząc na nią nie z dołu i nie przez alegorie jak w latach 70., ale wprost i od środka. Tak jakbyśmy to my sami mieli podjąć ciężar rządzenia. Jak film potrzebuje wiodącego bohatera, tak polityce potrzeba przywódcy, który będzie prawdziwym mężczyzną. Nie wodzem – ale postacią spolegliwą, kimś, na kim się polega.
  • Nie ma konkretnych odniesień personalnych. Serial traktuje o tym, że jest polityka i że są ludzie, którzy się nią zajmują. Myślę, że każdy z widzów będzie miał własne skojarzenia.(...) Serial będzie przedstawiał zbiorowy obraz polityki.

Zobacz też

[edytuj]
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Ekipa&oldid=556334”