Chłopiec w pasiastej piżamie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Logo filmu

Chłopiec w pasiastej piżamie (ang. The Boy in the Striped Pyjamas) – amerykańsko-brytyjski dramat filmowy z 2008 roku w reżyserii Marka Hermana i z jego scenariuszem.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

  • Ci ludzie, których widzisz w rzeczywistości nie są ludźmi.
    • Opis: Ralf, ojciec Bruna o Żydach.
  • Dlaczego ci farmerzy chodzą w piżamach?
    • Opis: pytanie Bruna dotyczące Żydów w obozie pracy.
  • Dom jest tam gdzie jest rodzina.
    • Opis: Ralf, ojciec Bruna.
  • Miarą dzieciństwa są dźwięki, zapachy i widoki, dopóki nie nadejdzie mroczna epoka rozsądku.
    • Opis: John Betjeman, cytat pojawiający się na początku filmu.
  • Od smucenia się radości nie przybędzie.
    • Opis: wypowiedź Marii, służącej.
  • Ty żydowski kretynie! Śmieciu!
    • Opis: porucznik Kotler atakujący Pawła za rozlanie wina na obrus.

Dialogi[edytuj]

Bruno: A ty go czułeś?
Ralf: Co?
Bruno: Ten okropny smród z kominów. Co to?
Ralf: Myślę, że czasem palą tam śmieci.

Bruno: Mogę o coś zapytać? Dlaczego cały dzień chodzicie w piżamach?
Szmul: To nie piżamy.
Bruno: No to w tym.
Szmul: Musimy. Zabrali nam wszystkie ubrania.
Bruno: Kto taki?
Szmul: Żołnierze.
Bruno: Mój tata jest żołnierzem, ale nie takim co zabiera innym ubrania bez powodu.
Szmul: A jakim?
Bruno: Ważnym. Zajmuje się tym żeby wszystkim było lepiej.

Bruno: Mogę jeszcze o coś spytać? Co tam palicie? Przedwczoraj dymiły kominy. Palicie tam siano?
Szmul: Nie wiem, nie wolno nam tam chodzić. Mama mówi, że to stare ubrania.

Bruno: Może wpadniesz do nas kiedyś na kolacje?
Szmul: Nie mogę. Jak? Wszędzie druty.
Bruno: A nie są po to żeby zwierzęta nie uciekły?
Szmul: Zwierzęta? Żeby ludzie nie uciekali.
Bruno: Nie wolno ci stąd wyjść? Dlaczego? Co takiego zrobiłeś?
Szmul: Jestem Żydem.

Bruno: Nie jesteś lekarzem.
Paweł: Jestem.
Bruno: Nie jesteś. Obierasz ziemniaki.
Paweł: Miałem kiedyś praktykę… Zanim tu przyjechałem.
Bruno: Widocznie nie byłeś dobry, skoro musiałeś odbywać praktyki.

Bruno: To nie fair, że siedzę tam sam jak palec, a ty cały dzień bawisz się z kolegami.
Szmul: Bawię się?
Bruno: A ten numer? To nie część jakiejś gry?
Szmul: To tylko mój numer. Każdy dostaje inny.
Zobacz też: dzieciństwo, dźwięk, zapach

Zobacz też[edytuj]