Wawel

Wawel – widok z Kopca Kościuszki

Wawel – wzgórze w Krakowie, na którym znajduje się Zamek Królewski i katedra królewska pw. św. Stanisława i Wacława.

• A tu ceglany śmieszy zgiełk
  królewskie jabłko renesansu
  na austriackich koszar tle.
  • Autor: Zbigniew Herbert, Wawel, 1956

• Czy znasz, młody przyjacielu,
  Groby królów na Wawelu? (…)
  Ci, co blaski światła siali,
  i praw ludu wiernie strzegli:
  Męże czynu, hartu, stali –
  Dwaj Zygmunci tutaj legli.
  • Autor: Władysław Bełza, W podziemiach Wawelu

• Kolejne zimy słały białe gronostaje śniegu na renesans krużganków wawelskich.
  • Autor: Ksawery Pruszyński
  • Źródło: Trembacz z Samarkandy, w: Ksawery Pruszyński, Opowieści. Wybór, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1972, s. 5.

• Kto jest wyczulony na odcinanie polityczno-wyborczych kuponów od tragedii, ten słusznie czuje się wzburzony wawelskim pomysłem zrodzonym w kręgu rodziny tragicznie zmarłego prezydenta.
  • Opis: o pochowaniu Marii i Lecha Kaczyńskich na Wawelu
  • Autor: Adam Szostkiewicz, Polityka grobów, „Polityka”, 13 kwietnia 2010
  • Zobacz też: pogrzeb Lecha i Marii Kaczyńskich

• Na Wawel, na Wawel,
  Krakowiaku żwawy,
  Podumaj, potęsknij,
  Nad pomnikiem sławy.
  • Autor: Edmund Wasilewski, Na Wawel, na Wawel (Krakowiak, 1840)

• Smutny a wyniosły Wawel, taki w sobie skupiony, hardy i ponury, jak człowiek, w którym się całe życie załamało.
  • Autor: Stanisław Przybyszewski, Synowie ziemi, 1901

• Tu przed Tatarem
  bronił się Kraków.
  Stąd szedł Jagiełło
  gromić Krzyżaków.
  Tu bije dzwonu
  spiżowe serce.
  Tu są pamiątki
  nasze najszczersze.
  • Autor: Czesław Janczarski, Wawel

• Wawel w niebiosa patrzy śmiało,
  Królewskim zamkiem ozdobiony,
  Jakże on piękny w noc wspaniałą.
  Poważny – cichy – rozmodlony!
  • Autor: Artur Oppman, Abecadło polskich dzieci w krajobrazach, W, w

• Wawel płonie – różowo-fiołkowo-przeźroczy.
  Szyby żegnają słońce, które w dół się toczy,
  
  krzyczą swój zachwyt wspólny, złocisty i ślepy,
  wśród mgieł słodkich jak chińskie bladobarwne krepy…
  
  Oto święto na zamku – święto pięciu minut,
  wśród murów z ametystu i murów z rubinu.
  • Autor: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Zachód słońca na zamku, z tomiku Niebieskie migdały

• Ze stropu patrzą głowy wawelskie, gęby diabelskie, twarze
  anielskie,
  Łypią oczami, ruszają wąsami, pytają brwiami,
  Męskie, kobiece, gładkie, wąsate.
  Stropy drzewiane, złotem dziergane,
  Pofałdowane niby wpuszczonym w ścianę brokatem.
  Tam w kasetonach u stropu wiszą
  Głowy człowiecze, czepki złociste, czapy uszate.
  • Autor: Mieczysław Jastrun, Głowy wawelskie

Zobacz też:

• smok wawelski
• Dzwon Zygmunta