Natura ludzka
Natura ludzka – to, co w człowieku przyrodzone, instynktowne, w odróżnieniu od tego, co nabyte w doświadczeniu jednostkowym i społecznym.
- Człowiek ciągle jednak na serio traktuje wezwanie do czynienia sobie Ziemi poddaną pod każdym względem, a więc zapewne łatwo nie zrezygnuje z dostępnych możliwości eksperymentowania na wszystkim, co żyje. Taka jest ludzka natura, takie są koszta wrodzonej chęci poznania świata i rządzących nim praw. Nie należy mieć tu żadnych złudzeń.
- Autor: Marek Żukow-Karczewski
- Źródło: Eksperymenty i doświadczenia medyczne na zwierzętach, Wolne Media, 21 maja 2013.
- Zobacz też: Ziemia, człowiek, eksperyment
- Czy natura ludzka ulega zmianie, czy staje się inna w tyglu totalitarnej przemocy? Czy człowiek wyzbywa się właściwego sobie pragnienia wolności? Odpowiedź na to pytanie zdecyduje o losie człowieka i o losie państwa totalitarnego. Zmiana bowiem natury ludzkiej zapowiada powszechny i ostateczny triumf dyktatury państwa, niezmienność zaś ludzkiego dążenia do wolności jest wyrokiem na państwo totalitarne.
- Autor: Wasilij Grossman, tłum. Jerzy Czech, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009.
- Zobacz też: totalitaryzm
- Dziwna bowiem jest natura ludzka: im mniej sami mamy skłonności do męczeństwa, tym natarczywiej żądamy go od innych.
- Autor: Bolesław Prus, Lalka, tom II, rozdział 1 „Pamiętnik starego subiekta”.
- Dziwna w tym ludzka natura, która z pokrewieństwa naszego z małpami wynikać musi, jak się zdaje, że zawsze pragniemy zastosować się do tego, co nas otacza i przebrać się za kogo innego.
- Autor: Józef Ignacy Kraszewski, Kopciuszek
- Natura ludzka bowiem niesie to ze sobą, iż kiedy przy wspólnym myśleniu, tzn. przekazywaniu opinii, A. dowiaduje się, iż B. myśli o tym samym przedmiocie co innego niż on, to nie swoje myślenie przede wszystkim skontroluje w poszukiwaniu błędu, lecz założy go w myśli drugiego. Mówiąc inaczej, człowiek z natury swej chce mieć rację.
- Autor: Arthur Schopenhauer, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, tłum. Tadeusz Kotarbiński.
- Natura ludzka ma wielkie zdolności samoodradzania się.
- Autor: Karen Blixen, Pożegnanie z Afryką, tłum. Józef Giebułtowicz, Jadwiga Piątkowska.
- Natura ludzka nie ma obowiązku być konsekwentną.
- Autor: Lucy Maud Montgomery, Wymarzony dom Ani, tłum. Stefan Fedyński.
- Potrzeba gwałtu i okrucieństwa targają naturą człowieka, człowiek przed nimi ucieka, ucieka od samotności, boi się jej i wstydzi, potem w stadzie, silny i szalony, zadaje i szerzy gwałt, jest ślepy, jest głuchy, ale jest silny, ponieważ jest szalony, aż przychodzi chwila przebudzenia i wówczas człowiek znów zostaje sam, tylko o całą zbrodniczość opętania bardziej niż przedtem samotny.
- Autor: Jerzy Andrzejewski, Bramy raju, PIW, Warszawa 1960, s. 72.
- Taka jest chyba ludzka natura, że nie chcemy widzieć negatywnych skutków, często wręcz tragicznych, naszych poczynań w dłuższej perspektywie, jeśli doraźnie przynoszą nam one korzyści. Zawsze wydaje nam się, że zdarzy się jakiś cud, który nas uratuje.
- Autor: Jacques Attali
- Źródło: Kamilla Staszak, Nie leci z nami pilot, wyborcza.pl
- Zdarza się, że ludzka natura wznosi się na wyżyny w chwilach próby, ale najczęściej w pokoju chorego widać więcej słabości niż siły. Więcej egoizmu i braku cierpliwości niż szlachetności i męstwa. Na świecie tak rzadko zdarza się prawdziwa przyjaźń! I niestety (…), większość ludzi nie traktuje życia poważnie, aż do chwili, w której jest już na to za późno.
- Autor: Jane Austen, Perswazje, tłum. Ewa Partyga, Prószyński i S-ka, Warszawa 2010, s. 125.
- Żaden z nas nie zna dostatecznie swojej natury. To znaczy: nikt nie wie, do jakiego stopnia potrafi, jeżeli zechce, opanować któryś ze swoich instynktów, ile przykrości potrafi znieść, jakie przeszkody zwalczyć, bez czego się obejść, jakiej przyjemności sobie odmówić i jakie trudy wytrzymać, jeżeli zechce. (…) Człowiek potrafi zwykle więcej, niżby przypuszczał, jeżeli go do tego skłania strach, miłość, ambicja, poczucie obowiązku, żądza wiedzy – uczucia silne i trwałe.
- Autor: Władysław Witwicki, Instynkty, uczucia, afekty, Czytelnik, Łódź 1947, s. 18–19.