Przejdź do zawartości

Pacyfizm

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Pacyfa – symbol pacyfizmu

Pacyfizm – ruch społeczno-polityczny dążący do pokoju i potępiający wszelkie wojny.

  • Być może ludzkość tak się przestraszy bomby wodorowej, iż otrzeźwieje i stanie się tolerancyjna. Gdyby to nastąpiło, mielibyśmy powód, by błogosławić jej wynalazców.
  • Człowiek, który uchyla się od służby wojskowej ze względów religijnych, jest rewolucjonistą. Postanawiając nie stosować się do obowiązującego prawa, poświęca bowiem swe osobiste interesy dla sprawy najważniejszej – dążenia do ulepszenia społeczeństwa.
  • Dawniej pacyfista wyglądał na wariata w realnym świecie, dziś jest realistą w zwariowanym świecie.
  • Jakież zadziwiające szaleństwo: zabijać ludzi dla ich dobra.
  • Jest rzeczą szlachetną bronić z mieczem w ręku swojego mienia, honoru i religii. Jeszcze szlachetniej postępuje ten, który broni ich, starając się nie wyrządzać krzywdy złoczyńcy. Ale czymś amoralnym i uwłaczającym ludzkiej godności jest opuszczanie towarzysza oraz wydanie swego majątku, swojej religii i swego honoru na łup złoczyńcy dla ratowania własnej skóry.
    • Autor: Mahatma Gandhi
    • Źródło: Romano Amerio, Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku, Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 523.
  • Jeśli ludzie przestaną widzieć to, co wydawało im się że widzą, to przestaną widzieć w wojnie: służbę ojczyźnie, bohaterstwo wojny, chwałę wojskową i patriotyzm, a zobaczą to, co jest: nagą prawdę zabójstwa.
  • Jeszcze nigdy ludzkość nie żyła w takim lęku jak obecnie i nigdy nie miała po temu tylu powodów.
  • Każdy, komu drogie są wartości kultury, nie może nie być pacyfistą.
  • Naród nasz musi znieść niewolnictwo i przerwać wojnę z Meksykiem, choćby miał za to zapłacić swoim istnieniem jako naród.
  • Nie chcemy ginąć za Gdańsk.
    • Opis: jedno z haseł demonstracji „Odmawiam powołania” protestującej młodzieży brytyjskiej w kwietniu 1939 roku.
    • Zobacz też: Gdańsk
  • Nigdy jeszcze nie było na świecie tylu pacyfistów co teraz, kiedy ludzie zabijają się nawzajem na wszystkich szerokich drogach naszej planety. Każda epoka ma nie tylko własną technikę i własne formy polityczne, ale i własny styl obłudy. Kiedyś narody mordowały się wzajemnie na chwałę chrześcijańskiej nauki o miłości bliźniego. Teraz Chrystusa cytują tylko zacofane rządy. Przodujące narody podrzynają sobie nawzajem gardła pod sztandarem pacyfizmu.
  • Pacyfiści to są ludzie wzięci z księżyca, którzy nie rozumieją, że jakby nie było silnego ruchu oporu przeciwko dyktaturze, faszyzmowi, komunizmowi, to pacyfizm by nie istniał. Co to znaczy pacyfizm? Nie słyszałem, by pacyfiści ostro protestowali, że w ciemnych krajach arabskich kamieniują kobiety, które poszły z kochankiem do łóżka. Najwyżej cienko zamiauczą, ale nic poza tym. Krzyczą na demokrację, a jakoś nie krzyczą na rzeczywiste, twarde dyktatury. To pacyfiści. Dlatego ich działania są w istocie pogardą dla człowieka.
  • Pacyfiści wyrażają nieraz oburzenie na widok manifestacji, jakimi ludność wita wojsko; nie rozumieją oni jak można okazywać taką cześć ludziom, których zawód polega na zabijaniu bliźnich. Otóż dowody czci i miłości, jakie wywołuje własne wojsko, bynajmniej nie tu mają swe źródło. W żołnierzu czcimy człowieka, który gotów jest ofiarować swoje życie za ojczyznę i to ma się na myśli, gdy oklaskuje się zwarte szeregi wojska kroczące ze swymi sztandarami. Nikt z nich nie żywi morderczych zamiarów i tylko z konieczności będzie szerzył śmierć, gdy mu wydadzą rozkaz, ale wszyscy oni gotowi są ofiarować swe życie w naszej obronie i za [to] chylimy przed nimi głowy.
    • Autor: o. Jacek Woroniecki
    • Źródło: Katolicka etyka wychowawcza, tom II/2, Redakcja Wydawnictw KUL, s. 91
  • Patrioci zawszę mówią o umieraniu za kraj, a nigdy o zabijaniu za kraj.
  • Problemem jest dziś, jak przekonać ludzkość, aby zechciała przeżyć.
  • Przemoc od zarania dziejów jest zawartością każdego autorytarnego systemu, jest taktyką każdego rządu.
  • Przynależność do armii, choćby w najniższej randze, oznacza zgodę i współudział w zabijaniu.
  • Sto lat minęło odkąd idea ludzkości wolnej od niewolnictwa została jasno wyrażona po raz pierwszy, a w narodach chrześcijańskich nie ma już niewolnictwa. Nie minie kolejnych sto lat, a idea, że ludzkość może żyć nie prowadząc wojen, zostanie wcielona w życie. Najprawdopodobniej pozostanie jakaś forma przemocy, tak, jak po zniesieniu niewolnictwa pozostała praca najemna, ale przynajmniej nie będzie już armii, jakie znamy – tak wstrętnych rozumowi i poczuciu moralności. Jest wiele znaków, które wskazują, że ten czas jest bliski.
  • Tak długo jak długo istnieją armie, każdy poważniejszy konflikt będzie prowadził do wojny. Pacyfizm, który nie przeciwstawia się aktywnie zbrojeniom, jest i w dalszym ciągu będzie bezsilny.
  • W przeciwieństwie do ultrapacyfistycznych tendencji, stowarzyszenie paryskiego i angielskiego nasza Liga [Pokoju i Wolności] głosi, że wierzy w pokój i pragnie go pod tym tylko warunkiem, że towarzyszyć będzie mu wolność.
  • Wszędzie, gdzie triumfował opór przy użyciu przemocy, wszędzie tam rozwinął się ucisk.
  • Zabójstwo jest zawsze zabójstwem, bez względu na motywy i okoliczności.
  • Zgoda na zabijanie jest nieuniknioną koniecznością w każdym ustroju państwowym.
  • Żołnierze nie mają żadnych wątpliwości, że sprawa, której udzielają poparcia, zasługuje na potępienie, wszyscy są bowiem z usposobienia pacyfistami.

Zobacz też

[edytuj]
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Pacyfizm&oldid=549138”