Przejdź do zawartości

Współczucie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Współczucie – stan emocjonalny, w którym jeden człowiek solidaryzuje się z inną osobą cierpiącą i wyraża głębokie ubolewanie okazywane komuś nieszczęśliwemu.

  • – Bez cierpienia nie ma współczucia.
    – Powiedz to cierpiącym.
  • Bijcie Polaków, ażeby aż o życiu zwątpili. Współczuję sytuacji, w jakiej się znajdują. Jeżeli wszakże chcemy przetrwać, mamy tylko jedno wyjście – wytępić ich.
  • Dopóki człowiek nie obejmie współczuciem wszystkich żywych stworzeń, dopóty on sam nie będzie mógł żyć w pokoju.
  • Każdy człowiek doskonale potrafi okazać współczucie… sobie samemu.
  • Ktokolwiek wie, gdzie się podziewa
    Współczucie (wyobraźnia serca)
    – niech daje znać! Niech daje znać!
  • Natomiast stańcie się jedni dla drugich życzliwi, tkliwie współczujący, wspaniałomyślnie przebaczając sobie nawzajem, jak i wam Bóg przez Chrystusa wspaniałomyślnie przebaczył.
    • Źródło: Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, Ef 4:32
  • Rosyjscy pisarze są nadzwyczajni.
    Co czyni ich powieści tak wielkimi, to współczucie, które w nie wkładają.
  • Trudną do określenia jest siła współczucia, która sprawia, że bierzemy udział w próbach i doświadczeniach, co szamocą dolą drugich: Ona to zespala nas z nimi, że ich cierpienia i radość stają się naszymi.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Współczucie&oldid=582243”