Studnia
Studnia
Studnia – pionowe ujęcie wód podziemnych, sztuczny otwór wiercony lub kopany, sięgający do poziomu wodonośnego.
- Czasem człowiek sądzi, że ujrzał już dno studni ludzkiej głupoty. Ale spotyka kogoś, dzięki komu dowiaduje się, że ta studnia nie ma jednak dna.
- Autor: Stephen King
- Głęboka jest studnia przeszłości. Czy nie należałoby jej nazwać bezdenną?
- Autor: Thomas Mann, Józef i jego bracia, t. 1, tłum. Edyta Sicińska, Czytelnik, Warszawa 1967, s. 5.
- Kiedy zmierzch już uliczki
Z przechodniów wyludni,
Wschodzi księżyc
I gwiazdy
Świecą
W starej studni.- Autor: Ryszard Marek Groński, M w: Wierszyki o literkach
- Zobacz też: gwiazda, księżyc
- Nie pluj w studnię, bo może ci przyjść kiedyś czerpać z niej wodę.
- Opis: przysłowie polskie
- Pamięć jest jak studnia, im głębiej, tym ciemniej.
- Spotkamy się kiedyś u studni,
Takiej zwykłej z kołowrotem.
Woda w niej będzie chłodna
W świat uwierzymy z powrotem.- Autor: Adam Ziemianin, U studni
- Opis: piosenka śpiewana przez Stare Dobre Małżeństwo
- W sąsiedniej studni rdzawi się szczęk wiadra.
- Autor: Bolesław Leśmian, Trzy róże
- Źródłem zmąconym i studnią zniszczoną jest prawy, co przed występnym się chwieje.
- Źródło: Biblia Tysiąclecia, Księga Przysłów 25, 26.
- Żaba ze studni nie wie, co to ocean.
- 井の中の蛙大海を知らず I no naka no kawazu taikai o shirazu. (jap.)
- Opis: przysłowie japońskie
- Źródło: Z krańców Azji (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Wiesław Kotański, Kim Czun Thek, Hoang Tue, Wiedza Powszechna, Warszawa 1960 (oprac. części japońskiej: Wiesław Kotański), s. 100.
- Zobacz też: ocean, żaba