Edyta Olszówka
Edyta Olszówka (2008)
Edyta Olszówka (ur. 1971) – polska aktorka filmowa i teatralna.
- Ale taki normalny, szary człowiek jak ja, musi upadać i wstawać, żeby to zrozumieć. Ja upadam, ale jeszcze wstaję.
- Dla mnie życie wiąże się z magią, obecnością Kosmosu. Kiedy patrzę w niebo, to myślę, że tam dalej jest nieskończona ilość wszechświatów, że nic się nie kończy. Nie jesteśmy w stanie tego ogarnąć, wytłumaczyć. Nie wiemy, co jest po śmierci. Wierzę, że każdy z nas ma jakąś linię przeznaczenia. Że tylko na pewne rzeczy mamy wpływ. Na pewno na to, żeby być dobrym dla drugiego człowieka.
- Ja tam tylko statystowałam. Byłam na drugim roku szkoły teatralnej, a na dodatek miałam sporą nadwagę wynikającą z tego, że niedawno rzuciłam palenie. Byłam chodzącym czołgiem i to właśnie zostało uwiecznione w Psach. Pamiętam, że któregoś dnia do szkoły przyszedł drugi reżyser Psów, który szukał statystów. W ten sposób trafiłam do tego filmu. Bardzo się z tego ucieszyłam, ponieważ byłam i jestem wielką fanką Bogusława Lindy.
- Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001
- Zobacz też: Bogusław Linda, Psy
- Jestem (…) aktorką i dla mnie najważniejszy jest sam proces tworzenia roli. Natomiast ja nie mam wpływu na to, jak sceny z moim udziałem zostaną sfotografowane, zmontowane i udźwiękowione. Poza tym odbiór i ocena gotowego filmu zależy od widza. Kiedy film trafia do kin, ja już nic nie mogę zrobić. Z tego powodu niespecjalnie lubię oglądać filmy ze swoim udziałem. Nie masturbuję się swoimi osiągnięciami aktorskimi i szczerze współczuję wszystkim tym, którzy tkwią w takim kanale. (…) Kiedy oglądam film po raz pierwszy, na przykład podczas premiery, to jest to bardzo przyjemne, ponieważ mogę zobaczyć, czy moje wyobrażenie o mojej pracy pokryło się z tym, co zarejestrowała kamera. Potem już raczej do filmów ze swoim udziałem nie wracam, wolę oglądać inne, takie których nie znam.
- Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001
- Każdy z nas jest trochę spełniony i niespełniony; czasem już się mu wydaje, że wie, jak żyć, a potem znów ma mnóstwo pytań i wątpliwości.
- Źródło: Wacław Krupiński, Takim wariatem jest każdy, „Dziennik Polski” nr 165, 17 lipca 2012
- (…) komedie gra się dość trudno, ponieważ istnieje bardzo cienka granica, po minięciu której przestaje się być śmiesznym, a zaczyna się być żałosnym.
- Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001
- Zobacz też: komedia
- Linda jest strasznie ciepłym i mądrym człowiekiem. Ja tak go odbieram. Jako reżyser stwarza aktorowi, z którym pracuje, znakomitą atmosferę. Daje poczucie bezpieczeństwa, zawsze jest po jego stronie. Tak było ze wszystkimi aktorami pracującymi na planie Sezonu na leszcza. On wytwarza takie ciepło, że chce się dla niego pracować. Poza tym doskonale wie, czego chce i potrafi to sprawnie zrealizować. Konkretnie i szybko. Na planie wszyscy czuli się akceptowani i potrzebni. To naprawdę nieczęsto się zdarza. Linda jest to człowiek o wielkim poczuciu humoru i dystansie do siebie oraz do świata. Jest niewiarygodną osobowością i życzę każdemu aktorowi, żeby mógł pracować tylko z takimi reżyserami. W takiej sytuacji naprawdę nie ma wielkiego znaczenia, jak zostanie odebrany produkt finalny, czyli gotowy film.
- Opis: o Bogusławie Lindzie.
- Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001
- Najważniejsze, żebym każdego dnia miała na chleb i żebym się tym chlebem umiała podzielić.
- Nic się w życiu nie zdarza przypadkiem. Ktoś przychodzi do nas z jakąś propozycją i możemy ją przyjąć lub nie. Oczywiście zależy to od naszej decyzji. Jeśli się zgodzimy, to możemy zdobyć nowe doświadczenie nawet jeśli będzie nas to kosztowało czasami trochę bólu, to czasami może się to opłacić. Właśnie w takich kategoriach potraktowałam tę sesję dla Playboya. Pomyślałam, że to odpowiedni moment, żeby to zrobić. Po pierwsze dlatego, że nie chciałabym być fotografowana nago w wieku 40 lat, a po drugie byłam wtedy w takiej sytuacji osobistej, że nie musiałam się przed nikim tłumaczyć ze swojej decyzji, nikogo w ten sposób nie krzywdziłam. Pamiętam, że przed samą sesją aż trzykrotnie chciałam się wycofać. Strasznie się bałam. Faktycznie nie chciałabym tego powtórzyć, bo mnie to nie rajcuje, ale cieszę się, że to zrobiłam, bo mam takie doświadczenie i mogę o tym swobodnie mówić.
- Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001
- Zobacz też: „Playboy”
- Odkrywanie emocji i uczuć może być dużo bardziej obnażające niż pokazywanie skrawka ciała.
- Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001
- Ta historia jest żywa, prawdziwa, więc czułam na barkach odpowiedzialność za to, żeby w żaden sposób nie zawieść rodziców i rodzin tych dzieciaków, które zginęły. Podczas pracy na planie musiałam doprowadzać siebie do ekstremalnych stanów emocjonalnych. Film szedł śladami tamtej historii: to była ta sama kostnica, to samo miejsce, gdzie były wyławiane zwłoki, szpital. Po całym dniu zdjęciowym wracałam do hotelu przepłakana, bolało mnie całe ciało. Nie chciało mi się z nikim spotykać, rozmawiać. To były dla mnie wielkie emocje.
- Opis: o filmie Cisza.
- Źródło: Edyta Olszówka: najbardziej interesujące jest zaczynanie od nowa, onet.pl, 2010
O Edycie Olszówce
[edytuj]- Edyta Olszówka ma wszystko, co potrzebne jest w tym zawodzie: osobowość, wyczucie prawdy i dużą intuicję. Do tego jest bardzo pracowita. (…) Idealnie pasuje do ról, które zagrała w Powszechnym.
- Autor: Władysław Kowalski, „Rzeczpospolita”, 17 lutego 2000