Tortura: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m interwikidane, dr zmiana
nowe cytaty
Linia 22: Linia 22:
** Autor: [[Draginja Nadażdin]]
** Autor: [[Draginja Nadażdin]]
** Źródło: Paweł Smoleński, ''Ofiara nie musi się mścić'', „Gazeta Wyborcza”, 11–12 grudnia 2010.
** Źródło: Paweł Smoleński, ''Ofiara nie musi się mścić'', „Gazeta Wyborcza”, 11–12 grudnia 2010.

* To gruntowne i przemyślane studium praktyk, które nie tylko nie osiągnęły zamierzonego celu – zapobieżenia dalszym atakom na USA i ich sprzymierzeńców – ale w istocie zaszkodziły zarówno naszemu bezpieczeństwu, jak i naszej reputacji jako siły stojącej na straży dobra na świecie. Stosowanie tortur kompromituje to, co nas najbardziej różni od naszych przeciwników: przekonanie, że wszyscy ludzie, nawet schwytani wrogowie, dysponują podstawowymi prawami człowieka.
** Autor: [[John McCain]]
** Źródło: [http://wyborcza.pl/magazyn/1,142464,17123078,Powiem_wszystko__tylko_juz_nie_bijcie__Ameryka_dyskutuje.html ''Powiem wszystko, tylko już nie bijcie. Ameryka dyskutuje po raporcie o torturach CIA'', wyborcza.pl, 13 grudnia 2014]
** Zobacz też: [[prawa człowieka]], [[CIA]]


* W czasie wojskowej dyktatury tortury były fizyczne i psychiczne, sądzę, że bardziej wyrafinowane niż w Niemczech czy Rosji. Metody przyszły z Ameryki Północnej, gdzie „nasi” ludzie byli instruowani, szkoleni, jak torturować psychicznie, jak nie zostawiać śladów na ciele. Ja swoją wiedzę opieram na doświadczeniu. (…) Jeszcze bardziej przerażające jest to, że Brazylia pomagała w torturowaniu innym krajom: Argentynie, Urugwajowi, Paragwajowi, Boliwii, Chile. W geście solidarności z więźniami politycznymi pojechałem do Paragwaju, potem do Chile. W Chile pod rządami Pinocheta spędziłem dziesięć dni z kardynałem Raulem Silvą Henriquezem, który opowiadał mi i pokazywał, co się tam działo. W Chile były najgorsze tortury na świecie, o jakich mi wiadomo.
* W czasie wojskowej dyktatury tortury były fizyczne i psychiczne, sądzę, że bardziej wyrafinowane niż w Niemczech czy Rosji. Metody przyszły z Ameryki Północnej, gdzie „nasi” ludzie byli instruowani, szkoleni, jak torturować psychicznie, jak nie zostawiać śladów na ciele. Ja swoją wiedzę opieram na doświadczeniu. (…) Jeszcze bardziej przerażające jest to, że Brazylia pomagała w torturowaniu innym krajom: Argentynie, Urugwajowi, Paragwajowi, Boliwii, Chile. W geście solidarności z więźniami politycznymi pojechałem do Paragwaju, potem do Chile. W Chile pod rządami Pinocheta spędziłem dziesięć dni z kardynałem Raulem Silvą Henriquezem, który opowiadał mi i pokazywał, co się tam działo. W Chile były najgorsze tortury na świecie, o jakich mi wiadomo.
Linia 27: Linia 32:
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 96.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 96.
** Zobacz też: [[Augusto Pinochet]], [[Brazylia]]
** Zobacz też: [[Augusto Pinochet]], [[Brazylia]]

* Wiem z osobistego doświadczenia, że maltretowanie jeńców przynosi więcej informacji fałszywych niż prawdziwych. Wiem, że torturowane ofiary udzielą celowo błędnych informacji, jeżeli będą sądzić, że prześladowcy im uwierzą. Wiem, że powiedzą wszystko, co ich zdaniem oprawcy chcą usłyszeć, jeżeli będą przekonane, że to zakończy ich cierpienia.
** Autor: [[John McCain]]
** Opis: nawiązując do pięciu lat, które spędził w wietnamskiej niewoli.
** Źródło: [http://wyborcza.pl/magazyn/1,142464,17123078,Powiem_wszystko__tylko_juz_nie_bijcie__Ameryka_dyskutuje.html ''Powiem wszystko, tylko już nie bijcie. Ameryka dyskutuje po raporcie o torturach CIA'', wyborcza.pl, 13 grudnia 2014]





Wersja z 15:34, 2 mar 2015

Tortura – celowe zadawanie komuś cierpień fizycznych, psychicznych bądź moralnych, przede wszystkim poprzez zadawanie silnego bólu.

  • Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
  • Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.
  • Nic się nie zmieniło.
    Przybyło tylko ludzi,
    obok starych przewinień zjawiły się nowe,
    rzeczywiste, wmówione, chwilowe i żadne,
    ale krzyk, jakim ciało za nie odpowiada,
    był, jest i będzie krzykiem niewinności,
    podług odwiecznej skali i rejestru.
  • Nie ma powodu współczuć terrorystom, ale trzeba pamiętać, dlaczego zakaz tortur (art. 3 Europejskiej Konwencji Prawa Człowieka) jest jedną z niewielu bezwzględnych norm prawa europejskiego. Warto, by IPN przypomniał, jak absurdalne zeznania składali torturowani w UB księża i bohaterowie wojny.
  • Po prostu niewiarygodne! A jednak możliwe, bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura. Tym mężczyznom i wszystkim ludziom, których spotkała, samotność dotkliwie dawała się we znaki. I oni mieli poczucie, że nie liczą się dla nikogo.
  • Sprzeciw wobec tortur, bezwzględny i bezwyjątkowy, to żadne pięknoduchostwo, lecz niezgoda na erozję podstawowego systemu wartości: protestuje, by chronić siebie samego. Tylko tyle i aż tyle.
    • Autor: Draginja Nadażdin
    • Źródło: Paweł Smoleński, Ofiara nie musi się mścić, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 grudnia 2010.
  • W czasie wojskowej dyktatury tortury były fizyczne i psychiczne, sądzę, że bardziej wyrafinowane niż w Niemczech czy Rosji. Metody przyszły z Ameryki Północnej, gdzie „nasi” ludzie byli instruowani, szkoleni, jak torturować psychicznie, jak nie zostawiać śladów na ciele. Ja swoją wiedzę opieram na doświadczeniu. (…) Jeszcze bardziej przerażające jest to, że Brazylia pomagała w torturowaniu innym krajom: Argentynie, Urugwajowi, Paragwajowi, Boliwii, Chile. W geście solidarności z więźniami politycznymi pojechałem do Paragwaju, potem do Chile. W Chile pod rządami Pinocheta spędziłem dziesięć dni z kardynałem Raulem Silvą Henriquezem, który opowiadał mi i pokazywał, co się tam działo. W Chile były najgorsze tortury na świecie, o jakich mi wiadomo.