Złote runo

Zbigniew Buczkowski,
odtwórca roli Rysia

Złote runo – polska komedia z 1996 roku w reżyserii Janusza Kondratiuka. Scenariusz napisał Andrzej Kondratiuk.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Wypowiedzi postaci

Rysio

Hołd naturze składam regularnie.
- Opis: o wypróżnianiu się.

Kończy się XX wiek... Widocznie za dużo przeżyłem.

Nie dam rady, język mi się skończył.
- Opis: gdy próbował mówić po francusku.
- Zobacz też: język

Po kiego grzyba mi taka Europa, jak nie rewidują!
- Zobacz też: Europa, rewizja

Proszę pana, ryzyko zawsze jest.
- Zobacz też: ryzyko

Stefan, dawaj nocnik! To jest ultimatum!
- Zobacz też: nocnik, ultimatum

Śmierdzi wszystko: Europa, Wschód, Zachód, kapitalizm, socjalizm, wielki biznes, wielka polityka, wielki świat... Wszystko mi w tej chwili zalatuje gównem.
- Zobacz też: kapitalizm, polityka, smród, socjalizm

W biznesie jest najważniejsza praktyka.
- Zobacz też: praktyka

Stefan

Do nocnika, nie do umywalki!
- Zobacz też: umywalka

Już nigdy nie wykąpię się w ciepłym morzu na naguska z piękną Negro-Azjatką.

Na tym świecie zawsze jest i była w cenie tandeta!

Nie myśl o gównie!

Wypowiedz się, o co ci chodzi.

Życia nie zmienisz!

Inne postacie

Panie kierowniku! Klient zjadł szklankę!
- Postać: kelnerka
- Zobacz też: szklanka

Wypadki bywają, że i słonie latają!
- Postać: kobieta w pociągu
- Zobacz też: słoń

Dialogi

Stefan: Jak się czujesz?

Rysio: Jak skarbonka.

Opis: po połknięciu przez Rysia diamentów.
Zobacz też: skarbonka

Szwagierka Rysia: Jeden oszczędza żonę...

Szwagier Rysia: A drugi na żonie.

Zobacz też: żona

Chłopiec: Wujek, jaką szkołę trzeba ukończyć, żeby zostać bizmestmenem?

Rysio: A żadnej. Biznesmen ma wykształcenie wrodzone.

Zobacz też: biznesmen, wykształcenie

Stefan: Żołądeczek u Pana w porządku?

Rysio: Heh, Nie narzekam.

Stefan: Czy wypróżnia Pan się bez problemów?

Rysio: Proszę Pana czy to jest pytanie w rodzaju 'co słychać'?

Stefan: Nie, nie proszę Pana to jest pytanie zasadnicze.

Rysio: Wchodząc w Pański temat...

Rysio: [zjada szklankę]

Rysio: Hołd naturze składam regularnie.

Stefan: Doskonale! Bardzo elegancko!

Stefan: Wie Pan co? Życie to mnie tak nauczyło. 2+2 jest 6, jak jest 5 to tracimy a jak 8 to bardzo dobrze!

Rysio: No, to co robimy teraz?

Stefan: Jest wiele możliwości.

Rysio: Jakich?

Stefan: Bardzo wiele, multum.

Rysio: No ale jakich?

Stefan: Możemy iść tu [pokazuje w lewo], albo tu [pokazuje przed siebie]

Rysio: No to chodźmy tam! [pokazuje w prawo]

Stefan: No to chodźmy!

Zobacz też