Trybunał Stanu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Trybunał Stanu|Trybunał Stanu]]''' – konstytucyjny organ władzy sądowniczej w Polsce, którego główne zadanie polega na egzekwowaniu odpowiedzialności najwyższych organów i urzędników państwowych za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, jeśli czyn ten nie wyczerpuje znamion przestępstwa (inaczej: popełnienie deliktu konstytucyjnego) oraz za przestępstwa pospolite i skarbowe w przypadku prezydenta RP.
'''[[w:Trybunał Stanu|Trybunał Stanu]]''' – konstytucyjny organ władzy sądowniczej w Polsce, którego główne zadanie polega na egzekwowaniu odpowiedzialności najwyższych organów i urzędników państwowych za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, jeśli czyn ten nie wyczerpuje znamion przestępstwa (inaczej: popełnienie deliktu konstytucyjnego) oraz za przestępstwa pospolite i skarbowe w przypadku prezydenta RP.

* Dotychczasowe przykłady działań prezydenta kwalifikują go do postawienia w stan oskarżenia przed Trybunałem Stanu.
** Opis: o [[Andrzej Duda|Andrzeju Dudzie]]
** Autor: [[Jacek Barcik]]
** Źródło: [https://natemat.pl/246161,prof-jacek-barcik-kandyduje-do-sn-ale-nie-chce-w-nim-orzekac-nam-tlumaczy-dlaczego-to-robi ''Kandyduje do SN, ale nie zamierza w nim orzekać. Tłumaczy, dlaczego chce "szargać swoje nazwisko"''], natemat.pl, 10 sierpnia 2018


* Duda nie boi się Trybunału Stanu. Wśród znajomych powtarza, że jeszcze żaden polityk po 1989 r. nie został skazany przez TS.
* Duda nie boi się Trybunału Stanu. Wśród znajomych powtarza, że jeszcze żaden polityk po 1989 r. nie został skazany przez TS.

Wersja z 20:53, 14 wrz 2018

Trybunał Stanu – konstytucyjny organ władzy sądowniczej w Polsce, którego główne zadanie polega na egzekwowaniu odpowiedzialności najwyższych organów i urzędników państwowych za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, jeśli czyn ten nie wyczerpuje znamion przestępstwa (inaczej: popełnienie deliktu konstytucyjnego) oraz za przestępstwa pospolite i skarbowe w przypadku prezydenta RP.