Paweł z Tarsu

Paweł z Tarsu

Paweł z Tarsu (Szaweł, Saul, Szaul; ur. ok. 5/10, zm. ok. 64/67) – apostoł i święty chrześcijański.

• Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Tymoteusza 2, 5
  • Zobacz też: Jezus Chrystus

• Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Tymoteusza 6, 10
  • Zobacz też: pieniądze

• (…) ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Koryntian 2, 9

• Chwała zaś, cześć i pokój spotkają każdego, kto czyni dobrze – najpierw Żyda, a potem Greka. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Rzymian 2, 10

• Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Filipian 1, 21a

• Ducha nie gaście.
  • Τό Πνεῦμα μή σβέννυτε. (gr.)
  • Źródło: 1. List do Tesaloniczan 5, 19

• Gdybym mówił językiem ludzi i aniołów,
  a miłości bym nie miał,
  stałbym się jak miedź brzęcząca
  albo cymbał brzmiący.
  
  Gdybym też miał dar prorokowania
  i znał wszystkie tajemnice,
  i posiadał wszelką wiedzę,
  i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił,
  a miłości bym nie miał,
  byłbym niczym.
  
  I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
  a ciało wystawił na spalenie,
  lecz miłości bym nie miał,
  nic bym nie zyskał.
  
  Miłość cierpliwa jest,
  łaskawa jest.
  Miłość nie zazdrości,
  nie szuka poklasku,
  nie unosi się pychą;
  
  nie dopuszcza się bezwstydu,
  nie szuka swego,
  nie unosi się gniewem,
  nie pamięta złego;
  
  nie cieszy się z niesprawiedliwości,
  lecz współweseli się z prawdą.
  
  Wszystko znosi,
  wszystkiemu wierzy,
  we wszystko pokłada nadzieję,
  wszystko przetrzyma.
  
  Miłość nigdy nie ustaje,
  [nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
  albo jak dar języków, który zniknie,
  lub jak wiedza, której zabraknie.
  
  Po części bowiem tylko poznajemy,
  po części prorokujemy.
  
  Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
  zniknie to, co jest tylko częściowe.
  
  Gdy byłem dzieckiem,
  mówiłem jak dziecko,
  czułem jak dziecko,
  myślałem jak dziecko.
  Kiedy zaś stałem się mężem,
  wyzbyłem się tego, co dziecięce.
  
  Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
  wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz.
  Teraz poznaję po części,
  wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
  
  Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy:
  z nich zaś największa jest miłość.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Koryntian 13, 1–13
  • Zobacz też: miłość

• Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?
  • Si Deus nobiscum, quis contra nos? (łac.)
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Rzymian 8, 31

• Kto nie chce pracować, niechaj nie je.
  • Źródło: Biblia Gdańska, 2. List do Tesaloniczan 3,10

• Mądrość tego świata jest głupstwem u Boga.

• Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Rzymian 12, 21

• Nie ma już żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie.
  • Źródło: List do Galatów 3, 28
  • Zobacz też: równość

• Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością.
  • Źródło: List do Rzymian 13, 8

• Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Rzymian 14, 7–10

• Odrzućmy uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła.
  • Źródło: List do Rzymian 13, 12

• Syn Boży, Chrystus Jezus, Ten, którego głosiłem wam ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie był „tak” i „nie”, lecz dokonało się w Nim „tak”. Albowiem ile tylko obietnic Bożych, wszystkie są „tak” w Nim. Dlatego też przez Niego wypowiada się nasze „Amen” Bogu na chwałę.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 2. List do Koryntian 1, 19–21

• Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Galatów 2, 20a

• W drodze, gdy zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba. Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do mnie: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?” „Kto jesteś, Panie?” – odpowiedziałem. Rzekł do mnie: „Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty prześladujesz”.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, Dzieje Apostolskie 22, 6–9

• Wszystkie wasze sprawy niech dokonują się w miłości.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Koryntian 16, 14

• Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Koryntian 6, 12

• Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Hebrajczyków 11, 1

• Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, List do Filipian 4, 13

• Żydzi zabili Pana Jezusa i proroków i nas także prześladowali. A nie podobają się oni Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom. Zabraniają nam przemawiać do pogan celem zbawienia ich; tak dopełniają zawsze miary swych grzechów. Ale przyszedł na nich ostateczny gniew Boży.
  • Źródło: Biblia Tysiąclecia, 1. List do Tesaloniczan 2, 15–16
  • Zobacz też: judaizm

O Pawle z Tarsu

• Czym Plato był dla nauki o cnotach kardynalnych, tym św. Paweł stał się dla nauki o cnotach teologicznych.
  • Autor: o. Jacek Woroniecki
  • Źródło: Katolicka etyka wychowawcza, tom I, Wydawnictwo Mariackie, Kraków 1948, s. 405.

• Jaki zaś był rząd w kościele rzymskim za czasów Pawła apostoła, który nauczał, że trzeba im być uległym, każdemu dobrze wiadomo. Panował przecież w tym czasie cezar Neron, okrutnik i prześladowca wiernych, a jednak Paweł nauczał, że jego rozkazom należy okazywać posłuszeństwo jakby rozporządzeniom Boga. Wszelako posłuchu i uległości naucza tam Paweł, nie piastowania owego urzędu, podporządkowania się tejże władzy, a w następstwie i jej mieczowi, nie zaś potrząsania tym mieczem.
  • Autor: Grzegorz Paweł z Brzezin, Przeciwko zdaniu o wojnie Jakuba Paleologa (1572)

• Św. Paweł (…) pracował więcej niż wszyscy Apostołowie; a dlaczego? Nie po to, aby cywilizować świat, nie po to, by wygładzać oblicze społeczeństwa, nie po to, by upowszechniać wiedzę czy rozwijać umysł, czy dla jakiegokolwiek wielkiego świeckiego celu (…) Nie po to, aby całą ziemię przeobrazić w niebo, lecz po to, by niebo sprowadzić na ziemię. To właśnie było prawdziwym zwycięstwem Ewangelii (…) To sprawiało, że ludzie zostawali świętymi.
  • Autor: John Henry Newman, Parochial and Plain Sermons, tom IV, Longmans, Londyn 1900, s. 151–156.
  • Zobacz też: świętość