Przejdź do zawartości

Dzieje Apostolskie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Wizja św. Piotra - scena z Dziejów Apostolskich

Dzieje Apostolskie – jedna z ksiąg biblijnych Nowego Testamentu.

Biblia Tysiąclecia

[edytuj]
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustanowił swoją władzą
    • Źródło: Dz 1:7
  • (...) ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i Samarii, i aż po krańce ziemi.
    • Źródło: wyd. III, 1980, Dz. Ap. 1, 8
  • Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.
    • Źródło: Dz 1:11
  • Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden.
    • Źródło: Dz 2:2–3
  • Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach.
    • Źródło: Dz 2:42
  • „(...) Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu”. Słysząc te słowa Ananiasz padł martwy.
    • Źródło: Dz 5:4–5
  • Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi
    • Źródło: Dz 5:29
  • Panie, nie poczytaj im tego grzechu!
    • Źródło: Dz 7:60
  • Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?
    • Źródło: Dz 9:4
  • Prześladowałem tę drogę, głosując nawet za karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety, co może poświadczyć zarówno arcykapłan, jak cała starszyzna.

Biblia Warszawsko-Praska

[edytuj]
  • Gdy jednak zstąpi na was Duch Święty, otrzymacie Jego moc i będziecie świadczyć o Mnie w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, aż po krańce ziemi.
    • Źródło: Biblia Warszawsko-Praska, Dz. Ap. 1, 8

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata

[edytuj]
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • (...) lecz otrzymacie moc, gdy zstąpi na was duch święty, i będziecie moimi świadkami zarówno w Jerozolimie, jak i w całej Judei i Samarii, i aż do najodleglejszego miejsca na ziemi.
    • Źródło: Dz. Ap. 1, 8
  • Rzucili zatem losy, a los padł na Macieja; i doliczono go do jedenastu apostołów.
    • Źródło: Dz. Ap. 1, 26
  • A gdy jeszcze trwał dzień święta Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli razem na tym samym miejscu i nagle z nieba dobiegł szum jakby pędzącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym siedzieli. I ukazały się im jakby języki ognia, i się porozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden, a wszyscy zostali napełnieni duchem świętym i zaczęli mówić różnymi językami, tak jak duch dawał im się wypowiadać.
    • Źródło: Dz. Ap. 2, 1–4
  • A każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony.
    • Źródło: Dz. Ap. 2, 21
  • Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa Nazarejczyka, męża publicznie ukazanego wam przez Boga potężnymi dziełami i proroczymi cudami, i znakami, których pośród was Bóg przez niego dokonywał, jak to sami wiecie, 2tego męża, wydanego według postanowionego zamiaru oraz Bożej znajomości rzeczy przyszłych, przytwierdziliście do pala i zgładziliście ręką czynicieli bezprawia.  Ale Bóg go wskrzesił, rozwiązawszy boleści śmierci, ponieważ było niemożliwe, żeby go dalej zatrzymywała.
    • Źródło: Dz. Ap. 2, 22–24
  • (...) nie pozostawisz mojej duszy w Hadesie ani nie pozwolisz, żeby lojalny wobec ciebie ujrzał skażenie.
    • Źródło: Dz. Ap. 2, 27
  • Wówczas wezwali ich i przykazali im, żeby się nigdzie nie wypowiadali ani nie nauczali z powoływaniem się na imię Jezusa.  Ale Piotr i Jan, odpowiadając, rzekli do nich: „Czy to jest prawe w oczach Bożych słuchać raczej was niż Boga, osądźcie sami.  My jednak nie możemy przestać mówić o tym, cośmy widzieli i słyszeli”.
    • Źródło: Dz. Ap. 4, 18–20
  • Przyprowadzili ich więc i postawili w sali Sanhedrynu. Arcykapłan zaś wypytał ich 28 i powiedział: „Stanowczo wam rozkazaliśmy, żebyście już nie nauczali z powoływaniem się na to imię, lecz oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie sprowadzić na nas krew tego człowieka”. 29 Piotr i inni apostołowie, odpowiadając, rzekli: „Musimy być bardziej posłuszni Bogu jako władcy niż ludziom”.
    • Źródło: Dz. Ap. 5, 27–29
  • I każdego dnia w świątyni oraz od domu do domu w dalszym ciągu bezustannie nauczali i oznajmiali dobrą nowinę o Chrystusie, Jezusie.
    • Źródło: Dz. Ap. 5, 42
  • Bóg mi pokazał, że żadnego człowieka nie powinienem nazywać skalanym albo nieczystym.
    • Źródło: Dz. Ap. 10, 28
  • (...) Jan (...) publicznie głosił całemu ludowi izraelskiemu chrzest jako symbol skruchy.
    • Źródło: Dz. Ap. 13, 24
  • (...) wszyscy (...), którzy byli odpowiednio usposobieni do życia wiecznego, uwierzyli.
    • Źródło: Dz. Ap. 13, 48
  • (...) Bóg, który zna serce, złożył świadectwo, dając im ducha świętego, tak jak i nam. I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, lecz wiarą oczyścił ich serca.  Dlaczego więc teraz wystawiacie Boga na próbę, nakładając na kark uczniów jarzmo, którego ani nasi praojcowie, ani my nie potrafiliśmy unieść?  My zaś ufamy, że dostąpimy wybawienia dzięki niezasłużonej życzliwości Pana Jezusa, tak samo jak i oni.
    • Źródło: Dz. Ap. 15, 8–10
  • (...) Bóg po raz pierwszy zwrócił uwagę na narody, aby z nich wziąć lud dla swego imienia.
    • Źródło: Dz. Ap. 15, 14
  • (...) duch święty i my sami uznaliśmy za słuszne nie nakładać na was dodatkowego brzemienia, z wyjątkiem następujących rzeczy koniecznych: macie powstrzymywać się od tego, co ofiarowano bożkom, i od krwi, i od tego, co uduszone, i od rozpusty. Jeśli będziecie się tego starannie wystrzegać, dobrze się wam powiedzie.
    • Źródło: Dz. Ap. 15, 28–29
  • Ci zaś byli szlachetniej usposobieni niż tamci w Tesalonice, bo przyjęli słowo z największą gotowością umysłu, każdego dnia starannie badając Pisma, czy tak się rzeczy mają.  Toteż wielu z nich uwierzyło (...).
    • Źródło: Dz. Ap. 17, 11–12
  • Bóg, który uczynił świat i wszystko, co na nim, ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach ręką zbudowanych  ani nie jest obsługiwany rękami ludzkimi, jak gdyby czegoś potrzebował, ponieważ on sam daje wszystkim życie i dech, i wszystko.  On też z jednego człowieka uczynił wszystkie narody ludzkie, żeby zamieszkiwały na całej powierzchni ziemi, i on ustanowił wyznaczone czasy oraz ustalone granice zamieszkiwania ludzi, aby poszukiwali Boga, czy by nie mogli go niejako namacać i rzeczywiście znaleźć, choć właściwie nie jest on daleko od nikogo z nas.  Dzięki niemu bowiem mamy życie i poruszamy się, i istniejemy, jak to rzekli nawet niektórzy z waszych poetów: „Bo jesteśmy też jego potomstwem’.
  • I wielu z tych, którzy uwierzyli, przychodziło oraz otwarcie wyznawało swe praktyki i o nich opowiadało.  A niemało tych, którzy uprawiali sztuki magiczne, poznosiło swe księgi i spaliło je wobec wszystkich. I zliczywszy ich ceny, stwierdzili, że były warte pięćdziesiąt tysięcy sztuk srebra.
    • Źródło: Dz. Ap. 19, 18–19
  • (...) ci, których rękami uczyniono, nie są bogami.
  • (...) nie powstrzymywałem się od mówienia wam wszystkiego, co pożyteczne, ani od nauczania was publicznie i od domu do domu. Ale zarówno Żydom, jak i Grekom składałem dokładne świadectwo o skrusze wobec Boga i wierze w naszego Pana, Jezusa.
  • (...) macie dopomagać słabym i zachowywać w pamięci słowa Pana Jezusa, który sam powiedział: «Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania’.
  • Jeśli chodzi o wierzących spośród narodów, to posłaliśmy nasze rozstrzygnięcie, żeby się trzymali z dala od tego, co ofiarowano bożkom, jak również od krwi oraz tego, co uduszone, i od rozpusty.
  • (...) czemu zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i zmyj swe grzechy przez wezwanie jego imienia.
    • Źródło: Dz. Ap. 22, 16
  • (...) zgodnie z drogą, którą oni nazywają "sektą’, ja tak właśnie pełnię świętą służbę dla Boga moich praojców, wierząc we wszystko, co ujęto w Prawie i napisano u Proroków;  i mam w Bogu nadzieję, którą również oni sami żywią, że nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych.
    • Źródło: Dz. Ap. 24, 14–15
  • (...) jako faryzeusz żyłem według najbardziej rygorystycznej sekty naszej formy oddawania czci.
  • (...) Chrystus musiał cierpieć i że jako pierwszy, który miał zostać wskrzeszony z martwych, będzie ogłaszał światło zarówno temu ludowi, jak i narodom.
    • Źródło: Dz. Ap. 26, 23

Zobacz też

[edytuj]
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Dzieje_Apostolskie&oldid=578323”