Dawid Jung
Dawid Jung, 2007
Dawid Jung (ur. 1980) – polski poeta, edytor, krytyk literacki i teatralny, tenor, historyk literatury, tłumacz.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
- I ciebie wyliże ta podła suka śmierć, więc lepiej się
strzeż, odszukaj tego, który ma monopol
na światło.
Powiedz mu, że ćwiczę mimikrę.- Źródło: Krzew bzu udziela lekcji milczenia
Historia pewnej dykcji poetyckiej (2014)
[edytuj]- Nasz od wielu lat trawiony nihilizm prędzej czy później odbije się nam czkawką, a wtedy nieprzygotowani, przegramy. I tutaj, w co przynajmniej jeszcze wierzę, powinna zaczynać się rola poety – mówić prawdę o świecie widzianym nie z perspektywy spikerów, ale marginaliów, resztek mądrości, czułości i wiary. Bez nich nie ma poezji.
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 65–66
- Jeśli przyjąć, że poezja jeszcze czegoś uczy, że pragniemy w niej nadal poszukiwać nas samych, winniśmy współczesności dać szansę. Zanim całkowicie, jako społeczeństwa, pozbędziemy się empatii zbiorowej i indywidualnej. Naturalnie zjawiska te już od dawna definiuje psychologia czy socjologia, niemniej jednak poeci dzisiaj muszą być w jakiejś części również naukowcami, powinni być interdyscyplinarni i rozwijać się wielokierunkowo jak polihistorzy.
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
- Każde pisarstwo, nawet gdybyśmy temu zaprzeczali, determinuje nasza seksualność.
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
- Jesteśmy Rzeczpospolitą zmarnowanych poetów. Mamy najdłuższe w tej dziedzinie tradycje na świecie. Chyba tylko niepiśmienne plemiona znad Amazonki są nam jeszcze w stanie dorównać. Nasza obecna sytuacja historycznoliteracka trochę przypomina najgorsze połączenie chorób – Alzheimera i biegunki. Niby biegniemy, ale nie wiemy dokąd.
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 68
- Życie na stałe w Polsce i utrzymywanie się z własnej twórczości wymaga nieprzeciętnych skłonności masochistycznych. Nie jestem masochistą całorocznym.
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 71
- U mnie ars bene moriendi to rodzaj obsesji. Studia z przemijania. Ale z czego innego ma wyrastać prawdziwa sztuka, jak nie z tajemnicy, transcendencji?
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 74
- Póki poeci czytają poetów, póty jest nadzieja.
- Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 79
Poemat o mówieniu prawdy (2014)
[edytuj]- tutaj ziemia ma zapach osocza, jest chora.
jej mieszkańcy hibernują głęboko.- Źródło: [cz. 10]
- kiedyś i mnie poniosą
pijani grabarze a emeryci w komżach zaintonują gloria.- Źródło: [cz. 13]
- język złożony
obala trony
języki proste
porosną ostem- Źródło: [kantyczka Świnki Adama], cz. 14
- less a ił – między nimi rozstrzygać będą
- Źródło: [Hamlet nagrywa się na mp3], cz. 16
- tu leży twa duma i uśpiony szał,
nie ważne kim byłeś, kto salut ci słał.- Źródło: [piosenka Charona], cz. 24
- kto poddaje się miłości,
kapituluje jako zwycięzca.- Źródło: cz. 26
- nigdy więcej miłości
(której nie potrafimy wypowiedzieć ani odróżnić
od głodu własnych ciał) nie pomyl
z cierpliwością.- Źródło: [z mostu na Tybrze], cz. 27
- twoje ciało, ampułka po zużytym leku, sprzączka
zamykana na noc. a w środku prośba o sen, o piękno,
które się nie starzeje.- Źródło: [tren na odejście], cz. 31
- nie było mnie w Tobie, Heloizo, nigdy, naprawdę. zawsze
odgradzała mnie od Ciebie miłość, której chciałaś się nauczyć,
abyś mogła dzielić się ze mną czymś więcej niż tylko piersiami,
które, poeta ma rację, zostaną dla nikogo.- Źródło: [piosenka dla Heloizy], cz. 32
- Troja upadnie, Ulissesie,
jak ginie, czego kochać nas nie nauczono.- Źródło: cz. 33
Free Over Blood. New Polish Poets Series
[edytuj](Off Press Publishing, Londyn 2011)
- na wzgórzach rozniećcie ogień
niech barbarzyńcy zobaczą ilu nas jest
- (…) powietrze nad tobą
jest soczyste, cokolwiek zrobisz, gdziekolwiek
pójdziesz zostawisz po sobie nie własną śmierć,
lecz rozpoczęty akapit
312685 powodów (2006)
[edytuj]- chwilowo
pozujemy do rozkładu- Źródło: Fotografia rodzinna
- Gdzie to jest, że
głodni poeci nie uwodzą śmierci,
do pustych trybun
śpiewają treny.- Źródło: Piosenka z musicalu „Patriota”
- historię piszą analfabeci
- Źródło: Expose
- Jak każdy stąd
chciał uniknąć biurokracji.
Zwierzchnictwa piasku.- Źródło: Raport
- Kiedyś tutaj będziesz
powtórzysz te same słowa
zmienią się tylko organizatorzy:
wojny i pokoju.- Źródło: Kanon
- każdy ma swoich barbarzyńców z północy
- Źródło: Litania, ma nadzieję, przechodnia
- ktoś kto
ziemią i tresowanym robactwem pielęgnuje
kości naszych wieszczów nie zasługuje
na współczucie- Źródło: Expose
- Ktoś nazywa mnie szeleszczącym zgiełkiem
i wkłada w usta dendryt śniegu. Czy wiecie, jak oblizują się umarli
w szatach z poliestru. Tracheotomia, krzyczą obłąkani,
więc nieście mnie w zastępach kurzu, ku wyniesieniom
z rzecznych den.- Źródło: Pieśń topielicy
- Mój okręt, dlaczego tutaj, wśród tych, co śmieją się
z poezji.- Źródło: Zrób mi tulufa, mówi
- Poeci nie,
ich chude gardła zdolne przepuścić znikomy transfer
światła mówią ściszoną wiązką,
emisją martwych filozofów.- Źródło: Niosą w kurzu resztki kopyt
- przeszum drzew
jest pieśnią umarłych, a oni wrócą
bogatsi o zwęglone twarze.- Źródło: Apel do klona
- razem czuwaliśmy przy kościach
wieszczów i grafomanów,
bo chciałem zrozumieć czy jest, tak, czym jest
noszenie ryżowych pól między ich biodrami
gdy po raz kolejny każą mi rodzić się w ziemi Judy
i obmywać ich tłuste, zgrzybiałe stopy.- Źródło: Miałem ich wszystkich
- słuchaj wiatru, On powie ci więcej niż wszystkie
biblioteki kontynentu, niż wszystkie lamenty kraju,
wpatruj się w jego wężowe uniki śmierci, w oczy
proszące o obecność dłoni, najtańszą ckliwość,
dla której już tylu poległo i jeszcze polegnie.- Źródło: E-mail z ewakuowanej planety
- Uczeszą włosy kostnymi grzebykami
i wcisną głęboko miedziane spirale.
Będziemy uprawiać filozofię wśród
glazurowej ceramiki.- Źródło: Dziewczęta z Koryntu stoją przy barze
- Zabijcie Klio, dzieciak ma downa,
flecik Euterpe wbijcie w jej krtań.- Źródło: Kantyczka przechodnia
Cytaty z wywiadów
[edytuj]- Czasami warto wsłuchać się w głos martwych poetów, nawet, jeśli od kilkuset lat dla reszty świata nie istnieją. To kwestia przyzwoitości. I nasz karnawał kiedyś się skończy, ktoś przyjdzie i pozamiata, wyniesie nasze bibeloty. A później cisza. Nie można się z tym godzić.
- Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
- Zobacz też: historia, literatura
- Człowiek w świecie bez poezji i muzyki jest tylko elementem łańcucha pokarmowego.
- Gdy mieszkałem w Londynie, Berlinie lub Wiedniu, gdzie wykonywałem partie operowe m.in. w „Rafaelu” Areńskiego, pojawiała się we mnie jednak tęsknota za wielkopolskim krajobrazem, przyrodą. Myślę, że wtedy powstały moje najlepsze wiersze.
- Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
- Zobacz też: przyroda
- Sztuka jest fizycznym dowodem, że potrafimy tworzyć Piękno i Dobro.
- Sztuka zamraża wyobraźnię danego artysty. Jeśli mu się uda – na pokolenia. Dzięki sztuce możemy podziwiać cudze wyobraźnie, światy intymne i tajemnicze. Młodość jest od popełniania błędów, zbierania tematów i testowania empatii.
- Zło nie mija bezpowrotnie, dlatego poeci czuwają. Nauka dobra i piękna jest wymagająca, szczególnie współcześnie, gdy łatwiej ulec iluzji, utopii. Poczucie wolności zniewala najszybciej. O tym też musimy pamiętać.
O Dawidzie Jungu
[edytuj]- Osobą, która na początku bardzo mi pomogła, był redaktor naczelny „Zeszytów Poetyckich” Dawid Jung. Dostał moje wiersze jako jeden z pierwszych, zachwycił się nimi, odezwał się do mnie i mocno utwierdził mnie w tym, że powinienem pisać. Dał mi pewność siebie, bez której raczej nie byłoby moich trzech zbiorów wierszy. Kiedy ją zdobyłem, zacząłem pisać coraz więcej i coraz intensywniej.
- Autor: Grzegorz Kwiatkowski
- Źródło: Przemysław Gulda, Poczet młodej gdańskiej poezji, „Gazeta Wyborcza”, 5 czerwca 2010.
- Wiersz zbudowany jest ze słów – pierwiastków, pochodzących od ludzi z przeszłości. Alfabetu znanego nam wszystkim dzięki nim. Wiersz może nieść kosmiczne myśli, może uderzyć, można zanurzyć się w nim, może pobudzić do własnych przeżyć. Myśli zapisane wierszem rzucone są w powietrze, jak zarodniki. Nośnikiem poezji jest, był, i pewnie będzie jednak papier, oraz ludzie, ich oczy – wrażliwe duchy. Pisząc swoje wiersze nigdy nie sądziłam, że odkryją je właśnie państwa oczy, albo wcześniej, kiedy na samym początku odkrył je pan Dawid Jung.
- Autorka: Urszula Zajączkowska
- Źródło: Mowa poetki po wręczeniu Nagrody Kościelskich 2017, „Popcentrala. Magazyn Kulturalny”, 29 października 2017.
- Mam ogromną wdzięczność dla tych ludzi, których spotkałam na swojej drodze, którzy mi wiele pomogli, zaufali, otworzyli swoje drzwi pełni wiary, że akurat ja naprawdę coś mogę, a są to: prof. Leokadia Witkowska-Żuk, prof. Peter Barlow, prof. Sherwin Carlquist, prof. Sven Olof-Lunquist, prof. Adam Poprawa, Anna Laskowska, Zosia Król, Dawid Jung, Adam Pluszka.
- Autor: Urszula Zajączkowską
- Źródło: Jestem po prostu Ulą
- Dawid Jung, gnieźnieński poeta obecnych lat. To skromny człowiek urodzony w moim rodzinnym Kłecku. Wybitny autor tematyki kłeckowskiej z lat historii. Ostatnio nagrodzony Medalem Młodego Pozytywisty przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu na małej auli Collegium Minus UAM. Podziwiam jego ciężką pracę organiczną i jego wytrwałość w działaniach autorskich. Człowiek młody przed wyborem swojej osobistej, poetyckiej drogi życiowej. Wywodzi się z polonistycznego Kłecka. Tutaj wzrastali wybitni poloniści, slawiści jak: ks. Marcin z Kłecka, profesor Władysław Nehring, Roman Drejza, Włodzimierz Odojewski. Obecnie Dawid Jung.
- Autor: Jerzy Siepak, prof. dr hab. UAM
- Źródło: Komentarz prof. Jerzego Siepaka