Kleopatro, do dzieła
(Przekierowano z Kleopatro do dzieła)
Kleopatro, do dzieła (ang. Carry On Cleo) – brytyjska komedia w reżyserii Geralda Thomasa z 1964 roku. Autorem scenariusza jest Talbot Rothwell.
Wypowiedzi postaci
[edytuj]Marek Antoniusz
[edytuj]- Do licha! Wyłaź czasem z tej kąpieli!
- Opis: do Kleopatry.
- Zobacz też: kąpiel
- Jak tylko coś się knoci, możesz być pewien, że to przez jakąś babę!
- Zobacz też: kobieta
Juliusz Cezar
[edytuj]- Nic tak nie psuje romansu jak odór spalenizny.
- Zobacz też: romans
- Zwykle czeszę się z falą.
- Zobacz też: fryzura
- Moje ostatnie słowa (...): Przybyłem, zobaczyłem, padłem.
- Zobacz też: Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem
Inne postacie
[edytuj]Narrator
[edytuj]- Budził on podziw mężczyzn i kobiet... chociaż z różnych powodów.
- Opis: o Marku Antoniuszu.
- Zobacz też: podziw
- Oto Kleopatra, królowa Egiptu. Podobnie jak u góry lodowej widać tylko jej czubek, a pozostałe dziewięć dziesiątych pozostaje ukryte.
- Opis: na ekranie – Kleopatra w kąpieli.
- Zobacz też: góra lodowa
- Pamiętajmy, że Marek Antoniusz był przyjacielem cezara. Z dobroci serca nie chciał dźgać go tępym nożem.
- Opis: Marek Antoniusz ostrzy sztylet.
- Zobacz też: przyjaciel
- Takiego bólu brzucha cesarz nie doświadczył, od kiedy kucharz nie doprawił musztardą kremu z homarów.
Dialogi
[edytuj]- – Aż samemu chce się wyciągnąć maczugę i walić.
- – Tak było z tobą i Senną?
- – Tak. Ona miała maczugę.
- – Ja przyuważyłem taką jedną... W Bristolu. Śliczna, długie, mocne włosy. Wszędzie bym ją zaciągnął.
- Opis: rozmowa jaskiniowców.
- Zobacz też: maczuga
- Juliusz Cezar: Co za Kleopatra?
- Marek Antoniusz: Ptaszek, który rządzi Egiptem.
- Marek Antoniusz: Jedź w delegację [do Egiptu]!
- Juliusz Cezar: W jakim celu?
- Marek Antoniusz: Powiedz [żonie], że mają otworzyć jakiś grobowiec.
- Agrypa: Jestem Agrypa.
- Legionista: A ja cholera.
- – Jestem nowym sąsiadem – z jaskini obok.
- – Też mieliśmy ją zająć, ale odstraszyła nas bieżąca woda.
- – To chyba zaleta?
- – O ile nie leci z sufitu.
- Legionista: Idący na śmierć pozdrawiają cię.
- Juliusz Cezar (wypychając żołnierza za drzwi): Bez tych formalizmów.
- Zobacz też: śmierć
- Kleopatra (rozpoczynając zdanie): Kochanie, zastanawiam się...
- Marek Antoniusz: Ja też.
- Marek Antoniusz: Powinieneś zobaczyć, jakie wybudowali piramidy i sfinksa!
- Juliusz Cezar: To dlatego, że nie mają kanalizacji.
- – Proszę wybaczyć żonie – jest nieswoja, bo niedawno jej matkę zjadł brontozaur.
- – Fatalnie.
- – Tak, zdechł w ciągu godziny.
- Opis: rozmowa jaskiniowców.
- Zobacz też: teściowa
- – Szybka śmierć – łeb w pysk, kilka chwil i po krzyku.
- – Ale jak wepchnąć jego łeb w mój pysk?
- Opis: rozmowa jaskiniowców, jeden z nich miał zostać rzucony lwom na pożarcie.
- Kleopatra To ty jesteś Wielkim Cezarem...
- Juliusz Cezar: Poznałaś mnie?!
- Kleopatra Widziałam twoje popiersie.
- Seneka (o swojej wizji): Widziałem napis na ścianie...!
- Juliusz Cezar: A... to tam tak długo siedziałeś...