Harmonia głoskowa

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Harmonia głoskowa – świadome i artystycznie celowe wykorzystywanie akustycznych właściwości samogłosek (które z natury różnią się ze względu na ich sposób artykulacji) w utworze literackim, polegające na ich układaniu w sekwencje bądź wzajemne kontrastowanie.

  • A jak poszedł Stach na boje,
    Zaszumiały jasne zdroje,
    Zaszumiało kłosów pole
    Na tęsknotę, na niedolę...
    • Autorka: Maria Konopnicka, A jak poszedł król na wojnę
    • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.
  • Hucznie, tłusto, płciowo, krwawo,
    Brawo! brawo! brawo! brawo!
    Płciowo, hucznie, tłusto, biało,
    Mało, mało, mało, mało!
    • Autor: Julian Tuwim, Bal w operze
    • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.
  • Jaka praca taka płaca.
    • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.
  • Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,
    kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu
  • Nieforemna, niewesoła,
    dzień i noc nad brzegiem morza
    stoi w skałę przemieniona
  • Koń jego arabski był biały bez skazy.
    Siedmiokroć na koniu przeleciał step Gazy,
    I stał przed kościołem, i kornym bił czołem,
    Jak czynią w Solimie wędrówce.
    • Autor: Juliusz Słowacki, Duma o Wacławie Rzewuskim
    • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.
  • Wart Pac pałaca a pałac Paca.
    • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.