Ewa
Ewa – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, oznacza „dająca życie”. Według Biblii pierwsza kobieta, żona Adama, matka wszystkich ludzi.
- A Ewa jasnowłosa, matka gwiazd i ziemi,
upaja się ich wonią, schylona nad niemi.
Kyrje elejson!
Przez ciebie w proch nicości wracają Twe światy
o Boże miłosierny, zmiłuj się nad nami!- Autor: Jan Kasprowicz, Dies irae
- Diabeł Ewę po włosku zwodził,
Ewa Adama po czesku,
Bóg ich po niemiecku gromił,
anioł zaś po węgiersku z raju wygnał.- Opis: przysłowie
- Źródło: Oskar Kolberg, Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, tom 8, druk. Jana Jaworskiego, 1875, s. 276.
- Zobacz też: diabeł
- Ej ty Ewo rajskie dziewczę
nie wykręcisz się dzisiaj ogryzkiem
miecz ognisty nie wisi nad nami
Michał w karty gra z cherubinem- Autor: Adam Ziemianin, Makatka kusząca
- Opis: piosenka zespołu Stare Dobre Małżeństwo.
- Zobacz też: karty
- Lecz co mówię? Ach! Ewo! Nie daj słowom wiary:
Bo jeśli na mnie zwrócisz oczu twych wejrzenie,
Wiem, że znowu upadnę, choćby sroższe kary
Miały nieba na nasze zesłać pokolenie.- Autor: Ignacy Tański, Adam do Ewy
- Moi przeciwnicy mają mi za złe, że zadaję się z kobietami. To prawda, nie ukrywam, że tak jest. Czy chcą, abym zadawał się z mężczyznami?
- Autor: Juan Perón
- Opis: w obronie swej kochanki Evy Duarte; tłum. Anna Kruczkowska.
- Zobacz też: kobieta
- Od grzechu zaczął się świat.
A że Pan Bóg ją stworzył, a szatan opętał,
Jest więc odtąd na wieki: i grzeszna, i święta,
Zdradliwa i wierna, i dobra, i zła,
I gołąb, i żmija, i piołun, i miód,
I anioł, i demon, i upiór, i cud,
I szczyt nad chmurami, i przepaść bez dna,
Początek i koniec – kobieta, aha!- Autor: Julian Tuwim, Jarmark rymów w: Dzieła, zebr. Juliusz W. Gomulicki, wyd. Czytelnik, s. 513.
- Zobacz też: grzech
- To nie ja byłam Ewą
To nie ja skradłam niebo (…)
To nie ja pragnę zła, nie ja…- Autor: Jacek Cygan, To nie ja (byłam Ewą)
- Opis: piosenka z repertuaru Edyty Górniak.
- Wiesz ich początek? – Między edeńskimi drzewy,
Kiedy nasz ojciec pierwszy raz westchnął do Ewy,
Ziemia to pierworodne miłości westchnienie
Złowiła i w kosztowne zawarła kamienie.- Autor: Adam Mickiewicz, Do doktora S.
Zobacz też: