Józef Kozielecki

Józef Kozielecki (1936–2017) – polski psycholog, profesor nauk humanistycznych, wykładowca akademicki.

• Jeśli człowiek chce urzeczywistnić humanistyczną wizję świata, jeśli chce rozwiązać gigantyczne problemy, które przed nim stoją, jeśli chce przystosować współczesną cywilizację do swoich potrzeb i aspiracji, musi postępować racjonalnie, musi umieć wykorzystać najbardziej skuteczne narzędzia osiągania celów, musi – jak ktoś powiedział trafnie – działać z pozycji siły. Taką siłą jest bez wątpienia nauka i technologia. Wiedza naukowa, w tym również wiedza psychologiczna, to ważny środek, za którego pomocą ludzie o humanistycznych horyzontach mogą tak wiele zrobić dla jednostki, grup społecznych i społeczeństwa, czyli dla każdego z nas.
  • Źródło: Koncepcje psychologiczne człowieka, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1977, s. 243.
  • Zobacz też: nauka

• Niektórzy współcześni psychologowie włączają do repertuaru ludzkich dążeń potrzebę sensu życia. Jeszcze niedawno taki pogląd uważałem za przykład gwałcenia elementarnych rygorów naukowych. Czy pojęcie „sensu życia” może być przedmiotem badań empirycznych? Czy nie należy ono tylko do wiedzy potocznej? W miarę coraz lepszego poznawania ludzkich motywacji i wartości, które ukierunkowują działanie człowieka, przekonałem się, że włączenie do inwentarza potrzeb potrzeby sensu życia jest krokiem, który należy przyjąć z całą życzliwością.
  • Źródło: Szczęście po szwedzku, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974, s. 113.
  • Zobacz też: sens życia

• W końcu tego stulecia rodzą się nowe kierunki, powstają odmienne spojrzenia na osobowość i ludzkie zachowanie. Jednym z nich jest psychologia transgresyjna, którą w skrócie językowym można nazwać psychotransgresjonizmem. Zgodnie z nią, człowiek to aktywny sprawca, którego najbardziej specyficzną cechą – stałą antropiczną – jest to, że myśli i działa transgresyjnie. Transgresja polega na przekraczaniu dotychczasowych granic materialnych, społecznych i symbolicznych, na rozszerzaniu sfery własnej działalności, na łamaniu tabu, na wychodzeniu poza to, czym jednostka jest i co posiada. Dzięki tym „czynom – wyczynom“ rodzi się zmiana społeczna, rozwija się kultura i cywilizacja. Za pomocą twierdzeń psychologii transgresyjnej można w nowy sposób opisać i wyjaśnić, jak powstaje kultura, będąca największym dziełem ludzi.
  • Źródło: Transgresja i kultura, Wydawnictwo Akademickie „Żak“, Warszawa 1997, s. 10.
  • Zobacz też: kultura