Anna Polony

Anna Polony

Anna Polony (ur. 1939) – polska aktorka, reżyser, pedagog, prof. nauk o sztukach pięknych.

• Dla mnie Jowialski to ktoś, kto umie się bawić, czyli zachowuje długo młodość. To człowiek bystry, z poczuciem humoru, który umie patrzeć na wszystko z dystansem.
  • Opis: o tytułowym bohaterze sztuki Aleksandra Fredry Pan Jowialski.
  • Źródło: „Rzeczpospolita”, 23 kwietnia 2010
  • Zobacz też: młodość, zabawa

• (…) w kinie bardzo lubię być widzem. Jako aktorkę irytuje mnie, że grając na ekranie, mam mały wpływ na efekt końcowy, że niektórych scen nie można potem poprawić bądź zmienić. Wszystko oczywiście zależy od porozumienia z reżyserem.
  • Źródło: „Rzeczpospolita”, 23 kwietnia 2010
  • Zobacz też: film, kino, widz

• Wciąż jesteśmy „i do wypitki, i do wybitki”. Przyglądając się naszej scenie politycznej, bez trudu można zrobić obsadę Zemsty, znaleźć przebiegłego Rejenta Milczka i Cześnika Raptusiewicza, który wybucha gniewem z byle powodu.
  • Źródło: „Rzeczpospolita”, 23 kwietnia 2010
  • Zobacz też: Polacy, Zemsta

O Annie Polony

• Aktor wkłada duszę, w to, co robi i charyzmat przechodzi na utwór. Nie można inaczej powiedzieć o tym talencie, jak o darze Bożym. Ale aktorstwo – jak powtarzała często aktorka i reżyserka Anna Polony – jest sztuką pokorną.
  • Autor: Irena Kwiatkowska, „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003
  • Zobacz też: pokora

• Drobna, niewysoka blondynka, o rysach, które nic nie mają z nieskazitelnej urody „wiecznej Ewy”, obdarzona niskim, ciemnym, niepokojąco „łamliwym głosem” – prawie wszystko, co osiągnęła na scenie do zawdzięczenia ma swojemu „ja” wewnętrznemu.
  • Autor: Elżbieta Morawiec, „Teatr” 1976, nr 5

Zobacz też

• Dekalog
• Magda M.
• Na dobre i na złe
• Trzy szalone zera