Kostium
Kostium – w teatrze lub filmie: ubiór aktora charakteryzujący daną postać; w przenośni: każdy nietypowy strój wyróżniający daną osobę.
- Ciało jest naszym kostiumem. Może więc jak kostium się opatrzyć.
- Autor: Edyta Jungowska, Wywiad, 2006
- Granie na scenie w romantycznych kostiumach – panowie w mundurach, panie w sukniach z podniesionym stanem – staje się ważnym doświadczeniem aktorskim.
- Jeżeli coś jest wbrew gustowi aktora, to trzeba go przekonać, że dla roli warto, aby się poświęcił i ubrał zaprojektowany strój.
- Kiedyś robiłam stroje w jednej gamie kolorów, teraz dla wydobycia zgrzytu, dramaturgii wykonuję zestawienia kontrastowe. Kojarzono mnie z kostiumami estetycznymi, pięknymi. Interesuje mnie też nowe krawiectwo, wykonywane nawet bez szycia. Gdy zaczęłam pracować jako scenograf, Maciej Prus zauważył, że zaczęłam je uwspółcześniać. Powiedział nawet: „Zosia pierwsza uwspółcześniła teatralny strój”.
- Autor: Zofia de Ines-Lewczuk, „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006
- Zobacz też: Maciej Prus
- (...) kostium jest jedynie „opakowaniem” aktora.
- Nie można nie dostrzegać osobowości śpiewaka czy aktora. Przecież kostium można stworzyć na wiele sposobów, dlaczego mam więc wybrać ten, który nie przystaje do czyjegoś charakteru? A gdy nadchodzi czas przymiarek przez konkretnego wykonawcę, chętnie dokonuję przeróbek. Nie boję się zmian.
- Rzeczywiście, lubię kostium. Dzięki niemu lepiej oddaje się epokę, o której mowa. To takie przeniesienie się w inny świat.
- Autor: Maria Bakka, Trzy pytania, 2004
- W moim dorobku mam kostiumy do ponad 150 sztuk teatralnych, operowych, filmowych. Przestrzeń na scenie jest rzeczywiście pusta i do zagospodarowania. Na scenie są zapadnie, jeżdżące podłogi. Dzisiaj nikt już nie wykonuje malowanych horyzontów. Bardziej przestrzeń buduje się kostiumem, rekwizytem, światłem. Błyszcząca podłoga, lustra, aluminium – to wszystko wiruje. Za czasów Kantora mówiono, że kolorowe światła są w złym guście. Dzisiaj precyzyjne, kolorowe światła i efekty „podbijają” spektakl. To wielka sztuka ustawienia efektów. Na tym tle kostium związany z aktorem musi przemawiać do widza. Moda w teatrze na kostium, oświetlenie ciągle zmienia się.
- Autor: Zofia de Ines-Lewczuk, „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006
- Zobacz też: Tadeusz Kantor