Andrzej Kijowski

Andrzej Kijowski (1928–1985) – polski prozaik, eseista i krytyk, scenarzysta.

Dziennik

Dlaczego jest mi tak dobrze w szpitalu, w więzieniu?
Bo jestem sam, bez zobowiązań.
- Opis: w 1985.

Jestem zupełnie rozbity. Rozum ludzki padł ofiarą największego oszustwa w dziejach. Ulica warszawska uczciła Bieruta jak bohatera narodowego. Masy potrzebują bohatera. Mianowali nim Bieruta, dlatego że umarł w Moskwie na przekór kultowi Stalina, na przekór obaleniu kultu Stalina, na przekór rezerwie, z jaką rozpoczęto uroczystości, względnie na przekór spodziewanej ogólnie rezerwie. Pogrzeb odbył się z generalską paradą. Masy zachwycone.
- Opis: zapis z 20 marca 1956 komentujący pogrzeb Bolesława Bieruta, na którym zgromadziły się miliony Polaków.
- Zobacz też: Józef Stalin

Żądanie rzeczy, które są do spełnienia niemożliwe, to albo dziecinada, albo prowokacja. Pełne wyzwolenie Polski spod kurateli sowieckiej i zmiana systemu politycznego to na dzisiaj mrzonki. Co więcej – mrzonki niebezpieczne. Co by się stało, gdyby ZSRR spełnił nasze żądania? Kraj zostałby wydany na pastwę sporów i walk wewnętrznych oraz tajnych agentur. Można mówić o wyzwoleniu Polski tylko w ramach nowego systemu bezpieczeństwa europejskiego i pod ochroną nowych międzynarodowych gwarancji, w ramach nowych, partnerskich związków polityczno-gospodarczych. Nie wolno ani domagać się, ani dopuścić do jednostronnego aktu-zrzeczenia się przez ZSRR roli gwaranta i protektora. ZSRR mógłby to zrobić bez szkody dla siebie, a nawet z zyskiem, gdyż utworzyłby sobie tutaj głębokie bajoro polityczne, w którym mógłby łowić, co by tylko chciał, a dalsze dzieje Polski przypominałyby dzieje przedwojennej Litwy lub dawnej Serbii. – „Wyzwolenie” takie mogłoby być właśnie wstępem do pełnej aneksji.
- Opis: 7 sierpnia 1980.

(wyd. W drodze, 1986)

Człowiek opowiadając Bogu, sprawdza swą zdolność mówienia prawdy, którą Bóg zna lepiej od niego.
- Źródło: s. 163
- Zobacz też: prawda, człowiek, Bóg

Pisarz poddaje się Bożej prawdzie i służy jej, na swój język przekładając wiedzę i wrażliwość Bożą. Bogu, który wie wszystko, mówi o wszystkim. Musi być prawdomówny i dokładny, bo Bóg go sprawdza, oraz zwięzły i zajmujący, aby Bóg się nie nudził, czytając powieść, której zakończenie już zna.
- Źródło: s. 163

Miasto nad Wisłą, rzeką w Polsce główną, leży. Obrazem pierwotnym miasta i rzeki bieg powieści znaczę i miejsce akcji oraz ideę utworu wykładam. Miasto promieniste; to nie znaczy jasne, lecz koncentryczne. Podobne słońcu, gdyby zgasło słońce, na ziemię spadło i stygło w oparze krwawym i popiele. Taka jest miasta barwa i struktura.
- Źródło: Dziecko przez ptaka przyniesione, 1968

Pisarz umarł, a więc żyć zaczyna.
- Źródło: przemówienie na pogrzebie Marii Dąbrowskiej (1965), cyt. za: Zdzisław Libera, Maria Dąbrowska. Biblioteka polonistyki, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1975, s. 333.
- Zobacz też: pisarz

Są tylko dwa tytuły dla których warto żyć: Ojciec Święty i dyrektor Teatru Słowackiego.
- Opis: ten drugi tytuł udało mu się osiągnąć.
- Źródło: Tak pięknie, że strach bierze, rozmowa Katarzyny Wiśniewskiej z synem pisarza A.T. Kijowskim, „Świąteczna Gazeta Wyborcza”, 9–10 lipca 2005

Tak, Leopold Tyrmand jest wielkim pisarzem. Dla gówniarzy.
- Źródło: „Twórczość” nr 4, 1962
- Zobacz też: Leopold Tyrmand

W kuchni brzęczy naczynie, nienawidzę. Siądę do obiadu, którego nienawidzę, z uśmiechem miłości. Kłamstwo jest świętością. Świętość jest grzechem śmiertelnym przeciwko sobie.
- Źródło: Grymas Baudelaire’a
- Zobacz też: kłamstwo, świętość

Zobacz w Wikiźródłach inne utwory Andrzeja Kijowskiego