Edyta Jungowska

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Edyta Jungowska (2007)

Edyta Jungowska (ur. 1966) – polska aktorka.

Wypowiedzi[edytuj]

  • Bez przesady, ale dość dobrze się uczyłam. Udzielałam nawet korepetycji z matematyki mojemu koledze. Żebym nie była zbyt ostra dla niego, jego babcia obłaskawiała mnie przepysznymi, świeżo upieczonymi ciastkami. Efekt był taki, że ja nabawiłam się nadwagi, a on chyba niewiele się nauczył.
  • Ciało jest naszym kostiumem. Może więc jak kostium się opatrzyć.
  • Czasami boję się spotkać kogoś ze zrolowanych kolegów. Na szczęście większość z nich śpi, gdy w ich w ZET-ce rolujemy.
    • Opis: o audycji Rozmowy rolowane.
    • Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.
  • Czasami rzeczywiście wymyślam i opowiadam w wywiadach różne anegdoty o sobie, ale są one na tyle prawdopodobne, że trudno w nie nie uwierzyć. Dziennikarze łatwo je „łykają”. Oczywiście nie wymyślam ich od początku do końca – w każdej jest troszeczkę prawdy.
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2005
  • Jesteśmy bardzo instynktowne [o kobietach-aktorkach]. nie budujemy roli w sposób intelektualny, a jeśli tak się już zdarza, szansę na wyrazistość i soczystość postaci są małe. Kobiety są bardzo zmienne i to warto wykorzystywać, bo jest fantastyczne, ciekawe i kolorowe. Stanowi wspaniały materiał do budowania interesujących kreacji.
    • Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996
  • Lubię wszystkich mężczyzn, naprawdę ich lubię! Nie zawsze jest tak, że spotykamy faceta i od razu wiemy, że z nim będziemy, a potem z różnych powodów nagle się okazuje, że to właśnie ten. Myślę, że niekoniecznie intelektualne spotkania z mężczyznami są najważniejsze. Bardziej wierzę w spotkania biologiczne. Kiedyś pewien mój znajomy powiedział, że powinno być zakazane używanie perfum, bo te osoby, które mają na siebie trafić, wyczują się po zapachu.
    • Źródło: „Express Bydgoski”
  • Mężczyźni mnie zmieniają.
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
  • Nie jestem typem łatwym do obsadzenia. Nie jestem typem amantki. Na aktorów charakterystycznych trzeba mieć po prostu pomysł.
  • Nie lubię tego, co rutynowe i uporządkowane.
    • Źródło: Szybko się nudzę, „Halo!”.
  • Powiem nieskromnie, jestem chyba fajną matką!
    • Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.
  • Powinno się zawsze grać tak, jakby to była nasza ostatnia rola, jakby później nic już nie miało się wydarzyć.
    • Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996
  • (…) prywatność staram się zachować dla najbliższej rodziny i przyjaciół.
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2001.
  • (…) przyszłość aktora obwarowana jest masą uzależnień i w dużym stopniu jest zasługą ludzi, z którymi się spotykamy i z którymi pracujemy. Zawodowe życie aktora to wielkie dzieło zbiorowe…
    • Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
    • Zobacz też: aktor
  • Są perfumy, które na jednych facetach pachną superowo, a jak się je kupuje następnemu narzeczonemu, to okazuje się, że śmierdzą jak na psie.
    • Źródło: „Viva!”
  • (…) szczególnie w Szwecji Astrid Lindgren otoczona jest nimbem kultowości. Trzydziestoletni Szwedzi traktują jej twórczość niemal jak Biblię, a wydanie audio, na którym Astrid sama czyta swoje książki, jest białym krukiem. To jest dla mnie ogromny zaszczyt, że mogę przeczytać te książki w języku polskim. Są niezwykłe. Dlatego też staram się, żeby w moim wykonaniu nie umknął ich czar.
  • Ten zawód wymaga, byśmy byli lekkoduchami. (…) Ten zawód jest okrutny, bo w miarę upływu lat pracy nabieramy większego doświadczenia, nasze środku wyrazu są większe, a potem się okazuje, że jest za późno, żeby to pokazać.
    • Źródło: „Viva!”
  • Wierzę w młode polskie kino. Kłopot jest jednak taki, a wiem to, bo zasiadłam kiedyś w jury pewnego festiwalu, że filmy, które podobają się mnie, nie podobają się szacownym gronom.
  • Wstałam, wysikałam się, umyłam zęby i jestem piękna. Lubię się podobać, ot tak, bez wysiłku.
    • Źródło: „Viva!”
  • (…) zawsze będę myliła polityka z politurą. Naiwność jest podobno w naszej rodzinie dziedziczna. A tak na serio zupełnie nie mam czasu na śledzenie ważkich spraw państwowych.
    • Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.
  • Zdarzyć się może wszystko. Chociaż zadziwiającą cechą polskiej rzeczywistości filmowej jest to, że często ci nagradzani mają później większy kłopot ze znalezieniem pracy niż inni. W naszym polskim kinie jest mało konsekwencji.
  • Życie aktora to taka samonapędzająca się machina.
    • Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.

O Edycie Jungowskiej[edytuj]

  • Edyta Jungowska przenosi znane piosenki w wyższy wymiar – wokół ich bohaterów bije wirtuozerską pianę gestów, opowiada uniwersalny dramat chwytający za gardło.
  • (…) gdy trzeba: prymitywna, zwierzęca, z błyskiem stuprocentowej dziwki w oku, kiedy indziej znów szlachetna i nieszczęśliwa cierpiętnica, gotowa oddać się abominacyjnemu sztywnemu Salieriemu za protekcję dla męża.
    • Opis: o roli w sztuce Amadeusz.
    • Autor: Hanna Baltyn, Sława ziemska czy…, „Życie Warszawy” nr 244, 18 października 1993

Zobacz też[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Edyta_Jungowska&oldid=557835”