Graczykowie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Zbigniew Buczkowski, odtwórca roli Wiesława Graczyka (2007)

Graczykowie – polski serial komediowy z lat 1999–2001, w reż. Krzysztofa Jaroszyńskiego i Ryszarda Zatorskiego. Autorami scenariusza są Krzysztof Jaroszyński i Marcin Wolski.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Roman „Buła” Bułkowski[edytuj]

  • Każda baba chce, tylko wstydzi się przyznać.
    • Źródło: odcinek 35, Sympatia
  • Mężczyzna nie choinka, nie musi być ubrany.
    • Źródło: odcinek 18, Owat
  • Nic nie jest wieczne. Tak jak pióro wieczne albo ospa.
    • Źródło: odcinek 52, Łuńcuszek
  • Nie przerywaj mi, jak płaczę!
    • Źródło: odcinek 43, Karp

Jadwiga Graczyk[edytuj]

  • „Element każdego mieszkania”. To co – że w każdym mieszkaniu mieszka element?
    • Opis: rozwiązując krzyżówkę.
    • Źródło: odcinek 2, Nigdy nie wracaj wcześniej
  • Ja nie mam nic przeciwko, żebyś ty się uczyła prowadzić samochód! Ty prowadź samochód, ale siadaj z tyłu! Dla bezpieczeństwa!
    • Opis: do córki Maliny.
    • Źródło: odcinek 25, Dobra dziewczynka
  • Słyszałeś? Nogi się rozchodzą!
    • Opis: o rozwodzie sąsiadów o nazwisku Noga.
    • Źródło: odcinek 19, Krystynka
  • Zostaniesz sam, jak ten palec drwala!
    • Opis: o wyprowadzce.
    • Źródło: odcinek 23, Wojsko

Wiesław Graczyk[edytuj]

  • Bo ta pralka w gruncie rzeczy ma ciekawsze programy niż ta telewizja.
    • Źródło: odcinek 22, Szczęśliwe numerki
    • Zobacz też: telewizja
  • Gad nie może być pożyteczny.
    • Źródło: odcinek 1, Jestem twoim wężem
  • Na razie wlej we mnie piwo, kobieto.
    • Źródło: odcinek 40, Pajęczynka
  • Piosenki nie trzeba rozumieć. Wystarczy, że jest ładna.
    • Źródło: odcinek 19, Krystynka
    • Zobacz też: piosenka
  • Po rozwodzie to każda miła.
    • Źródło: odcinek 6, Narzeczona z Bydgoszczy
  • Podaj mi piwo, kobieto.
    • Opis: często wypowiadane słowa.

Inne[edytuj]

  • My mamy włosy, a młodzi noszą pióra. Tak słyszałam.
    • Postać: Aniela Kaczorowska
    • Źródło: odcinek 3, Dobra rodzinne
  • Zarobiłaś tyle pieniędzy w jeden dzień co mój wykładowca przez rok.
    • Postać: Rafał Graczyk
    • Opis: do Maliny, siostry, która zagrała w reklamie.
    • Źródło: odcinek 36, Reklama
  • (…) zęby mam białe jak perła. I to wszystkie cztery.
    • Postać: sąsiad
    • Źródło: odcinek 3, Dobra rodzinne

Dialogi[edytuj]

Wiesław: A ile to ja mam książek?
Lucjan: Jedną.
  • Źródło: odcinek 1, Jestem twoim wężem

Wiesław: Buła, a swoją drogą – skąd ty bierzesz ciągle te nowe długopisy.
Buła: Zrywam.
Jadwiga: Z drzew?
Buła: Na poczcie.
  • Źródło: odcinek 8, W szponach nałogu

Buła: Co kula powie o mnie?
Wróżka: Kula nic nie powie, kula w naprawie jest.
Buła: Jak w naprawie?!
Wróżka: Jakiś zły człowiek wirusa mi wpakował do kuli, wszystkie dane mi pożarło.
  • Źródło: odcinek 39, Szachy

Linka: Jadła Pani kiedyś ludzkie mięso?
Jadwiga: Nie… Wie pan, u nas w mięsnym na osiedlu jest takie słabe zaopatrzenie.
  • Źródło: odcinek 47, Film

Buła: Masz coś na uspokojenie?
Wiesław: Mam piwo.
  • Źródło: odcinek 18, Owat

Wiesław: Nie przywiozłem ci z delegacji amerykańskiej gumy?
Lucjan: Ale tato, ja prosiłem do żucia…
  • Źródło: odcinek 1, Jestem twoim wężem

Jadzia: To tatuś już wśród aniołków?
Kuzynka Buły: Ano, wśród. Nieszczęśliwy wypadek.
Wiesław: Samochodowy?
Kuzynka Buły: Nie, gorzej. Utopił się, niestety.
Jadzia: Oj, tak. Woda, proszę pani, to jest żywioł.
Kuzynka Buły: A, żeby w wodzie się utopił, to pół biedy.
Jadzia: Nie w wodzie się utopił?
Kuzynka Buły: Nie. Wypadek przy pracy. Wpadł do kadzi z keczupem. Nieszczęścia chodzą parami, nie dość, że się utopił, to i cały keczup musieliśmy wywalić.
  • Źródło: odcinek 45, Bal

Jadwiga (rozwiązuje krzyżówkę): Trzy poziomo – inaczej wisielec.
Buła: Wisielec poziomo? To wbrew grawitacji…
  • Źródło: odcinek 8, W szponach nałogu

Jadwiga: Węża wygrał, no!
Wiesław: Ogrodowego?
Jadwiga: No jak polezie do ogrodu, to ogrodowy…
  • Źródło: odcinek 1, Jestem twoim wężem

Zobacz też[edytuj]