Marian Kukiel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
+
Linia 15: Linia 15:
** Zobacz też: [[Polacy]], [[wojsko]]
** Zobacz też: [[Polacy]], [[wojsko]]


== O Marianie Kukielu ==
{{commons|Category:Marian Kukiel}}
* Kukiel wyraźnie akcentował zatem niejako trzy cechy pisarstwa historycznego. Po pierwsze, jego walor integracyjny dla społeczności narodowej. Po drugie, zwraca uwagę podkreślenie personalistycznego wymiaru historii, roli jednostki w dziejach, wyraźnie widoczne już w pierwszych próbach autora na polu historiografii. Po trzecie, bohater niniejszego szkicu kładzie nacisk na związki historii z literaturą, jej rolę jako opowieści, łączącej walory naukowe z artystycznymi.
** Autor: [[Rafał Stobiecki]], ''Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku'', Poznań 2014, s. 72.


* W [1911] roku, ukazała się chronologicznie pierwsza książka Kukiela, napisana pod pseudonimem Stach Zawierucha. Była to popularna monografia ''Powstanie Kościuszkowskie'' pisana głównie z myślą o robotnikach, którym, w nowych warunkach, miała przypominać o tradycji walk powstańczych.
** Autor: [[Rafał Stobiecki]], ''Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku'', Poznań 2014, s. 61.

* W czasie studiów na Uniwersytecie Lwowskim kontakty ze środowiskami socjalistów-niepodległościowców zaczęły odgrywać w życiu młodego Kukiela coraz większą rolę.
** Autor: [[Rafał Stobiecki]], ''Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku'', Poznań 2014, s. 61.

{{commons|Category:Marian Kukiel}}


{{SORTUJ:Kukiel, Marian}}
{{SORTUJ:Kukiel, Marian}}

Wersja z 20:42, 21 sie 2018

Marian Kukiel

Marian Włodzimierz Kukiel (1885–1973) – polski generał dywizji Wojska Polskiego, historyk wojskowości, działacz społeczny i polityk.

  • [Przewrót majowy] był jednym z najbardziej dramatycznych w historii naszego wojska wszystkich czasów. Żołnierze polscy byli przez wypadki postawieni wobec konieczności wyboru między nakazem prawnie wybranego przez naród Prezydenta Rzeczpospolitej a wolą byłego Naczelnika Państwa, ich zwycięskiego wodza, a w danym wypadku wybór dokonany musiał być błyskawicznie, na oczach obu, z pełną świadomością znaczenia tego wyboru. Tego nie da się usunąć z naszych dziejów wojskowych (...). Możemy dzisiaj, po tylu latach mówić o tym, choć jeszcze dotąd serce się ściska, bez goryczy. Z szacunkiem dla ówczesnych przeciwników, jeśli działali zgodnie z nakazem swego żołnierskiego sumienia czy z nakazem serca.
    • Źródło: Henryk Piątkowski, Wspomnienia z „wypadków majowych” 1926 roku (i dyskusja na ten temat), Bellona, z. III, 1961.
    • Zobacz też: przewrót majowy
  • To, co obecnie Armia Krajowa robi w zakresie akcji dywersyjnej i partyzanckiej, jest już czymś więcej wojskowo, aniżeli było powstanie w 1863 r. Czy więc nie należałoby już obecne stadium działań nazwać powstaniem ze względów moralno-propagandowo-politycznych.
    • Opis: 3 lipca 1944 w Londynie, na spotkaniu premierem Mikołajczykiem i naczelnym wodzem gen. Sosnkowskim.
    • Źródło: Jan M. Ciechanowski, Powstanie warszawskie, Wydawnictwo Bellona, Pułtusk-Warszawa 2009, s. 730.
    • Zobacz też: powstanie styczniowe
  • Wyjście wojska było katastrofą dla pozostawionych w Rosji setek tysięcy Polaków i przekreślało możliwość dalszej współpracy. Ale pozostawienie tam tego trzydywizyjnego korpusu było coraz bardziej niemożliwością przy naprężonych stosunkach politycznych. (…) Wojsko i ludność cywilna, pozostając w Sowietach były u kresu odporności fizycznej. A czynniki emocjonalne grały coraz większą rolę.

O Marianie Kukielu

  • Kukiel wyraźnie akcentował zatem niejako trzy cechy pisarstwa historycznego. Po pierwsze, jego walor integracyjny dla społeczności narodowej. Po drugie, zwraca uwagę podkreślenie personalistycznego wymiaru historii, roli jednostki w dziejach, wyraźnie widoczne już w pierwszych próbach autora na polu historiografii. Po trzecie, bohater niniejszego szkicu kładzie nacisk na związki historii z literaturą, jej rolę jako opowieści, łączącej walory naukowe z artystycznymi.
    • Autor: Rafał Stobiecki, Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku, Poznań 2014, s. 72.
  • W [1911] roku, ukazała się chronologicznie pierwsza książka Kukiela, napisana pod pseudonimem Stach Zawierucha. Była to popularna monografia Powstanie Kościuszkowskie pisana głównie z myślą o robotnikach, którym, w nowych warunkach, miała przypominać o tradycji walk powstańczych.
    • Autor: Rafał Stobiecki, Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku, Poznań 2014, s. 61.
  • W czasie studiów na Uniwersytecie Lwowskim kontakty ze środowiskami socjalistów-niepodległościowców zaczęły odgrywać w życiu młodego Kukiela coraz większą rolę.
    • Autor: Rafał Stobiecki, Historycy polscy wobec wyzwań XX wieku, Poznań 2014, s. 61.