Przejdź do zawartości

Radio

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Radio
Tadeusz Sznuk o radiu

Radio – dziedzina techniki zajmująca się przekazywaniem informacji na odległość za pomocą fal elektromagnetycznych, także urządzenie służące do nadawania i odbierania takich fal.

  • Bez samochodów, filmów dźwiękowych i radia nie byłoby zwycięstwa narodowego socjalizmu.
  • Dla mnie, odwrotnie niż wszyscy sądzą, muzyka jest czymś, co się dzieje w radiu. Radio jest ważniejsze, bo przenosi i muzykę, i słowo, i ciszę.
  • Halo, halo, Polskie Radio Warszawa, fala 480.
    • Opis: słowa, którymi Polskie Radio rozpoczęło regularną emisję programu (18 kwietnia 1926).
  • Halo tu Błyskawica. Stacja nadawcza Armii Krajowej w Warszawie na falach 32,8 i 52,2 metra.
    • Opis: słowa, którymi rozpoczynało swoje audycje Błyskawica – radio powstania warszawskiego (sierpień-wrzesień 1944).
  • Ja ci śrubkę wkręcę w radio,
    Ach, Leokadio!
    • Opis: fragment hymnu krakowskiej Piwnicy pod Baranami z 1956.
  • Podajemy wiadomości dobre czy złe, ale zawsze prawdziwe
    • Opis: hasło amerykańskiej rozgłośni radiowej Głos Ameryki.
  • „Pokazywanie twarzy” nie ma nic wspólnego z radiem.
  • Radio odrodziło znaczenie mówcy i słowa, dając możliwość przemówienia do człowieka głosem, który zdawało się, że stracił już swój walor dla informacji i propagandy.
  • Radio musi docierać do wszystkich, inaczej nie dotrze do nikogo.
  • Radio to całkiem dojrzały środek komunikowania świadomy swej roli, swojego odrębnego celu oraz różnorodnych technik technik i metod służących jego realizacji.
    • Opis: A. Faus podczas II Międzynarodowego Tygodnia Radiowego w Hiszpanii.
    • Źródło: www.reporterzy.info
  • Radio to cudowny wynalazek! Jeden ruch ręki – i nic nie słychać.
  • Tu Radio Wolna Europa, głos wolnej Polski.
  • Gazeta bez papieru i „bez dystansu”, którą stworzy Pan, będzie świetną rzeczą.
  • W powieściach science fiction najważniejsze to było radio. Z nim oczekiwano szczęścia ludzkości. Już mamy radio, ale nie ma szczęścia.
    • Autor: Ilja Ilf, Z notatnika (1925–1937, wyd. 1939)

Zobacz też: