Wielka Brytania
Wielka Brytania – państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej.
- Jesteśmy [Wielka Brytania] najlepszym krajem Europy. (…) W ciągu mojego życia sprawcami wszystkich problemów były kontynentalne kraje Europy, a ich rozwiązywaniem zajmowały się anglojęzyczne państwa świata.
- We are quite the best country in Europe. (…) In my lifetime all the problems have come from mainland Europe, and all the solutions have come from the English-speaking nations across the world. (ang.)
- Autor: Margaret Thatcher, przemówienie do szkockich torysów
- Źródło: Thatcher pleads Pinochet’s case, BBC News, 6 października 1999
- Zobacz też: Europa
- Mity nie są oczywiście specjalnością brytyjską. W wielu krajach wciąż żyją narodowe legendy, często związane z ostatnią wojną, np. legenda francuskiej Resistance czy „niemieckiego oporu wobec Hitlera”. U nas takim żywym mitem jest oczywiście „The Finest Hour” (Najwspanialsza Godzina), czyli okres 1940–1941, kiedy – jak mało wiarygodnie mówił Churchill – „staliśmy osamotnieni”. Rzeczywiście żył wówczas w narodzie duch poświęcenia i determinacji, ale „klejnot oprawiony w srebrne morze” utrzymywał się dzięki zasobom Wspólnoty Narodów, nie wspominając już o polskich i czeskich pilotach oraz o norweskiej flocie handlowej. W rzeczywistości Niemców pokonała Armia Czerwona, a Japończyków – marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych oraz dwie bomby atomowe. (…) W 1945 „błogosławione królestwo” było zadłużonym bankrutem uzależnionym od hojności Amerykanów, która nie spłynęła na nas od razu.
- Autor: Geoffrey Wheatcroft, Imperium kontratakuje, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 8 lipca 2016.
- Zobacz też: polityka historyczna, Winston Churchill, II wojna światowa
- Na spisku i konspiracji zbudowano Imperium Brytyjskie. Historia otwarta miesza się z tajną, jedna jest częścią drugiej. Gdy przed stuleciami przybiliśmy do wybrzeży Indii, pierwszą myślą było, jak skłócić jednego maharadżę z drugim, doprowadzić ich do wojny, by osłabić, a potem skutecznie kontrolować. To były operacje jak z archiwów KGB. Brytyjska tradycja imperialna zalecała, by kontrolować jak najwięcej ludzi, trzymać ich na cieniutkim sznurku splecionym z siły i podstępu. Nie zastanawiano się zbytnio nad różnicami między dyplomacją a szpiegostwem.
- Autor: John le Carré, rozmowa Adama Michnika i Pawła Smoleńskiego, „Gazeta Wyborcza”, 17–18 września 2011.
- Tytuł szlachecki od królowej otrzymał Ceausescu. Królowa odebrała Ceausescu szlachectwo dopiero na dzień przed egzekucją jego i żony. Imperium Brytyjskie nadaje bowiem szlachectwo nie za szlachetność, ale za siłę. A odbiera nie za występek, ale za słabość.
- W oczach europejskich partnerów Wielka Brytania jest jak ten biznesmen w średnim wieku z rysunku w „New Yorkerze”, który wyszedł na gzyms na 18. piętrze. Paru naszych europejskich „znajomych” (w facebookowym sensie) woła: „No już, skacz!”, ale większość nas powstrzymuje go.
- Autor: Timothy Garton Ash, Narożnik Camerona, „Gazeta Wyborcza”, 23 listopada 2012.
- Wielka Brytania straciła imperium i jeszcze nie odnalazła nowej roli. Wyczerpały się już możliwości odgrywania roli oddzielnej od Europy i opartej na „szczególnych stosunkach” z USA oraz na kierowaniu Wspólnotą Narodów, która nie ma politycznej struktury, jedności ani siły.
- Autor: Dean Acherson, amerykański sekretarz stanu
- Opis: w 1962.
- Źródło: Geoffrey Wheatcroft, Imperium kontratakuje, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 8 lipca 2016.
- Zwyczajowo mówi się, że to niewyobrażalne, aby Wielka Brytania wystąpiła z Unii Europejskiej. Ale unikanie tego typu rozważań to nędzna namiastka własnych sądów.
- Autor: Margaret Thatcher, Statecraft: Strategies for Changing World, 2002
- Zobacz też: Unia Europejska
Zobacz też: