Diogenes z Synopy
Diogenes na obrazie Rafaela Santi
Diogenes z Synopy (ok. 413 p.n.e. – ok. 323 p.n.e.) – grecki filozof, przedstawiciel szkoły cyników.
- (A ja) jestem Diogenes, pies.
- Opis: reakcja na słowa „Jestem Aleksander, Wielki Król” wypowiedziane przez Aleksandra Macedońskiego.
- Bieda jest nauczycielką i podporą filozofii, bo do czego filozofia nakłania słowami, do tego bieda zmusza w praktyce.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Zobacz też: bieda
- Był czas, kiedy ja byłem taki, jaki ty jesteś teraz, ale jaki ja jestem teraz, ty nigdy nie będziesz.
- Opis: riposta na zarzuty o fałszowaniu pieniędzy.
- Chciałbym, abyś przesunął się o krok, tak by słońce mogło na mnie świecić.
- Opis: rzekomo do Aleksandra Wielkiego, który złożył mu wizytę i zapytał, co mógłby dla niego zrobić.
- Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 148.
- Dziecko prześcignęło mnie w prostocie życia.
- Opis: gdy ujrzał dziecko pijące wodę ze studni przy pomocy złożonych rąk.
- Gdybym był zawodnikiem, to czy zbliżając się do mety miałbym zwolnić kroku, czy raczej jeszcze bardziej przyśpieszyć?
- Opis: rzekoma odpowiedź na kierowane do niego słowa „Stary jesteś, odpocznij”.
- Jedynym państwem dobrze urządzonym byłoby państwo obejmujące cały świat.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- Jestem obywatelem świata.
- Jeżeli to robisz dla mężczyzn, jesteś nieszczęśnikiem, jeżeli dla kobiet – niewolnikiem.
- Opis: rzekomo do wystrojonego chłopca.
- Zobacz też: mężczyzna
- Kochaj, jakbyś miał nienawidzić, nienawidź, jakbyś miał pokochać.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
- (…) łaszę się do tych, co mi dają cośkolwiek, szczekam na tych, co odmawiają i zatapiam zęby w ciele hultajów.
- Opis: zapytany o powód.
- Miłość to robota nierobów.
- Oby wszystkie drzewa rodziły takie owoce!
- Opis: na widok kobiet wiszących na drzewie oliwkowym.
- Oto jest człowiek Platona.
- Opis: słowa te miał wypowiedzieć w Likejonie, kiedy przyniósł na wykłady oskubanego koguta, chcą obalić platonowską definicję człowieka: „Człowiek jest to istota żywa, dwunożna, nieopierzona”.
- Zobacz też: Platon
- Piękne kobiety, ale złe i zgryźliwe, podobne są do alabastrowych naczyń napełnionych octem.
- Zobacz też: kobieta
- Rozkosze, jakie mężczyzna czerpie z miłości, są o tyle uboższe od doznań kobiety, że niedostatek przyjemności mężczyzna rekompensuje mnogością przygód.
- Słońce także kloaki nawiedza, a nie maże się.
- Zobacz też: słońce
- Tłum był wielki, ale ludzi niewielu.
- Opis: odpowiedź na pytanie o wielkość tłumu podczas igrzysk olimpijskich.
- Uważaj, bo możesz trafić w swego ojca!
- Opis: do syna hetery rzucającego kamieniem w tłum.
- Wielcy złodzieje prowadzą małego złodzieja.
- Opis: rzekoma wypowiedź, gdy zobaczył strażników skarbca świątyni prowadzących złodzieja, który ukradł czarę.
- Zobacz też: złodziej