Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pusta i próżna: i ciemności były nad głębokością: a Duch Boży unaszał się nad wodami. I rzekł Bóg: Niech się stanie światłość, i zstała się światłość. I uźrzał Bóg śiatłość, że była dobra; i przedzielił świadłość od ciemności. I nazwał światłość Dniem, a ciemność Nocą. I stał się wieczór i zaranek, dzień jeden.
I przetoż nazwano imię jego Babel, iż tam pomięszany jest język wszystkiej ziemie; i z onąd rozprószył je Pan po wszystkich krainach.
Źródło: Księga Rodzaju, 11, 9
Rzekł też Pan Bóg: Niedobrze być człowiekowi samemu: uczyńmy mu pomoc jemu podobną. Utworzywszy tedy Pan Bóg z ziemie wszelkie źwierzęta ziemne, i wszelkie prastwo powietrzne, przywiódł je do Adama; wszystko bowiem, co nazwał Adam duszę żywiącą, to jest imię jego.(...) Przepuścił tedy Pan Bóg twardy sen na Adama, a gdy zasnął, wyjął jedno żebro z niego, i napełnił ciałem miasto niego. I zbudował Pan Bóg z żebra, które wyjął z Adama, białągłowę, i przywiódł ją do Adama. I rzekł Adam: To teraz kość z kości moich, i ciało z ciała mego; tę będą zwać Mężyną, bo z męża wzięta jest. Przetóż opuści człowiek ojca swego i matkę, a przyłączy się do żony swej, i będą dwoje w jednym ciele.
Źródło: Księga Rodzaju, 2, 18–24
Słońce wzeszło na ziemię, a Lot wszedł do Segora. Tedy Pan dżdżył na Sodomę i Gomorą siarką i ogniem od Pana z nieba. I wywrócił miasta te, i wszystkę wkół krainę, wszystkie obywatele miast i wszystko, co się zieleni na ziemi. A obekźrzawszy się żona jego nazad, obrócona jest w słup soli. Abraham lepak wstawszy rano (...), pojźrzał na Sodomę i Gomorę, i na wszystkę ziemię onej krainy i ujźrzał wzgórę lecący perz z ziemie, jako dym z pieca. Gdy bowiem wywracał Bóg miasta onej krainy, wspomniawszy na Abrahama, wybrawił Lota z wywrócenia miast, w których mieszkał.
Nie ściągaj ręki twej na dziecię, ani[mu]czyń namniej; teraz doznał, że boisz się Boga i nie sfologowałeś jedynemu synowi twemu dla mnie.
Źródło: Księga Rodzaju, 22, 12
I mówił Pan wszystkie te słowa: „Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej (...). Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego, nadaremno (...). Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił. Czcij ojca twego i matkę twoją (...). Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył. Nie będziesz kradzieży czynił. Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego ani będziesz pragnął żony jego, ani sługi, ani służebnicy, mani wołu, ani osła, ani żadnej rzeczy, która jego jest”.
Źródło: Księga Wyjścia, 20, 1-3, 7-8, 12–17, popr. przez Stanisława Stysia (1956)
A potrzeba, aby najprzód u wszystkich narodów była opowiadana Ewangelia.
