Sens życia

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Sens życia – istota i cel ludzkiej egzystencji, powołanie człowieka, to, co uzasadnia trud życia i czyni je wartym przeżycia.

  • Cierpienia fizyczne, moralne czy duchowe, jak choroba, plaga głodu, wojna, niesprawiedliwość, samotność, brak sensu życia, kruchość ludzkiego istnienia, bolesne doświadczenie grzechu, pokorna nieobecność Boga są dla wierzącego doświadczeniem oczyszczającym, które można nazwać nocą wiary.
  • Człowiek upada i się podnosi. Jedni nazywają to gimnastyką, inni sensem życia.
  • Kłopot z życiem polega na tym, że ma ono zbyt wiele sensu.
    • Autor: Simon Blackburn, Sens dobra. Wprowadzenie do etyki, tłum. Tadeusz Chawziuk, Poznań 2002, s. 121.
  • Niektórzy współcześni psychologowie włączają do repertuaru ludzkich dążeń potrzebę sensu życia. Jeszcze niedawno taki pogląd uważałem za przykład gwałcenia elementarnych rygorów naukowych. Czy pojęcie „sensu życia” może być przedmiotem badań empirycznych? Czy nie należy ono tylko do wiedzy potocznej? W miarę coraz lepszego poznawania ludzkich motywacji i wartości, które ukierunkowują działanie człowieka, przekonałem się, że włączenie do inwentarza potrzeb potrzeby sensu życia jest krokiem, który należy przyjąć z całą życzliwością.
    • Autor: Józef Kozielecki, Szczęście po szwedzku, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974, s. 113.
  • Przede wszystkim nic jeszcze nie żyłeś, boś nic nie zdziałał. Więc sąd o tym, czy życie coś warte, czy nie, jest mocno hipotetyczny – a właściwie brak mu wszelkiej podstawy.
  • Związki to kiepska recepta na poczucie braku sensu w życiu. Przynajmniej dla mnie.

Zobacz też:

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Sens_życia&oldid=532576”