Kabaret Ani Mru-Mru

Kabaret Ani Mru-Mru (2007)

Ani Mru-Mru – polski kabaret tworzony przez Michała i Marcina Wójcików oraz Waldemara Wilkołka.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

Chińska restauracja

• Dobzie, zie diupa nie biła gorąca!
  • Inna wersja: Strach pomyśleć, co by było, jakby diupa była gorąca.

• – Kocham cję.
  – Ale ja nie potrzebuję twojej małej, skośnookiej, żółtej miłości. Tylko chcę coś normalnego do jedzenia.

• Notieti nać pan!… Hmmm… Notieti nać pan!! Aaaaaaa… Nasz klient nasz pan!! Aaaaa… nasz klient nasz pan!! Nasz klient…

• Nie rozumie, nie rozumie. Się uczy, to rozumie.

Cyrk

• No to jak cały czas siedzisz w kiblu, to życie też ci przecieknie między palcami.

• Jaki talizman, jak ja się czuję jak para gaci wrzuconych do pralki w czasie wirowania?!

• To wyślij do niego człowieka-gumę, on nie spęka.

• – (…) w tym numerze to ja jestem gwiazdą!
  – Taa, a ja rozgwiazdą…

Skecz Golf

• – Co to było?
  – Co?
  – Coś upadło!
  – Piłka.
  – Skąd ona się tu wzięła?
  – Nie wiem. Może przyleciała z sąsiedniego pola…

• – Widzisz, synu, uderzenia golfowe dzielimy na cztery grupy. Łatwe, trudne, udane i do dupy.

Skecz Maciej i smok

• – Ja tam słyszał, kiedy kto mówił… kto poczwarę ubije, ten dostanie rentę królewny…
  – Rękę…
  – Rentę!
  – Rękę, Macieju, rękę!
  – Rękę, rękę, a na co mnie ręka? Jakby to żniwa były, to każda ręka w polu się przyda… Ale teraz?!
  – Macieju: dostaniesz rękę królewny! Inaczej mówiąc – dostaniesz królewnę za żonę.
  – Aaaaa… to taka zamiana. Królewnę za żonę… Patrz, miłościwy panujący. Nigdy bym nie przypuścił, że mi się uda tak korzystnie wymienić moje stare…

• No jak zabiłeś smoka?
  – Niechcący.
  – Macieju, niechcący to można dziewkę z czworaków zbrzuchacić.

• Widzisz, Macieju, dziwny jest ten świat – trzeba naprawdę kogoś wielkiego w dupę kopnąć, żeby się los do ciebie uśmiechnął.

• – Więc nie jesteś Wilhelmem z Zarzecza?
  – Jam jest Maciej.
  – A skąd?
  – Z zadupia.

Skecz Ojciec

Ojciec

Dziadek

• Ile twoja babka musiała śniegu zeżreć, żeby takiego bałwana urodzić…
  • Opis: do wnuka Sylwestra.
  • Zobacz też: bałwan, śnieg

• Jak jesteś chory, to się nie pchaj z jęzorem po północy od razu.
  • Zobacz też: choroba, pocałunek

• Jeszcze powinieneś sobie kupić dom nad Bugiem we Włodawie. (…) To wejdziesz do Unii jako ostatni, baranie.
  • Zobacz też: Bug, Unia Europejska

• Oj, ojcze, każdy termin, tylko nie dziś po południu – nie mogę, do Dziewulskiego idę dzisiaj na czwarte piętro, będzie mi laskę robił.
  • Opis: po chwili pokazuje drewnianą laskę.

Inne

• Sylwester: A dziadek ma coś przeciwko Niemcom?
  Dziadek: Nie. Tylko mnie we wojsku nauczono, że są jakieś granice.
  • Zobacz też: granica, Niemcy

• (…) dzieciątko jest jeszcze do zrobienia.
  • Postać: Sylwester

• Ojciec tak siorbie, że nie słyszę, jak zupę nalewam…
  • Postać: syn dziadka
  • Zobacz też: zupa

• Sylwester: Ona się boi wirusa milenijnego.
  Dziadek: Jakiego?
  Sylwester: Milenijnego.
  Dziadek: Nie znam człowieka.

• Syn dziadka: Sylwek, ty jesteś fachowiec. Kto po naszym papieżem zostanie?
  Sylwester: Cóż… ja jako duchowny mogę tylko mieć nadzieję, oby był solidny i długowieczny.
  Dziadek: Jak mercedes.
  • Zobacz też: mercedes, papież

• Dziadek: Ty już nie ucz ojców dzieci robić! Dobrze?
  Syn dziadka: A niech ojciec przestanie do niego mówić „ojciec”!
  Dziadek: A ja do księdza zawsze z szacunkiem.
  Sylwester: A co ojcu nie pasuje?
  Syn dziadka: Synku, ty dla mnie zawsze Sylwek zostaniesz.
  Dziadek: No, dla ciebie Sylwek, a dla mnie ojciec Sylwester.
  • Zobacz też: dziadek, ksiądz, ojciec, rodzina, wnuk

Skecz Podkop (Kolęda)

Cytaty

Szef akcji (ksiądz)

• Nie mam pojęcia, gdzie się u ciebie wodę spuszcza, to se tam przy okazji spuścisz.
  • Opis: gdy się pojawił, wracając z toalety, do pomocnika II.

• Musisz pojechać parzyście, jak pojedziesz nieparzyście, to pojedziesz tam-tu, tam. A jak pojedziesz parzyście, to pojedziesz tam-tu, tam-tu. (…) Tak właśnie kombinuję.
  • Opis: do pomocnika II.

• Kiedy zapala się światło, ja już spokojnie siedzę na krześle w salonie. I, jak gdyby nigdy nic, mówię: „Bardzo się cieszę, że jednak w tym roku zdecydował się pan przyjąć (zdejmuje szalik, pokazując koloratkę) księdza po kolędzie”.
  • Opis: na koniec skeczu.

Pomocnik I

• Słuchajcie, ja tam (na przejeździe kolejowym) zaobserwowałem bardzo dziwną rzecz: te szlabany… one zamykają się… nieco wcześniej, zanim jeszcze pojawi się pociąg!
  • Opis: o pociągu towarowym z Otmuchowa.

• Na mnie nie patrz, ja-"Yyy-yyy-yyy!”.
  • Opis: do pomocnika II, gdy ten chciał podpowiedzi.

Pomocnik II

• (…) wrócę na swoje miejsce, gdyż posiadam rower.
  • Opis: o swojej części akcji.

• (…) jadę raz-dwa-trzy, jestem u siebie.

• Na mnie nie patrz, ja-podkop.
  • Opis: do pomocnika I, gdy ten chciał podpowiedzi.

• Dam radę, mam rower!

• Kopię szeroko, bo mam rower!
  • Zobacz też: rower

Dialogi

• Szef akcji: Czy są pytania?
  Pomocnik I: Wszystko jasne, nie ma pytań.
  Pomocnik II: Nie, ja jedno, dla pewności…
  Szef akcji: Śmiało.
  Pomocnik II: Ja wyłanczam prąd.
  Szef akcji: „Wyłączam”.
  Pomocnik II: Czyli to ty wyłanczasz?

• Pomocnik II: Muszę dokupić sobie jedną perukę, bo mnie rozpoznają.
  Szef akcji: Musisz dokupić sobie jeszcze dwie peruki, jakbyś tą pierwszą, co sobie dokupisz, zgubił.
  Pomocnik II: Dobra. Idę trenować.
  Szef akcji: Gdzie?
  Pomocnik II: Przejazdy.
  Szef akcji: No chyba zwariowałeś. Dzisiaj będziesz trenował przejazdy? Przecież cię rozpoznają!
  Pomocnik II: To… dzisiaj mnie mogą rozpoznać, ważne, żeby mnie jutro nie roz… (wraca na miejsce)

• Szef akcji: I teraz uwaga. Bo to, co powiem, jest dość ważne, a jeszcze o tym nie mówiłem: otóż dziś w nocy zmienia się czas, z zimowego na letni. Więc zapamiętajcie sobie, że wszyscy śpimy godzinę krócej.
  Pomocnik II: A nie dłużej?
  Szef akcji: Nie dłużej! Wszyscy śpimy godzinę krócej.
  Pomocnik I: No pewnie, że krócej, booo… czas się cofa.
  Szef akcji: No co ty za bzdury zaczynasz opowiadać, no jak czas się cofa? No jak czas się cofa!? Czas się tylko zatrzymuje, więc śpimy godzinę krócej.
  Pomocnik II: No to to… jak się zatrzymuje…, to dłużej.
  Szef akcji: No właśnie nie, to jest ten paradoks: jak się zatrzymuje, to śpimy krócej.
  Pomocnik I: A czekaj, a tam nie jest tak, że jest godzina do przodu albo do tyłu?
  Szef akcji: No właśnie jest: godzina jest do przodu, tylko czas się zatrzymuje, więc śpimy godzinę krócej. (po chwili) Znaczy, teoretycznie, bo wiadomo, że śpimy tyle samo, ta? (po chwili) To też zależy, kto się o której położy, ale (zdenerwowany) chodzi o to, że czas się zmienia z zimowego na letni. Godzina jest do przodu, czas się zatrzymuje, więc śpimy godzinę krócej, bo się jaśniej robi później! Czy to jest takie trudne?!
  • Zobacz też: czas zimowy, czas letni

• Pomocnik I: Ja muszę precyzyjnie wiedzieć, która jutro będzie o 18:50!
  Szef akcji: Więc cię teraz precyzyjnie informuję, że jutro o 18:50 będzie dokładnie 18:50! (…) Tyle tylko, że o drugiej będzie trzecia. (po chwili) Czy tam pierwsza…

• Szef akcji: Ja na posesję dostaję się przez podkop.
  Pomocnik II: Podkop… N-no, ja-podkop!
  Szef akcji: No, ty-podkop.
  Pomocnik II: No, ja-podkop!
  Szef akcji: Ty-podkop.

• Pomocnik I: Przejeżdżając obok stacji Trafo, trąbię… trzy razy.
  Szef akcji: Trąbisz raz!
  Pomocnik I: Nie no, trzy razy.
  Szef akcji: Trzy razy ci mówiłem, że trąbisz raz!
  Pomocnik II: Czyli trzy.

• Szef akcji: Jak ten podkop?
  Pomocnik II: (zakładając nogę na nogę) Okej.
  Szef akcji: Hmm. Ale co „okej”? Jest, nie ma, jest okej?
  Pomocnik II: Jest okej.
  Szef akcji: Jest okej?
  Pomocnik II: Kopie się.
  Szef akcji: Kopie się. Sam się kopie, z koniem się kopie, teraz się kopie…?

• Pomocnik I: Czekaj… (wstaje i podchodzi do Pomocnika II) A mógłbyś mi łaskawie… wyjaśnić, co ma rower do podkopu!?
  Pomocnik II: (do szefa) Słyszałeś barana? (wstaje i odwraca się do kolegi) Otóż, drogi kolego, jak mi nie będzie szło, to se wsiądę na rower i pojadę po szpadel! (szef wstaje załamany) He! I kto jest głupi?
  Szef akcji: Ja! (sarkastycznie) Ja jestem głupi, na szczęście się otoczyłem inteligencją!

• Szef akcji: 19:06?
  Pomocnik II: 19:06 – ja wyłanczam prąd.
  Szef akcji: „Wyłączam”! Ile razy to można tłumaczyć!? Tłumaczę i tłumaczę, „wyłączam”!
  Pomocnik II: Ja widzę, że są nerwy, ale mamy mało czasu. Ustalmy raz na zawsze, kto wyłancza pieprzony prąd, bo nam się cała akcja posypie!

• Szef akcji: 19:07?
  Pomocnik II: 19:07 – ja włanczam prąd.
  Szef akcji: Tak?! Czym?! „Włancznikiem”?!
  Pomocnik II: A czym, grabiami?!
  • Zobacz też: grabie

Inne

• – A co ty robiłeś przez cały dzień?
  – Zbierałem poziomki na kompot…
  – A ty?
  – A ja zbierałem mak, też na kompot.
  – A ty co robiłeś?
  – Zbierałem grzyby.
  – Nie masz halucynacji?
  – Wydaje mi się, że mam metr dziewięćdziesiąt… (Mówi to Przemysław Borkowski, który istotnie ma prawie dwa metry wzrostu).
  – A ty?
  – Cały dzień spałem.
  – A co robiłeś w nocy?
  – Całą noc słuchałem Radia Marysia.
  – À propos – znalazłem dziś w lesie pięknego rydzyka!
  • Źródło: skecz Sierotka Marysia, wykonany razem z Kabaretem Moralnego Niepokoju, Formacją Chatelet i Piotrem Bałtroczykiem
  • Zobacz też: Przemysław Borkowski

• – Ale przecież nie zagramy Czerwonego Kapturka we dwóch!
  – Dyrektor powiedział, że jak nam zależy na robocie, to zagramy…
  • Źródło: skecz Czerwony Kapturek

• Ale Tofik… nie wydurniaj się, normalnie idź!
  • Źródło: skecz Tofik

• – Gratuluję. Bliźniaki.
  – Wie pan, ma się tę dwururkę!
  – No, ma pan, ma. Tylko niech pan ją sobie porządnie przeczyści, bo obydwaj czarni.
  • Źródło: skecz Porodówka

• I biegaj, bo jak stoisz, to doły robisz!
  • Źródło: skecz Film przyrodniczy

• – Kylo…
  – Tak?
  – Co to jest bank nasienia?
  – Nie wiem, jakiś zbożowy, czy coś…
  • Źródło: skecz Bank nasienia

• Nie wiem, bo go coś boli – kolana albo jelita…
  • Źródło: skecz Film przyrodniczy

• – Romku, a ile masz lat?
  – Hmmmm… osiem!
  – Osiem, hmmmm… to dużo jak na lalkę.
  – E, niedużo. Nie liczy się wiek, liczy się to, co się ma w środku.
  – To bardzo mądre, Romku. A co ty masz w środku?
  – Powietrze i watolinę, jak wszyscy.
  • Źródło: skecz Brzuchomówca

• Taki duży, taki mały może śmiesznym być…
  • Źródło: piosenka Taki duży, taki mały

• – To stąd masz to honorowe obywatelstwo Wodzisławia!
  – Miłosz! Miłosz! Milcz! Milcz!
  – (do drugiego liniowego) Ty, a on do mnie „w chipsach znalazłem, w chipsach znalazłem”.
  • Źródło: skecz Sędziowie

• – Zostałam wezwana w związku z postępami mojego syna w nauce.
  – Oooo… jak nazwisko syna?
  – Takie jak moje…
  – To znaczy?
  – To znaczy Babuch.
  – Babuch?
  – Tak.
  – Pani jest matką Romka Babucha?
  – Tak.
  – No by się pani wstydziła…
  • Źródło: skecz Gimnastyka