Wawel
Wawel – wzgórze w Krakowie, na którym znajduje się Zamek Królewski i katedra królewska pw. św. Stanisława i Wacława.
- A tu ceglany śmieszy zgiełk
królewskie jabłko renesansu
na austriackich koszar tle.- Autor: Zbigniew Herbert, Wawel, 1956
- Czy znasz, młody przyjacielu,
Groby królów na Wawelu? (…)
Ci, co blaski światła siali,
i praw ludu wiernie strzegli:
Męże czynu, hartu, stali –
Dwaj Zygmunci tutaj legli.- Autor: Władysław Bełza, W podziemiach Wawelu
- Kolejne zimy słały białe gronostaje śniegu na renesans krużganków wawelskich.
- Autor: Ksawery Pruszyński
- Źródło: Trembacz z Samarkandy, w: Ksawery Pruszyński, Opowieści. Wybór, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1972, s. 5.
- Kto jest wyczulony na odcinanie polityczno-wyborczych kuponów od tragedii, ten słusznie czuje się wzburzony wawelskim pomysłem zrodzonym w kręgu rodziny tragicznie zmarłego prezydenta.
- Opis: o pochowaniu Marii i Lecha Kaczyńskich na Wawelu
- Autor: Adam Szostkiewicz, Polityka grobów, „Polityka”, 13 kwietnia 2010
- Zobacz też: pogrzeb Lecha i Marii Kaczyńskich
- Na Wawel, na Wawel,
Krakowiaku żwawy,
Podumaj, potęsknij,
Nad pomnikiem sławy.- Autor: Edmund Wasilewski, Na Wawel, na Wawel (Krakowiak, 1840)
- Smutny a wyniosły Wawel, taki w sobie skupiony, hardy i ponury, jak człowiek, w którym się całe życie załamało.
- Autor: Stanisław Przybyszewski, Synowie ziemi, 1901
- Tu przed Tatarem
bronił się Kraków.
Stąd szedł Jagiełło
gromić Krzyżaków.
Tu bije dzwonu
spiżowe serce.
Tu są pamiątki
nasze najszczersze.- Autor: Czesław Janczarski, Wawel
- Wawel w niebiosa patrzy śmiało,
Królewskim zamkiem ozdobiony,
Jakże on piękny w noc wspaniałą.
Poważny – cichy – rozmodlony!
- Wawel płonie – różowo-fiołkowo-przeźroczy.
Szyby żegnają słońce, które w dół się toczy,
krzyczą swój zachwyt wspólny, złocisty i ślepy,
wśród mgieł słodkich jak chińskie bladobarwne krepy…
Oto święto na zamku – święto pięciu minut,
wśród murów z ametystu i murów z rubinu.- Autor: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Zachód słońca na zamku, z tomiku Niebieskie migdały
- Ze stropu patrzą głowy wawelskie, gęby diabelskie, twarze
anielskie,
Łypią oczami, ruszają wąsami, pytają brwiami,
Męskie, kobiece, gładkie, wąsate.
Stropy drzewiane, złotem dziergane,
Pofałdowane niby wpuszczonym w ścianę brokatem.
Tam w kasetonach u stropu wiszą
Głowy człowiecze, czepki złociste, czapy uszate.- Autor: Mieczysław Jastrun, Głowy wawelskie
Zobacz też: