Wojciech

Wojciech – staropolskie imię męskie. Wywodzi się od słowa oznaczającego „ten, który cieszy jako żołnierz” czyli „wojownik pociecha”, „ten, któremu walka sprawia radość”.

• Gdy na Wojciecha rano plucha, do połowy lata będzie ziemia sucha.
  • Opis: przysłowie polskie

• Gdy przed Wojciechem grzmi, długo jeszcze ziemia śni.
  • Opis: przysłowie polskie

• Kle, kle, Wojtuś, kle, kle,
  twoja matka w piekle.
  • Źródło: wierszyk popularny

• Na świętego Wojciecha w polu pociecha.
  • Inna wersja: Od świętego Wojciecha na polu pociecha.
  • Opis: przysłowie polskie

• Na święty Wojciech zniesie jajko bociek.
  • Opis: przysłowie polskie

• Powinien być zawsze śmiały, dobroduszny, nieco otyły,
  chyba że przezwą go Albert. Wtedy bywa gładki i miły,
  trochę czasami fałszywy, co się Wojciechowi nie zdarza:
  ten prawdę rżnie aż zbyt ostro, żadnym się względem nie zraża.
  • Autor: Kazimiera Iłłakowiczówna, Wojciech

• Święty Kaźmierz – powracają czajki, Święty Wojciech – bociany klekocą. Słońce grzeje, rowy w mlecz się złocą, Brzmią skowronki, rychłe, polne grajki.
  • Autor: Jan Kasprowicz, Z chałupy

• Z popielnika na Wojtusia iskiereczka mruga,
  Chodź opowiem ci bajeczkę, bajka będzie długa!
  • Autor: Janina Porazińska, W Wojtusiowej izbie, 1925