Historyk
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Historyk – osoba zajmująca się badaniem przeszłości.
- Jeden z najwybitniejszych historyków XX wieku, Johan Huizinga, powiedział kiedyś, że historia jest jedną z form, w jakiej współczesna cywilizacja mówi o sobie samej. Sąd ten wydaje mi się bardzo głęboki, zwłaszcza w ustach historyka, który – jak wiadomo – bardzo poważnie zajmował się dość odległą przeszłością. Bo my przecież nie zajmujemy się historią dla niej samej, ale staramy się rozwiązać w ten sposób określone problemy współczesności. Bez tego świadomość historyczna byłaby niemal w ogóle niemożliwa. To właśnie leży u podstaw zainteresowań historią, i to nie tylko historyków, ale także czytelników, których ciekawość pomaga nam, nadając społeczny sens naszej pracy. Myślę, że dobrze jest, gdy zdajemy sobie sprawę z tego uwikłania historii we współczesność.
- Autor: Aron Guriewicz
- Źródło: Dawność i współczesność, czyli o zmienności kultur. Rozmowa z prof. Aronem J. Guriewiczem. w: Wiktor Osiatyński, Zrozumieć świat. Rozmowy z uczonymi radzieckimi, Czytelnik, Warszawa 1982, ISBN 83-07-00684-8, s. 344.
- Zobacz też: Johan Huizinga
- Można wypowiadać same prawdy i być płytkim i banalnym, a można wypowiadać poglądy błędne i być jednak głębokim i genialnym. O tej prawdzie powinien pamiętać każdy historyk filozofii, jeżeli nie chce być ciasnym i jednostronnym.
- Autor: Jakub Lewkowicz
- Źródło: Salomon Majmon i jego filozofja, Warszawa 1908, s. 23.
- Tak więc możliwe byłoby dwojakie poznanie przeszłości; jeden jego rodzaj odnosiłby się bezpośrednio do umysłu odciskającego swe ślady w świecie materialnym, drugi zaś – do świadomości danej osoby czy grupy, dostępnych poznaniu dzięki takim obiektywizacjom; alternatywa ta wynika nie tylko z usytuowania historyka, lecz również z najgłębszej struktury rzeczywistości.
- Autor: Raymond Aron, Wprowadzenie do filozofii historii. Esej o granicach obiektywizmu historycznego
- Wyjaśnienia historycznego nie można oddzielić od usytuowania i ograniczeń osoby wyjaśniającej. Świadomość jej własnego usytuowania w obrębie procesu, który usiłuje ona opisać i wyjaśnić – pogłębia i jednocześnie ogranicza zakres wszystkich takich wyjaśnień.
- Autor: Raymond Aron, Wprowadzenie do filozofii historii. Esej o granicach obiektywizmu historycznego