Przejdź do zawartości

Ewangelia Marka

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Początek Ewangelii Marka w łacińskiej Księdze z Durrow

Ewangelia Marka – jedna z ksiąg biblijnych Nowego Testamentu.

Biblia Gdańska

[edytuj]

(wyd. Andrzej Hünefeld, Gdańsk 1632)

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Albowiem wiele ich przyjdzie pod imieniem moiém, mówiąc: Jam jest Chrystus, a wiele ich zwiodą.
  • Ale u wszystkich narodów musi być przed tém kazana Ewangelia.

Biblia Poznańska

[edytuj]

(wyd. II, 1987)

  • Najpierw jednak musi być głoszona ewangelia wszystkim narodom.
    • Źródło: Mk 13, 10

Biblia Tysiąclecia

[edytuj]

(wyd. II, 1971)

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym.
    • Źródło: Mk 1:8
  • Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.
    • Tu es Filius meus dilectus; in te complacui. (łac.)
    • Źródło: Mk 1:11
  • Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!
    • Źródło: Mk 1:15
  • To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.
    • Źródło: Mk 2:27–28
  • Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: „Ty jesteś Syn Boży”.
    • Źródło: Mk 3:11
  • Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą.
    • Źródło: Mk 4:24
  • Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!
    • Źródło: Mk 6:50
  • To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!
    • Źródło: Mk 9:7
  • Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!
    • Źródło: Mk 9:35
  • Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony.
    • Źródło: Mk 9:43
  • Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela.
    • Źródło: Mk 10:9
  • Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego.
    • Źródło: Mk 10:15
  • Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
    • Źródło: Mk 10:25
  • Nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.
    • Źródło: Mk 13:2
  • Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom.
    • Źródło: Mk 13, 10
  • Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
    • Źródło: Mk 13:13
  • Lecz Jezus rzekł: „Zostawcie ją; czemu sprawiacie jej przykrość? Dobry uczynek spełniła względem Mnie. (…) Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła”.
    • Źródło: Mk 14:6, 9
  • Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe.
    • Źródło: Mk 14:38
  • Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!
    • Źródło: Mk 16:15

Biblia Warszawsko-Praska

[edytuj]

(wyd. 1998)

  • Przedtem jednak musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom.
    • Źródło: Mk 13, 10

Biblia Wujka

[edytuj]

(wyd. Warszawa 1923)

  • A potrzeba, aby najprzód u wszystkich narodów była opowiadana Ewangelia.

Nowy Testament w tłumaczeniu Seweryna Kowalskiego

[edytuj]

(wyd. 1988)

  • Lecz przedtem musi być głoszona wszystkim narodom Ewangelia.
    • Źródło: Mk 13, 10

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata

[edytuj]
Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • Początek dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie (…).
    • Źródło: Mk 1, 1
  • (…) Jan, który chrzcił, wystąpił na pustkowiu, głosząc chrzest jako symbol skruchy ku przebaczeniu grzechów. Toteż cała kraina judejska i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy wychodzili do niego i byli przez niego chrzczeni w rzece Jordan, i otwarcie wyznawali swe grzechy.
    • Źródło: Mk 1, 4–5
  • W owych dniach przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został przez Jana ochrzczony w Jordanie. Natychmiast też, wychodząc z wody, ujrzał rozwarte niebiosa oraz ducha zstępującego na niego niczym gołąb; a z niebios dobiegł głos: „Tyś jest mój Syn, umiłowany; ciebie darzę uznaniem”.
    • Źródło: Mk 1, 9–11
  • Dopełnił się wyznaczony czas i przybliżyło się królestwo Boże. Okazujcie skruchę i wierzcie w dobrą nowinę.
  • I byli niezmiernie zdumieni jego sposobem nauczania, bo nauczał ich jak mający władzę, a nie jak uczeni w piśmie.
    • Opis: o Jezusie.
    • Źródło: Mk 1, 22
  • Silni nie potrzebują lekarza, tylko niedomagający. Nie przyszedłem wezwać prawych, tylko grzeszników.
  • Sabat powstał przez wzgląd na człowieka, a nie człowiek przez wzgląd na sabat; toteż Syn Człowieczy jest również Panem sabatu.
  • I utworzył grupę dwunastu, których też nazwał „apostołami” – żeby z nim pozostali i żeby ich posyłać, aby głosili oraz mieli władzę wypędzania demonów.
    A w grupie dwunastu, którą utworzył, byli: Szymon, któremu nadał przydomek Piotr, i Jakub, syn Zebedeusza, i Jan, brat Jakuba (i nadał im przydomek Boanerges, co znaczy Synowie Gromu), i Andrzej, i Filip, i Bartłomiej, i Mateusz, i Tomasz, i Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, i Szymon Kananejczyk, i Judasz Iskariot, który później go zdradził.
    • Źródło: Mk 3, 14–19
  • Zaprawdę wam mówię, iż wszystko zostanie przebaczone synom ludzkim, bez względu na to, jakich grzechów i bluźnierstw by się bluźnierczo dopuścili. Jednakże kto by zbluźnił przeciwko duchowi świętemu, ten nie ma przebaczenia na wieki, ale jest winien grzechu wiecznego.
  • Każdy, kto wykonuje wolę Boga, ten jest mi bratem i siostrą, i matką.
  • Jaką miarą odmierzacie, taką i wam będzie odmierzone, owszem, zostanie wam jeszcze dodane.
  • A w którymkolwiek miejscu was nie przyjmą ani was nie wysłuchają, wychodząc stamtąd, strząśnijcie pył spod waszych stóp na świadectwo dla nich.
  • A on, wyszedłszy, ujrzał wielki tłum, lecz ulitował się nad nimi, gdyż byli jak owce bez pasterza. I zaczął ich nauczać wielu rzeczy.
    • Źródło: Mk 6, 34
  • (…) unieważniacie słowo Boże swoją tradycją (…).
  • A Jezus udał się ze swymi uczniami do wiosek Cezarei Filipowej i w drodze zaczął pytać swych uczniów, mówiąc do nich: „Jak ludzie mówią, kim jestem?” Oni mu rzekli: „Janem Chrzcicielem, a inni: Eliaszem, jeszcze inni: jednym z proroków”. I zadał im pytanie: „A wy jak mówicie, kim jestem?” Piotr, odpowiadając, rzekł do niego: „Tyś jest Chrystus”.
    • Źródło: Mk 8, 27–29
  • Jeśli ktoś chce być pierwszym, to ma być ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich.
  • Kto by przyjął jedno z takich małych dzieci ze względu na moje imię, ten przyjmuje mnie; a kto by mnie przyjął, ten przyjmuje nie tylko mnie, lecz także tego, który mnie posłał.
  • (…) kto (…) nie jest przeciwko nam, ten jest za nami.
  • Ale kto by zgorszył jednego z tych małych, którzy wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby mu zawieszono u szyi kamień młyński, jaki bywa obracany przez osła, i wrzucono go do morza.
  • Sól jest wyborna; ale gdyby sól straciła swą moc, czymże ją przyprawicie? Miejcie w sobie sól i zachowujcie pokój między sobą.
    • Źródło: Mk 9, 50
  • Co zatem Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela.
  • Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry oprócz jednego, Boga.
  • Idź, sprzedaj, co masz, i daj biednym, a będziesz miał skarb w niebie (…).
  • Jakże trudno będzie mającym pieniądze wejść do królestwa Bożego! (…) Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igły, niż bogaczowi wejść do królestwa Bożego
  • (…) u Boga wszystko jest możliwe.
  • (…) wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
  • Oto idziemy do Jerozolimy i Syn Człowieczy zostanie wydany naczelnym kapłanom oraz uczonym w piśmie, i skażą go na śmierć, i wydadzą go ludziom z narodów, i wyśmieją go, i go oplują, i ubiczują go, i zabiją, ale on w trzy dni później powstanie z martwych.
  • (…) kto by chciał się stać wielkim wśród was, ma być waszym sługą, a kto by chciał być pierwszym wśród was, ma być niewolnikiem wszystkich. Bo nawet Syn Człowieczy nie przyszedł po to, by mu usługiwano, lecz by usługiwać i dać swoją duszę jako okup w zamian za wielu.
  • Wszystko, o co się modlicie i o co prosicie, wierzcie, że właściwie już otrzymaliście, a będziecie to mieli. A gdy stoicie i modlicie się, przebaczcie, cokolwiek macie przeciw komuś, żeby wasz Ojciec, który jest w niebiosach, także wam przebaczył wasze wykroczenia.
  • Spłacajcie to, co Cezara, Cezarowi, a co Boże, Bogu.
    • Źródło: Mk 12, 17
  • Baczcie, żeby was nikt nie wprowadził w błąd. Wielu przyjdzie, powołując się na moje imię i mówiąc: „Ja nim jestem”, i w błąd wprowadzą wielu.
    • Źródło: Mk 13, 5–6
  • I wszystkim narodom musi być najpierw głoszona dobra nowina.
    • Źródło: Mk 13, 10
  • (…) powstaną fałszywi Chrystusowie oraz fałszywi prorocy i będą czynić znaki i dziwy, by – jeśli to możliwe – sprowadzić wybranych na manowce.
    • Źródło: Mk 13, 22
  • O dniu owym lub godzinie nie wie nikt – ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. Stale patrzcie, wciąż czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy jest wyznaczony czas.
    • Źródło: Mk 13, 32–33
  • (…) biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy zostaje zdradzony! Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie urodził.
  • Czuwajcie i módlcie się, żebyście nie wpadli w pokusę. Duch oczywiście jest ochoczy, ale ciało słabe.
  • Później zaś ukazał się samym jedenastu, gdy półleżeli przy stole, i zganił ich za brak wiary oraz zatwardziałość serca, gdyż nie uwierzyli tym, którzy zobaczyli go już wskrzeszonego z martwych. I rzekł do nich: „Idźcie na cały świat i głoście dobrą nowinę całemu stworzeniu. Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, ten będzie wybawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A te oto znaki będą towarzyszyć wierzącym: Dzięki użyciu mojego imienia będą wypędzać demony, będą mówić językami i będą rękami brać węże, a jeśli się napiją czegoś śmiercionośnego, wcale im to nie zaszkodzi. Będą wkładać ręce na chorych i ci wyzdrowieją
    • Źródło: Mk 16, 14–18

Przekłady biblijne Romana Brandstaettera

[edytuj]
  • Ale najpierw Dobra Nowina Musi być głoszona Między wszystkimi ludami!
    • Źródło: Mk 13, 10 w: Księgi Nowego Przymierza. Przekłady biblijne z języka greckiego Romana Brandstaettera, 2004,
    • Zobacz też: Roman Brandstaetter

Przekład Władysława Witwickiego

[edytuj]

(Dobra Nowina według Mateusza i Marka, tłum. Władysław Witwicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958)

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.
  • I tak było w owych dniach, że przyszedł Jezus z Nazaretu z Galilei i Jan ochrzcił go w Jordanie. I natychmiast, wychodząc z wody zobaczył, jak niebo się rozstępuje i duch spływa na niego, jak gołąb. I odezwał się głos z nieba: „Ty jesteś mój Syn ukochany, który mi się podobał”.
    • Źródło: Mk 1,9–11; Dobra Nowina według Marka, s. 107–108
  • Więc idą do domu. I znowu schodzi się tłum, tak, że oni nie mogli nawet chleba zjeść spokojnie. Jak to usłyszeli jego najbliżsi, wyszli, żeby go siłą wziąć, bo mówili, że oszalał. I uczeni w Piśmie, którzy przyszli z góry, z Jerozolimy, mówili, że on ma Belzebula i że w roli księcia czartów wyrzuca czarty.
    • Źródło: Mk 3,20–22; Dobra Nowina według Marka, s. 113–114
  • I przynoszą mu głuchego jąkałę i błagają go, żeby położył na niego rękę. On go odprowadził na bok od tłumu, wsadził mu palec w uszy i, spluwając, dotknął jego języka. Podniósł oczy do nieba i westchnął z jękiem i mówi mu „Effatha!” – to jest: Roztwórz się! I natychmiast otworzyły mu się uszy i rozwiązał się krępulec jego języka i mówił, jak się należy.
    • Źródło: 7,32–35; Dobra Nowina według Marka, s. 126–127
  • Później, kiedy w jedenastu leżeli przy posiłku, ukazał się im, łajał ich niedowiarstwo i zatwardziałość serc, że nie uwierzyli tym, co go widzieli zmartwychwstałego. I powiedział im: „Idźcie na cały świat i głoście Dobrą Nowinę wszystkim stworzeniom. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie ocalony, a kto nie uwierzy, będzie skazany. A tym, co uwierzą, będą towarzyszyć takie znaki: w imieniu moim będą wyrzucali diabłów, językami będą mówili nowymi, węże będą brali do ręki i gdyby nawet co śmiertelnego pili, nic im to nie zaszkodzi. Na niemocnych będą ręce kładli i ci będą się mieli dobrze”. I otóż Pan Jezus, po przemowie do nich, został wzięty do nieba i zasiadł po prawej ręce Boga. A tamci poszli i głosili wszędzie, a Pan z nimi współdział i utwierdzał słowo, za pomocą znaków, które za nim szły.
    • Źródło: Mk 16,14–20; Dobra Nowina według Marka, s. 154–155

Zobacz też

[edytuj]
Wikisource