Przejdź do zawartości

Jan Kobylański

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Jan Kobylański (1923–2019) – polski przedsiębiorca i działacz polonijny, prezes Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polonijnych Ameryki Łacińskiej (USOPAŁ).

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

B

[edytuj]
  • Byłem odznaczony przez Pocztę Paragwajską, byłem członkiem Komitetu Olimpijskiego oraz konsulem honorowym Paragwaju. Tak, mogę przedstawić dokumenty. Miałem paszport dyplomatyczny Paragwaju. Byłem konsulem honorowym Paragwaju w Hiszpanii. Paszport potwierdzający przekraczanie granicy paragwajskiej mam w domu.

C

[edytuj]
  • Chciałbym poruszyć bardzo ważną kwestię, otóż w inkryminowanych oskarżonym artykułach przypisuje mi się przyjaźń z dyktatorem Paragwaju Stroessnerem. Nigdy nie poznałem go, nie byłem jego przyjacielem. Ofiarą rewolucji był mój przyjaciel, dr Peti. Gdy przyjechałem do Paragwaju, Stroesner nie był prezydentem. Prezydentem był Federico Chavez.
  • Co roku daję stypendia dla studentów. Ok. 20. Co roku zapraszam na mój koszt studentów do Południowej Ameryki. Zawsze popierałem, popieram i będę te organizacje popierał.

D

[edytuj]

J

[edytuj]
  • Jedna trzecia polskich biskupów to Żydzi. (…) Osiemdziesiąt procent MSZ to Żydzi.
    • Źródło: Paweł Smoleński, Typ spod ciemnej gwiazdy, „Gazeta Wyborcza”, 25 stycznia 2013

M

[edytuj]
  • Miałem interesy po wojnie we Włoszech i w Niemczech, firmy eksportu i importu we Włoszech, Astrometaltechnika i inne firmy. Kopie dokumentów zawarte są w książce prof. Nowaka. Oryginały posiadam. Sprzedawałem z Włoch do Szwajcarii aluminium produkowane we Włoszech. Mając biuro we Włoszech miałem interesy w Szwajcarii, Austrii, Niemczech. W Niemczech byłem w 1945 jako uwolniony z obozu Dachau przez Amerykanów. Istnieją dokumenty to potwierdzające. W książce prof. Nowaka są kopie.
  • Musimy oprzeć się na katolicyzmie, który jest od zawsze naszą wiarą. My nie jesteśmy przeciwko nikomu, ale my chcemy, by w Polsce była demokracja. Niech będzie tylu przedstawicieli Polaków katolików, ilu jest nas w Polsce, a nie taka parodia, że dzisiaj w rządzie czy parlamencie Polaków prawdziwych nie ma nawet 30 proc. Życzę wam, żeby to się zmieniło (…) Muszą w Polsce rządzić Polacy.
    • Źródło: Radio Maryja, 12 marca 2011

N

[edytuj]
  • Nie identyfikowałem się z rządem komunistycznym, byli to nasi wrogowie. Miałem stałe prawo pobytu we Włoszech, miałem dowód włoski, do wyjazdu poza Europę użyłem paszportu Czerwonego Krzyża Szwajcarii jako więzień polityczny i więzień obozów koncentracyjnych.
  • Nie ulega wątpliwości, że jest to związane z naszą krytyką ambasadorów RP w Ameryce Łacińskiej. Zależy nam, żeby ambasadorami byli Polacy, nie agenci służb specjalnych przeszkoleni na Kubie.

O

[edytuj]
  • Od wielu rządów w Polsce, poczynając od rządu na uchodźstwie, otrzymałem Złoty Krzyż Zasługi, następnie Krzyż Komandorski Zasługi, order oświęcimski, order za kulturę od ministra z PSL, duży krzyż kombatancki, dostałem złotą komandorię z gwiazdą za ustanowienie Dnia Osadnika Polskiego w Argentynie od Prezydenta Kwaśniewskiego. To jest pytanie nielogiczne.
  • Osobą finansowaną przeze mnie był pan Schnepf gdy przyjechał jako ambasador do Urugwaju i którego wyznaczył na tą funkcję minister Skubiszewski. Osobiście uprzedził mnie, że pan Schnepf przyjedzie do Urugwaju. Biorąc pod uwagę, że ambasador Schnepf był dla nas wtedy pierwszym ambasadorem po upadku rządów komuny w Polsce, chcieliśmy go przyjąć i pomóc w jego funkcji. Wtedy nie znaliśmy jego przeszłości i jego rodziny. Pan Schnepf przyjechał do Montevideo i na lotnisku wśród witających go osób wyróżniało się przedstawicielstwo Urugwajskiej Gminy Żydowskiej, to byli moi znajomi. Później na lotnisku miał miejsce problem, jedna z jego walizek nie przyjechała w samolocie, którym przyleciał z Polski. Zabrakło mu bielizny ubrań itp. Z lotniska zabrałem go do sklepu i na mój rachunek kupiłem mu wszystko czego potrzebował by mógł przyzwoicie się ubierać.
  • Oświadczam, że wszystkie zawarte w tych publikacjach dane, dotyczące mojej osoby są nieprawdziwe, obliczone na skompromitowanie mojej osoby, jako wieloletniego działacza polonijnego w Ameryce Południowej, a jednocześnie odwrócenia uwagi społeczeństwa od rzeczywistej sytuacji w Kraju.

P

[edytuj]
  • Popieraliśmy wtedy rząd londyński i nasz kierunek polityczny był zawsze wytyczany przez rząd z Londynu. Bezpośrednio nie mieliśmy kontaktu z Solidarnością w Polsce, tylko przez rząd londyński. Dostałem za to krzyż zasługi od tego rządu (…) Współpracowałem, przez organizacje rządu w Londynie, osobiście posyłałem pomoc materialną do różnych osób w Polsce.
  • Później Schnepf mianował konsulem honorowym Polski w Paragwaj i pana Goldenberga, który był pochodzenia niemieckiego i nic znał języka polskiego. Mógł mianować kandydatów pochodzenia polskiego, znających j. polski. Później za prywatne pieniądze pana Goldenberga Ambasador Schnepf towarzyszył mu do Polski tłumacząc, że nie będzie mógł się porozumieć, że będzie tłumaczem. Znane są te dwa przypadki, nie wiem ile było innych. Muszę również przypomnieć, że Ambasador Schnepf oszukał mnie w sprzedaży auta. Ja się nie dziwię, że Schnepf tak zeznaje i tak opowiada, a co ma powiedzieć, gdy jako przedstawiciel Polski na arenie międzynarodowej oszukuje mnie przy sprzedaży samochodu.

S

[edytuj]
  • Szukam też innych przyzwoitych ludzi w polskiej polityce. Na przykład Andrzej Lepper. To prosty człowiek, trzeba w niego dużo zainwestować.
    • Źródło: Śladem sponsora Rydzyka i Leppera, gazeta.pl, 28 czerwca 2004
    • Zobacz też: Andrzej Lepper

Z

[edytuj]
  • Zostałem zatrzymany na ulicy podczas kontroli żandarmerii polowej, która zatrzymała rykszę, którą jechałem. Był tam ze mną człowiek, który był żołnierzem Armii Krajowej. Przy nim znaleziono broń i zostaliśmy wszyscy trzej, łącznie z rykszarzem, aresztowani i zawiezieni na Pawiak.

Ż

[edytuj]
  • Żydzi zawsze będą nienawidzić Polaków, bo mają parszywe geny.
    • Źródło: Paweł Smoleński, Typ spod ciemnej gwiazdy, „Gazeta Wyborcza”, 25 stycznia 2013

O Janie Kobylańskim

[edytuj]

9

[edytuj]
  • 9 lutego 2001 r. Lipowicz (polska ambasador w Austrii) po rozmowie z Szymonem Wiesenthalem – założycielem centrum tropiącego zbrodniarzy nazistowskich – wysłała do MSZ tajną depeszę. W jawnych aktach depesza została omówiona. Wiesenthal rozmawiał z ambasador Lipowicz o teczce Kobylańskiego. – Miała dokumentować domniemaną współpracę Kobylańskiego z SS w obozie koncentracyjnym, zawierała informację o możliwym tatuażu SS – z grupą krwi – mówiła wczoraj w sądzie mec. Beata Czechowicz. Dalej idący wniosek – o dokonanie oględzin ciała mieszkającego w Urugwaju Kobylańskiego w poszukiwaniu tatuażu lub śladu po jego wywabieniu – sędzia Robert Żak oddalił. By nie przedłużać procesu.

B

[edytuj]

C

[edytuj]
  • Chciałbym stwierdzić, że Ministerstwo Spraw Zagranicznych w pełni docenia Pańskie zasługi dla odrodzenia polskości wśród naszych rodaków i ich potomków zamieszkujących w Ameryce Południowej. Mamy pełną świadomość tego, że to właśnie zaangażowanie Pana konsula doprowadziło do ożywienia działalności polonijnej, która zaowocowała utworzeniem Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polonijnych w Ameryce Łacińskiej (USOPAŁ). Tych niezwykle ważnych działań na rzecz spraw polskich nie sposób przecenić.
  • Ciągle zbyt mało osób wie, że skoordynowane ataki przeciw prezesowi Kobylańskiemu zaczęły się, jako wściekła retorsja za jego poparcie dla prezesa Moskala w momencie jego starcia ze zdradzającym polskie interesy narodowe Janem Nowakiem-Jeziorańskim. Tak służalczy wobec Geremka Bartoszewski ukarał Kobylańskiego usunięciem go ze stanowiska honorowego konsula RP w Urugwaju tylko z powodu opowiedzenia się za Moskalem.

D

[edytuj]
  • Do tej pory nie zgromadzono jednak dowodów, które w sposób jednoznaczny wskazywałyby, że Janusz tożsamy jest z Janem Kobylańskim przebywającym w Urugwaju.
    • Autor: Witold Kulesza, szef pionu śledczego IPN
    • Opis: spytany, czy Jan Kobylański i Janusz Kobylański – szmalcownik i kapo oświęcimski – to jedna i ta sama osoba.
    • Źródło: Agnieszka Zagner, Janusz i Jan, „Polityka” nr 22, 3 czerwca 2006
    • Zobacz też: szmalcownik

I

[edytuj]
  • Istnieją dowody wskazujące na to, że Kobylański był szmalcownikiem.
    • Autor: Leon Kieres, szef IPN
    • Źródło: Agnieszka Zagner, Janusz i Jan, „Polityka” nr 22, 3 czerwca 2006
    • Zobacz też: szmalcownik

J

[edytuj]

M

[edytuj]
  • Mogę powiedzieć, że jestem zniesmaczony atakami na pana Jana Kobylańskiego. Najpierw zrobiono z niego szmalcownika, przestępcę wojennego. Teraz, kiedy się okazało, że to wymysł „Gazety Wyborczej” (IPN nie posiada nawet śladu dokumentów na ten temat), pozostał jako koronny argument: antysemityzm. Jestem za stary, żeby dać się nabrać na antysemityzm Polaków w rodzaju książek Jana Tomasza Grossa – bo to o to samo chodzi.

O

[edytuj]

P

[edytuj]
  • Prezes Kobylański jest jedną z najbardziej liczących się postaci światowego życia polonijnego, człowiekiem, którego zasługi w odrodzeniu polskości w krajach Ameryki Południowej są niepodważalne, a nawet – nie waham się użyć tego określenia – nieporównywalne. Dzięki jego wysiłkom powstała Unia Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej, która ożywiła życie polonijne w krajach Ameryki Południowej. Również hojności Jana Kobylańskiego zawdzięczają m.in. swe funkcjonowanie domy polskie w Montevideo i Buenos Aires. Spektakularnym efektem jego działań jest wprowadzenie do kalendarza świąt państwowych Argentyny Dnia Osadnika Polskiego. Wielce zbulwersowany wiadomością o pozbawieniu Jana Kobylańskiego funkcji konsula honorowego, pragnę dać wyraz nie tylko zaskoczeniu, ale także opinii, iż decyzję tę podjęto pochopnie, bez rzetelnego rozważenia przyczyn i konsekwencji.

S

[edytuj]
  • Swego czasu odbyła się konferencja tzw. grupy z Rio Punto del Este, w trakcie której pan Jan Kobylański zaprosił do swojej hacjendy ośmiu prezydentów i wszyscy przyjęli zaproszenie. Wydał wtedy ucztę godną Wierzynka. Trzeba przyznać, że nie każdemu jest dane gościć naraz ośmiu prezydentów. Chciałbym też nawiązać do wydarzenia sprzed około roku, kiedy to pozbawiono pana Jana Kobylańskiego funkcji konsula honorowego. Uważam, że minister Władysław Bartoszewski pośpieszył się z podpisaniem tej decyzji i dokonał tego bez głębszego zastanowienia. Przyczyną tego były pewne konflikty z ambasadorami polskimi. Jednak muszę przyznać, że niektóre nominacje na ambasadorów nie były najszczęśliwsze. Pan Jan Kobylański nie wspomniał o tym ze względów kurtuazyjnych, ale ja o tym mówię, gdyż uważam, że było to postępowanie wymagające zadośćuczynienia.

T

[edytuj]

Z

[edytuj]
  • Z moich okazjonalnych kontaktów wynika, że Jan Kobylański wykazuje bardzo silną narodowo-patriotyczną postawę i gotów jest świadczyć dla Polski i prawdy. Upowszechnianie informacji o jego szczególnej zawziętości, nienawiści czy antysemityzmie, w moim przekonaniu jest całkowitym nieporozumieniem. Widziałem tego człowieka, rozmawiałem z nim i nic takiego nie miało miejsca. Natomiast ostatnio mamy zbyt dużo ataków na osoby wykazujące narodowe postawy. To świadczy o tym, że w sposób niebezpieczny rozwija się antypolonizm.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Jan_Kobylański&oldid=517014”