Przejdź do zawartości

Kompleks Boga

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Kompleks Boga – stan umysłu, w którym dana osoba uważa, że posiada nadnaturalne uprawnienia lub nieograniczone możliwości.

  • Skłonność do podwyższania siebie samego charakteryzuje różnego rodzaju fanfaronów, blagierów, zarozumialców, jeżeli występuje w przesadnej postaci. Gdy mierna, ratuje człowieka w upadku ducha, po doznanej porażce, poniżeniu. W postaci chorobliwej prowadzi do tzw. urojeń wielkościowych. Kto cierpi na takie urojenia, ten uważa się np. za istotę nadprzyrodzoną, za cesarza, za od wieków wybraną jednostkę, wyjętą z pod wszelkich obowiązków, do której otoczenie całe winno się stosować, robi milionowe zakupy na kredyt, choć nie ma na drobne wydatki, drukuje manifesty, choć go nikt nie zna itd.
  • Stworzenie lub przyjęcie przez jednostkę systemu wierzeń, zgodnie z którym jest ona Bożym prorokiem lub wręcz samym Bogiem, rozdyma ego do przerażających rozmiarów. Koresh koncentrował się przede wszystkim na religii, Jim Jones – na zagadnieniach społeczeństwa egalitarnego i równości ras. Obaj kompensowali sobie osamotnienie i brak miłości w dzieciństwie rozmiłowaniem we władzy. W obu przypadkach skończyło się to rojeniami o własnej boskości.
  • To przerwanie bariery między światem wewnętrznym a zewnętrznym, między rzeczywistością a nierzeczywistością prowadzi jakby do „eksplozji” dotychczasowej osobowości; zmienia się ona w chaotyczny kosmos, w którym miesza się podmiot z przedmiotem i rzeczywiste z nierzeczywistym. Możliwe, że właśnie ta „eksplozja” osobowości może być subiektywnie odczuta jako przemiana w Boga. W wielu religiach, jak się zdaje, w pojęciu Boga nie mieszczą się czysto ludzkie, ostre granice między subiektywnym a obiektywnym i między rzeczywistością a nierzeczywistością.

Zobacz też:

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Kompleks_Boga&oldid=546159”