Przejdź do zawartości

Telewizja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m format, dr Zmiana
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 34: Linia 34:
** Zobacz też: [[kino]]
** Zobacz też: [[kino]]


* Najważniejszą sprawą naszego życia jest walka o uniknięcie piekła i osiągnięcie nieba. Jak często telewizja przypomina nam o tej prawdzie? W 99 proc. to, co widzimy w telewizji jest skoncentrowane na życiu doczesnym, na ziemskich i zmysłowych przyjemnościach i rozkoszach. Nic nie jest telewizji tak obce, jak duch ofiary, duch poświęcenia, umartwienie, walka z grzechem i szatanem, troska ożycie wieczne!
* Najważniejszą sprawą naszego życia jest walka o uniknięcie piekła i osiągnięcie nieba. Jak często telewizja przypomina nam o tej prawdzie? W 99 proc. to, co widzimy w telewizji jest skoncentrowane na życiu doczesnym, na ziemskich i zmysłowych przyjemnościach i rozkoszach. Nic nie jest telewizji tak obce, jak duch ofiary, duch poświęcenia, umartwienie, walka z grzechem i szatanem, troska o życie wieczne!
** Autor: [[Karl Stehlin]], „Zawsze Wierni” nr 5 (168), wrzesień-październik 2013, s. 37.
** Autor: [[Karl Stehlin]], „Zawsze Wierni” nr 5 (168), wrzesień-październik 2013, s. 37.


Wersja z 18:16, 4 gru 2023

Odbiornik telewizyjny

Telewizja – system transmisji na odległość obrazu oraz dźwięku.

  • Autor programu (…) to jest człowiek, który program wymyślił. A kiedy ten program leci na żywo (…) i kiedy autor widzi, że prowadzący za długo gada z jednym rozmówcą, mówi mu na ucho: „Spadaj, czas ci się skończył!”
  • Bo ta pralka w gruncie rzeczy ma ciekawsze programy niż ta telewizja.
  • Dzięki audio-tele poziom telewizji podniósł się gwałtownie, podobnie jak nadepnięte grabie.
  • Dziś rzeczywistą głową rodziny jest ten, kto decyduje, na jaki program nastawić telewizor.
  • I co z tego, że ja, minister telekomunikacji, nie mam w domu telewizora? Czy minister obrony trzyma w domu pociski?
  • Istnieje tyle dokładnie wizji Salammbo, ilu było czytelników tego utworu Flauberta, zmuszonych przez autora do indywidualnych wysiłków. Film i telewizja chcą całkowicie sobie podporządkować odbiorcę, usypiają jego wzrokową wyobraźnię. Nie jestem wrogiem tych wynalazków. Są jednak dziedziny, w których pragnę pozostać sam na sam – o ile to w ogóle możliwe – z tematem i jego wszechstronną treścią.
  • Kiedyś sławę osiągali ludzie wielkiego formatu, dziś małego ekranu.
  • Kino umarło dokładnie 30 września 1983 roku, kiedy w każdym domu w Stanach Zjednoczonych i Europie pojawił się pilot do telewizora. Wówczas narodziło się zjawisko zappingu, czyli skakania po wszystkich dostępnych kanałach telewizyjnych.
    • Autor: Peter Greenway, brytyjski reżyser
    • Źródło: Katarzyna Rój i Jan Pelczar rozmawiają z Peterem Greenwayem, Greenway: Ludzie są wizualnymi analfabetami, „Dziennik”, 16 września 2006
    • Zobacz też: kino
  • Najważniejszą sprawą naszego życia jest walka o uniknięcie piekła i osiągnięcie nieba. Jak często telewizja przypomina nam o tej prawdzie? W 99 proc. to, co widzimy w telewizji jest skoncentrowane na życiu doczesnym, na ziemskich i zmysłowych przyjemnościach i rozkoszach. Nic nie jest telewizji tak obce, jak duch ofiary, duch poświęcenia, umartwienie, walka z grzechem i szatanem, troska o życie wieczne!
    • Autor: Karl Stehlin, „Zawsze Wierni” nr 5 (168), wrzesień-październik 2013, s. 37.
  • Nastawiona na kulturę masową prywatna telewizja nie może zaspokoić potrzeb informacyjnych obywateli państwa.
    • Autor: Jürgen Habermas
    • Źródło: Krajobraz po bankructwie, z Jürgenem Habermasem rozmawia Thomas Assheuer, „Forum”, 24 listopada 2008, przedruk z „Die Zeit”, 6 listopada 2008
  • Nienawidzę telewizji. Nienawidzę jej tak bardzo jak orzeszków. Ale nie umiem przestać jeść orzeszków.
  • Po pojawieniu się telewizji Stany Zjednoczone nie były Ameryką z dodaną do niej telewizją; telewizja nadała nowy koloryt każdej kampanii politycznej, każdemu domowi, każdej szkole, każdemu kościołowi, każdemu przemysłowi.
  • Pojęcie czasu zaczęło się skracać. Dzieje się tak za sprawą reklamy, atakowania obrazami. Coraz szybciej je kojarzymy, coraz szybciej myślimy. Wydawałoby się, że to powinno nas doprowadzić do tego, że i filmy będą krótsze, i bardziej sprecyzowane, określone. Z drugiej jednak strony telewizja pełni tu taką funkcję „mielonego kotleta z herbatą”. I zawsze, oczywiście, można powiedzieć: to szkoła, uniwersytet powinny tego nauczyć. Ale życie jest silniejsze niż jakikolwiek kurs. Jeżeli więc telewizja coś takiego preferuje, wówczas żaden wykładowca z tym nie wygra.
  • (…) polska telewizja publiczna jest z punktu widzenia świata polityki kością zbyt atrakcyjną, zbyt ogromną i zbyt smakowicie pachnącą, by ją politycy choćby na chwilę zostawili w spokoju.
    • Autor: Jacek Żakowski, Jak przeżyć III wojnę światową i pozostać sobą, „Gazeta Wyborcza”, 27 czerwca 1998
  • Telewizja działa groźniej niż narkotyk, ponieważ jej zniewalający wpływ nie rzuca się w oczy, zdobywa odbiorcę długoterminowo, a przy tym nie opracowano jeszcze skutecznej kuracji odwykowej.
  • Telewizja jest bardzo zachłanna. Wymaga czasu, uwagi i gotowości do pracy dla niej w każdej chwili. W zamian kusi popularnością, bardzo zwodniczą. Łatwo dać się jej uwieść, poczuć się gwiazdą i stracić kontakt z rzeczywistością, wymagać, aby wszyscy, łącznie z najbliższymi, traktował nas w wyjątkowy sposób. Znosili nasze humory, adorowali, spełniali zachcianki. W pewnym momencie była blisko postawienia wszystkiego na jedną kartę. Szczęśliwie nie dałam telewizyjnemu wirusowi całkowicie sobą zawładnąć. Dosyć szybko zorientowałam się, dokąd ta droga prowadzi. Wiem, kiedy powiedzieć: dość.
  • Telewizja jest dla idiotów, czyli dla tzw. szarego człowieka. Większość widzów i tak nie rozumie, co się do nich mówi, więc trzeba pilnować, by telewizja nie mąciła ich poglądów.
  • Telewizja jest uniwersum, w którym odnosimy wrażenie, że aktorzy społeczni, zachowując wszelkie pozory wrażliwości, wolności, autonomii, a czasem nawet niesamowitości, są tylko kukiełkami w rękach konieczności, którą trzeba opisać, struktury, którą trzeba odkryć i ujawnić.
    • Autor: Pierre Bourdieu, O telewizji. Panowanie dziennikarstwa, tłum.K. Sztandar-Sztanderska, A. Ziółkowska, PWN, Warszawa 2009.
  • Telewizja nie wygrywa wyborów, lecz winna opisywać zjawiska społeczne – te dobre i te złe. Niestety, media publiczne bardziej skupiają się na incydentach niż na polskiej rzeczywistości. Każdy dzień przynosi konferencje prasowe, ataki personalne a my, ludzie owych mediów, tracimy esencję życia, skupiając się na elitach politycznych, które mają interes, by zjednać sobie dziennikarzy lub wymusić coś na nich i się pokazać.
    • Autor: Eugeniusz Smolar
    • Źródło: z Eugeniuszem Smolarem rozmawiał Paweł Smoleński, Dajcie mediom spokój, „Gazeta Wyborcza”, 8 października 1999
  • Telewizja jest dla Amerykanów głównym źródłem rozrywki, ale jest też najważniejszym źródłem informacji. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że telewizja stała się dla przeciętnego Amerykanina podstawowym źródłem wiedzy o życiu.
    • Autor: Grzegorz Paszyński, Paradoksy amerykańskie, Książka i Wiedza, Warszawa 1976, s. 257.
  • Telewizja jest jak naprawdę dobry wygaszacz ekranu.
    • Autor: Jon M. Taylor
    • Źródło: usenet
  • Telewizja jest jedynym środkiem nasennym podawanym do oczu.
  • Telewizja nie jest dobrym medium. To coś pośredniego między teatrem a filmem. Np. adaptacje BBC, one zawsze są w połowie filmowe, w połowie teatralne. Bardzo długie sceny – jak w teatrze i bardzo interesujące efekty wizualne, zdjęcia – jak w filmie. Nie zawsze jest to szczęśliwe małżeństwo.
  • Telewizja nie utrzyma się na żadnym zdobytym przez siebie rynku przez okres dłuższy niż sześć miesięcy. Ludzie szybko będą mieli dosyć wpatrywania się co wieczór w pudełko ze sklejki.
    • Autor: Daryl F. Zanuck, prezes wytwórni 20th Century Fox
    • Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, wyd. Moderski i S-ka, Poznań 2000, tłum. Bożena Jóźwiak, s. 194.
  • Telewizja ogłupia ludzi kulturalnych i ukulturalnia ludzi, którzy prowadzą ogłupiający tryb życia.
  • Telewizja uczyniła dyktaturę niemożliwą, ale demokrację nieznośną.
  • Telewizja zmieniła kółko rodzinne w półkola.
  • Telewizja, jak wiele innych instytucji państwowych wymaga radykalnej przebudowy. Dotyczy to zwłaszcza zmian personalnych średniego szczebla, który w istocie nadal tkwi w postkomunistycznym układzie.
    • Źródło: Czas na zmiany, rozdział Problemy z fortepianem, s. 102.
  • W cywilizowanych państwach ludzie nie muszą już prowadzić wojen, ich najniższe instynkty z powodzeniem zaspokaja telewizja.
  • W telewizji boją się dwóch słów: kultura i edukacja.
    • Autor: Jean Amadou, satyryk francuski, „Forum”, 14 lutego 2011.
  • Widz w Polsce ogłupiany od lat, konsekwentnie przez wszystkich, bo tu jest straszna rywalizacja – zdebilenie w jednostce czasu – kto osiągnie największy sukces. Widz w Polsce wybaczy wiele, bardzo wiele, ale jednego nie wybaczy nigdy: nigdy, przenigdy nie wybaczy tego, żeby go potraktować poważnie. Włączyłem sobie dzisiaj kanał TVN 24 i oglądałem go całkiem długo (…) i byłem tym zafascynowany, bo w telewizji informacyjnej przez trzy godziny właściwie o niczym mnie nie informowano. Przez trzy godziny się do mnie mizdrzono. Wszystko sprowadzone do anegdoty. Nie możemy mówić poważnie, bo poważny, to znaczy nudny, a jak nudny, to te barany wezmą pilota i przełączą.

Zobacz też:

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Telewizja&oldid=559813”