Przejdź do zawartości

Bieda

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Bieda w slumsach

Bieda – ubóstwo, brak dostatecznych środków materialnych dla zaspokojenia potrzeb, w szczególności w zakresie: jedzenia, schronienia, ubrania, transportu i podstawowych potrzeb kulturalnych i społecznych.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

  • Bieda dokuczy i rozumu nauczy.
    • Opis: przysłowie polskie
  • Bieda jest sama z siebie nauczycielką i podporą filozofii. Bo do czego filozofia nakłania słowami, do tego bieda zmusza w praktyce.
    • Autor: Diogenes z Synopy
    • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
  • Bieda konno przyjeżdża, a pieszo odchodzi.
    • Opis: przysłowie polskie
  • Bieda na biedzie jedzie.
    • Źródło:Mała księga przysłów, Wyd. IV, opr. Stefan Szulc, PRINTEX, Białystok 2003, s. 9, ISBN 83-86025-70-0
  • Bieda nie po lesie, lecz po ludziach chodzi.
    • Opis: przysłowie polskie
  • Bieda temu dokuczy, kto się za młodu nie uczy.
    • Opis: przysłowie polskie
  • Bieda za biedą się wlecze.
    • Opis: przysłowie polskie
  • Biednemu, to i weselna noc krótka.
  • Biednemu zawsze pod wiatr i pod górkę.
    • Opis: przysłowie polskie
  • Biednemu zawsze wiatr w oczy.
    • Opis: przysłowie polskie
    • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 22.
  • Biednemu zawsze wiatr w oczy wieje.
    • wersja z Mała księga przysłów, Wyd. IV, opr. Stefan Szulc, PRINTEX, Białystok 2003, s. 9, ISBN 83-86025-70-0
  • Człowiek jest biedny nie dlatego, że nie ma pieniędzy, ale dlatego, że nie pracuje.
  • Dla biedaka myśl o niebie jest dlatego tak przyjemna, bo wierzy w panującą tam większą równość stanów.
  • Długie lata żyliśmy z Moniką w dość malowniczej nędzy. Przez całe miesiące nie oglądaliśmy gotówki. We wszystkich okolicznych sklepach mieliśmy pozaciągane długi na jedzenie. (…) To była jednak malownicza nędza, którą romantycznie można wspominać. Nie miała wiele wspólnego z dotkliwością prawdziwej. Może czasami tylko, jak musieliśmy dzieci do szkoły wyprawić albo kiedy nie było na buty, a trzeba było jechać do większego miasta. (…) Nasza nędza była ceną wolności. Nie byliśmy w nią uwikłani, osadzeni, bez wyjścia. Nie wstawaliśmy, myśląc, że jesteśmy nędzarzami, i nie kładliśmy się spać z taką myślą. Ta bieda nie była też tak dotkliwa, bo świat nie atakował nas bogactwem i pokusą materialną.
    • Autor: Andrzej Stasiuk
    • Źródło: wywiad Doroty Wodeckiej, Idę, będąc nieco gruby, „Gazeta Wyborcza”, 2009
  • Dobrą stroną życia w biedzie jest to, że nie trzeba się bać złodziei.
  • Gdy bieda wciąż trwa, nie ma prawdziwej wolności.
    • Autor: Nelson Mandela
    • Źródło: Mandela w oczach rysowników, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2013.
  • Jeśli przyjmiesz do siebie zabiedzonego psa i sprawisz, że zacznie mu się dobrze powodzić – nie ugryzie cię. Na tym polega zasadnicza różnica między psem a człowiekiem.
  • Ludek dobry, tylko biedny i chciwy trocha, co mu się dla biedy przebacza.
  • Mam 3 zawody, mówię 3 językami, walczyłem przez 3 lata, mam 3 dzieci, jestem bez pracy od 3 miesięcy, chcę jednej tylko posady.
    • Opis: napis na tablicy angielskiego bezrobotnego podczas okresu „wielkiego kryzysu”.
  • Myślę, że pointą różnicy między małpami naczelnymi a człowiekiem jest to, że kiedy ludzie wymyślili biedę, dopracowali się takich sposobów na podporządkowywanie sobie tych z dolnych szczebli drabiny, jakich nikt nigdy w świecie naczelnych nie widział.
    • Autor: Robert Sapolsky, Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Psychofizjologia stresu, tłum. Małgorzata Guzowska-Dąbrowska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, ISBN 9788301160937, s. 379.
    • Zobacz też: człowiek
  • (…) najłatwiej było rozpoznać biedotę. Biedacy ani przez chwilę nie stali w miejscu, jakby przemieszczanie się było remedium na ich stan.
  • Nie można mówić o biedzie, jeśli się jej nie doświadczy poprzez bezpośrednie umieszczenie siebie tam, gdzie ludzie ją przeżywają.
    • Autor: papież Franciszek
    • Źródło: rozmowa o. Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i o. Kasper Mariusz Kaproń, Leczmy rany, „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.
  • Nie pogrążać się w rozpaczy. Jej miejsce ma zająć wiara. Wtedy człowiek da radę. Tylko silna wiara może trzymać człowieka przy życiu. Bo jak Bóg daje życie, to daje też śmierć. Ja mam spokój w duszy, bo wszystko przyjmuję z ręki Boga: czy cierpienie, czy ból, czy biedę. Jak nie akceptujesz życia, jakie masz, to nie znajdziesz spokoju.
  • Pewnego dnia nasze wnuki będą chodziły do muzeów, aby dowiedzieć się, czym była bieda.
  • Za droga jest nafta, więc idzie się spać z kurami, za droga jest szyba w oknie, więc zatyka się ją starym workiem, gdy zostanie zbita, dziurawy garnek zatyka się szmatą, by nadal gotować w nim strawę, a że za drogie są buty i ubrania, więc chłop dziczeje, nie pokazuje się nieraz cały rok Panu Bogu w kościele, ani ludziom.
    • Autor: pamiętnikarz z Białostocczyzny w okresie „wielkiego kryzysu”