Theodore Roosevelt
Wygląd
Theodore Roosevelt (1858–1919) – amerykański prezydent w latach 1901–1909, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.
- Chociaż nie biorę udział w takich polowaniach, to gdyby odbyło się ono podczas mojego pobytu, mówiono by to samo i śmiano by się tak samo, jak w przypadku tego polowania w Missisipi, kiedy to związano niedźwiedzia. Oczywiście nie chciałem mieć z tym nic wspólnego, ale nie powstrzymało to prasy przed naigrywaniem się z sytuacji.
- Źródło: Listy (ang. The Letters…), cz. 4, s. 1140.
- Kształcić tylko umysł człowieka, nie udzielając mu nauk moralnych, to stwarzać zagrożenie społeczne.
- (…) moi uprzejmi gospodarze, pełni dobrych intencji, nalegali na połączenie polowania z piknikiem, co zawsze skutkuje klęską polowania i zazwyczaj także klęską pikniku.
- Opis: negatywnie o urządzonym polowaniu.
- Źródło: Listy (ang. The Letters…), cz. 3, s. 378.
- Mogę być prezydentem Stanów Zjednoczonych albo mogę kontrolować Alicję. Obu tym rzeczom nie mogę podołać.
- Opis: gdy przyjaciel poprosił, by bardziej kontrolował Alicję, swą córkę.
- Moim zamiarem jest być skrajnie konserwatywnym, lecz w interesie samych korporacji i ponad wszystko w interesie kraju.
- Opis: w liście do szwagra z Wall Street.
- Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 455.
- Zobacz też: korporacja, konserwatyzm, USA
- Mów łagodnie i miej przy sobie gruby kij, a zajdziesz daleko.
- Speak softly and carry a big stick; you will go far.
- Źródło: wystąpienie na Minnesota State Fair (2 września 1901), cyt. za: Przemysław Damski, Teddy Bear i Teddy R. – pluszowy miś i amerykański prezydent, histmag.org, 25 listopada 2012
- Mówiąc między nami (…), z radością powitałbym niemal każdą wojnę, myślę bowiem, że ten kraj jej potrzebuje.
- Opis: w liście do przyjaciela z 1897.
- Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 388.
- Zobacz też: wojna
- Największą nagrodą jaką daje nam życie, jest możliwość ciężkiej i wartościowej pracy.
- Far and away the best prize that life has to offer is the chance to work hard at work worth doing. (ang.)
- Źródło: podczas swojej mowy w New York State Agricultural Association, Syracuse, Nowy Jork, 7 wrzesień 1903.
- Rezygnacja z aneksji Hawajów była zbrodnią przeciwko białej cywilizacji. Wszystkie wielkie rasy panujące były waleczne (…). Żadne pokojowe zwycięstwo nie może się równać z triumfem wojennym.
- Opis: w przemówieniu do marynarzy, gdy w 1893 Senat USA odrzucił decyzję prezydenta Benjamina Harrisona o aneksji Hawajów.
- Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 392.
- Zobacz też: Hawaje
- Rób to, co możesz, tym, co posiadasz, i tam, gdzie jesteś.
- Do what you can, with what you have, where you are. (ang.)
- Takie decyzje ogromnie zwiększają siłę Partii Socjalistycznej!
- Opis: gdy w 1911 Sąd Najwyższy stwierdził, że nowojorskie przepisy regulujące odszkodowania dla robotników są niezgodne z konstytucją.
- Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 458.
- Ten młody człowiek nie jest dżentelmenem. Nie raczy wstać, kiedy dama wchodzi do pokoju.
- Opis: o Winstonie Churchillu.
- Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 247.
- Uważam, że są bardzo krótkowzroczni, skoro nie rozumieją, że utrącenie jej oznacza wzmocnienie ruchu na rzecz upaństwowienia kolei.
- Opis: w liście do Henry’ego Lodge’a o lobbystach reprezentujących spółki kolejowe, którzy sprzeciwiali się ustawie regulującej ich działalność.
- Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 455.
- Uznanie należy się człowiekowi, który jest na arenie; którego twarz naznaczona jest pyłem, potem i krwią; który odważnie dąży do celu; który myli się i wkrótce ponawia próbę; który w końcu zna triumf wielkiego osiągnięcia; i który jeśli nawet przegra, przynajmniej przegra dając z siebie wszystko, tak że jego miejsce nigdy nie będzie z tymi chłodnymi i tchórzliwymi duszami, które nie zaznały ni zwycięstwa ni porażki.
O Theodorze Roosevelcie
[edytuj]- Doradcy, których słuchał Roosevelt, to niemal wyłącznie przedstawiciele kapitału przemysłowego i finansowego – ludzie tacy jak: Marka Hanna, Robert Bacon, George W. Perkins z imperium Morgana, Elihu Root, senator Nelson W. Aldrich (…) i James Stillman, reprezentujący interesy Rockefellera.
- Autor: Richard Hofstadter, The American Political Tradition
- Ekscytuje się wojną jako idealnym stanem ludzkiego społeczeństwa ze względu na męstwo, jakie się z nią wiążę, a pokój traktuje jako stan mazgajowatej i rozdętej niecnoty, który odpowiada jedynie kramiarskim słabeuszom, zamieszkującym szary półmrok i pozbawionym ambicji wyższego życia (…).
- Autor: William James
- Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 392.
- Epoka ta zyskała miano postępowej za sprawą uchwalenia w tym czasie wielu nowych aktów prawnych. Za rządów Theodore’a Roosevelta przegłosowano m.in. Ustawę o kontroli mięsa, Ustawę Hepburna, regulującą taryfy przewozowe na kolei oraz budowę rurociągów, a także Ustawę o czystości żywności i leków. (…) W tym samym czasie wiele stanów przyjęło również ustawy regulujące kwestie płac i godzin pracy, zapewniające kontrolę bezpieczeństwa w fabrykach i gwarantujące odszkodowania dla robotników, którzy ulegli wypadkom podczas pracy.
Bez wątpienia zwykli ludzie w pewnym stopniu korzystali z tych zmian. System był bogaty i produktywny; mógł dzielić się swym bogactwem z klasą robotniczą w stopniu, który umożliwiał stworzenie bufora pomiędzy dolną a górną warstwą społeczeństwa. (…)
Biznesmeni (…), nie sprzeciwiali się nowym reformom, a wręcz często je inicjowali, nalegali na ich realizację, dążąc do stabilizacji systemu kapitalistycznego w czasach niepewności i niepokojów. (…)
Panika roku 1907, jak również rosnące wpływy socjalistów, „wobbliesów” i związków zawodowych, przyspieszyły jeszcze proces reform.- Autor: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 452–454.
- Zobacz też: kapitalizm, socjalizm, Robotnicy Przemysłowi Świata, związek zawodowy