Edyta Jungowska

Edyta Jungowska (ur. 1966) – polska aktorka.

Wypowiedzi

Bez przesady, ale dość dobrze się uczyłam. Udzielałam nawet korepetycji z matematyki mojemu koledze. Żebym nie była zbyt ostra dla niego, jego babcia obłaskawiała mnie przepysznymi, świeżo upieczonymi ciastkami. Efekt był taki, że ja nabawiłam się nadwagi, a on chyba niewiele się nauczył.
- Źródło: W tym szaleństwie jest metoda, „ABC” nr 11, 8 lutego 2011

Ciało jest naszym kostiumem. Może więc jak kostium się opatrzyć.
- Źródło: Wywiad, 2006
- Zobacz też: kostium

Czasami boję się spotkać kogoś ze zrolowanych kolegów. Na szczęście większość z nich śpi, gdy w ich w ZET-ce rolujemy.
- Opis: o audycji Rozmowy rolowane.
- Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.

Czasami rzeczywiście wymyślam i opowiadam w wywiadach różne anegdoty o sobie, ale są one na tyle prawdopodobne, że trudno w nie nie uwierzyć. Dziennikarze łatwo je „łykają”. Oczywiście nie wymyślam ich od początku do końca – w każdej jest troszeczkę prawdy.
- Źródło: „Program TV”, marzec 2005

Hanuszkiewicz miał taką zasadę, że raczej pozbawiał gruntu. Od razu wrzucał na głęboką wodę. Mogłam więc utonąć albo nauczyć się pływać. I jak dziś myślę o Adamie Hanuszkiewiczu, to wiem, że dał mi jeden z najbardziej płodnych okresów teatralnych w moim życiu.
- Źródło: W tym szaleństwie jest metoda, „ABC” nr 11, 8 lutego 2011
- Zobacz też: Adam Hanuszkiewicz

Jesteśmy bardzo instynktowne [o kobietach-aktorkach]. nie budujemy roli w sposób intelektualny, a jeśli tak się już zdarza, szansę na wyrazistość i soczystość postaci są małe. Kobiety są bardzo zmienne i to warto wykorzystywać, bo jest fantastyczne, ciekawe i kolorowe. Stanowi wspaniały materiał do budowania interesujących kreacji.
- Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996

Lubię wszystkich mężczyzn, naprawdę ich lubię! Nie zawsze jest tak, że spotykamy faceta i od razu wiemy, że z nim będziemy, a potem z różnych powodów nagle się okazuje, że to właśnie ten. Myślę, że niekoniecznie intelektualne spotkania z mężczyznami są najważniejsze. Bardziej wierzę w spotkania biologiczne. Kiedyś pewien mój znajomy powiedział, że powinno być zakazane używanie perfum, bo te osoby, które mają na siebie trafić, wyczują się po zapachu.
- Źródło: „Express Bydgoski”

Nie jestem typem łatwym do obsadzenia. Nie jestem typem amantki. Na aktorów charakterystycznych trzeba mieć po prostu pomysł.
- Źródło: Wywiad, 2006

Nie lubię tego, co rutynowe i uporządkowane.
- Źródło: Szybko się nudzę, „Halo!”.

Powiem nieskromnie, jestem chyba fajną matką!
- Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.

Powinno się zawsze grać tak, jakby to była nasza ostatnia rola, jakby później nic już nie miało się wydarzyć.
- Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996

(…) prywatność staram się zachować dla najbliższej rodziny i przyjaciół.
- Źródło: „Program TV”, marzec 2001.

(…) przyszłość aktora obwarowana jest masą uzależnień i w dużym stopniu jest zasługą ludzi, z którymi się spotykamy i z którymi pracujemy. Zawodowe życie aktora to wielkie dzieło zbiorowe…
- Źródło: „Program TV”, marzec 2005.
- Zobacz też: aktor

Są perfumy, które na jednych facetach pachną superowo, a jak się je kupuje następnemu narzeczonemu, to okazuje się, że śmierdzą jak na psie.
- Źródło: „Viva!”

(…) szczególnie w Szwecji Astrid Lindgren otoczona jest nimbem kultowości. Trzydziestoletni Szwedzi traktują jej twórczość niemal jak Biblię, a wydanie audio, na którym Astrid sama czyta swoje książki, jest białym krukiem. To jest dla mnie ogromny zaszczyt, że mogę przeczytać te książki w języku polskim. Są niezwykłe. Dlatego też staram się, żeby w moim wykonaniu nie umknął ich czar.
- Źródło: W tym szaleństwie jest metoda, „ABC” nr 11, 8 lutego 2011
- Zobacz też: Astrid Lindgren

Ten zawód wymaga, byśmy byli lekkoduchami. (…) Ten zawód jest okrutny, bo w miarę upływu lat pracy nabieramy większego doświadczenia, nasze środku wyrazu są większe, a potem się okazuje, że jest za późno, żeby to pokazać.
- Źródło: „Viva!”

Wierzę w młode polskie kino. Kłopot jest jednak taki, a wiem to, bo zasiadłam kiedyś w jury pewnego festiwalu, że filmy, które podobają się mnie, nie podobają się szacownym gronom.
- Źródło: Wywiad, 2006

Wstałam, wysikałam się, umyłam zęby i jestem piękna. Lubię się podobać, ot tak, bez wysiłku.
- Źródło: „Viva!”

(…) zawsze będę myliła polityka z politurą. Naiwność jest podobno w naszej rodzinie dziedziczna. A tak na serio zupełnie nie mam czasu na śledzenie ważkich spraw państwowych.
- Źródło: „Uroda”, nr 1, 2002.

Zdarzyć się może wszystko. Chociaż zadziwiającą cechą polskiej rzeczywistości filmowej jest to, że często ci nagradzani mają później większy kłopot ze znalezieniem pracy niż inni. W naszym polskim kinie jest mało konsekwencji.
- Źródło: Wywiad, 2006

Życie aktora to taka samonapędzająca się machina.
- Źródło: „Kobieta i Życie” nr 8 (10), sierpień 2009.

Edyta Jungowska przenosi znane piosenki w wyższy wymiar – wokół ich bohaterów bije wirtuozerską pianę gestów, opowiada uniwersalny dramat chwytający za gardło.
- Autor: Anna Schiller, „Wprost” nr 29, 16 lipca 2000

(…) gdy trzeba: prymitywna, zwierzęca, z błyskiem stuprocentowej dziwki w oku, kiedy indziej znów szlachetna i nieszczęśliwa cierpiętnica, gotowa oddać się abominacyjnemu sztywnemu Salieriemu za protekcję dla męża.
- Opis: o roli w sztuce Amadeusz.
- Autor: Hanna Baltyn, Sława ziemska czy…, „Życie Warszawy” nr 244, 18 października 1993

Mówię wam, to druga Seniuk…
- Autor: Adam Hanuszkiewicz
- Zobacz też: Anna Seniuk