Lekcja religii

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Lekcja religii – jednostka dydaktyczna realizująca program nauczania religii.

  • Apelujemy więc w pierwszy dzień roku 2020 do Ministerstwa Edukacji Narodowej o zmianę istniejących regulacji prawnych - tak, aby młode pokolenie wychowywać do pokoju na lekcjach religii bądź etyki, które powinny być obowiązkowe dla wszystkich – oczywiście z zachowaniem możliwości wyboru zgodnego z sumieniem. Najwyższy czas tę sprawę uporządkować i wrócić do zamysłu organizatorów powrotu nauczania religii do szkoły: albo religia, albo etyka, ale jako zajęcia obowiązkowe.
  • Trybunał [Konstytucyjny] rozpatrywał instrukcję wprowadzającą religię do szkół. Była duża różnica zdań. Nie było wtedy jeszcze nowej konstytucji, a stara, z 1952 r., nic na ten temat nie mówiła. Orzekliśmy, że instrukcja jest zgodna z konstytucją. Ale dziś uważam, że głosowałem źle i źle orzekliśmy. Do szkół powinno być wprowadzone religioznawstwo, nauka o różnych religiach i ich znaczeniu dla kultury. Katecheza powinna się odbywać w kościołach.
    • Autor: Andrzej Zoll
    • Źródło: Werdykt wyborczy może odwrócić rzekę. Z prof. Andrzejem Zollem rozmawia Maciej Stasiński, „Gazeta Wyborcza” 24–25 lutego 2018, s. 11.
  • Tymczasem w Hiszpanii uważa się za rzecz oczywistą, że w szkołach publicznych dzieci poddawane są indoktrynacji katolickiej – nie mają możliwości wyboru, lecz muszą przyjąć naukę Kościoła. Dlatego właśnie zastawialiśmy się nad zlikwidowaniem lekcji religii jako przedmiotu obowiązkowego w szkołach i wprowadzeniem wychowania obywatelskiego. W debacie tej hiszpański Kościół – prawdziwy taran intelektualny i narzędzie propagandy Partii Ludowej – w całej pełni dowiódł swego zagubienia i uwikłania się w sprzeczność między sprawowaniem funkcji czysto religijnej a pragnieniem władzy.
    • Autor: Juan Luis Cebrián
    • Źródło: Honor Boga, „Gazeta Wyborcza”, 19–20 stycznia 2008, s. 23. Przedruk z „El País”, przełożyła Ewa Zaleska
    • Zobacz też: Hiszpania
  • Wprowadzenie religii do szkół uczyniło wiele złego, niwelując różnicę pomiędzy faktami naukowymi a aktami wiary. Od ponad 20 lat dzieci uczą się jednocześnie, lekcja w lekcję, o grawitacji i zmartwychwstaniu. To tworzy umysły podatne na wszelkie poznawcze manipulacje. W świecie postprawdy takie umysły są bezradne, tracą orientację. Stąd rosną w siłę dwa narodowe grzechy – hipokryzja i konformizm. Hipokryzja jako najprostszy sposób utrzymywania podstawowej spójności poznawczej, a konformizm jako skutek nieumiejętności samodzielnego myślenia. W dzisiejszym chaotycznym świecie widzimy, jak ideologie oparte na religiach próbują wprowadzić swój porządek, który jest w istocie porządkiem wykluczenia – kobiet, obcych, inaczej myślących. Tylko laickie państwo jest w stanie przeciwstawić się temu.