Kazimiera Iłłakowiczówna
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Kazimiera Iłłakowiczówna (1892–1983) – polska poetka, prozaiczka i tłumaczka.
- Za żadne skarby, tam jest okropna kuchnia.
- Opis: odpowiedź na pytanie, czy zdecydowałaby się na dłuższy pobyt w Anglii.
- Źródło: Żywocik literacki, „Życie Literackie” nr 48, 1 grudnia 1957, s. 12
Cytaty z utworów[edytuj]
- Był człowiek wolny jak duch, był człowiek samotny jak obłok,
zniósł wszystko, co było trzeba, i nic mu się już zdarzyć nie mogło.
- I powstaną niesłychane wieści,
dziwne serca, ciała pełne blasku…
i Prawdę znowu ucieleśnił
Duch
żywym Słowem – z katyńskiego piasku.- Źródło: Kolęda katyńska
- Jeśli w tej tęsknocie zostanę,
jeśli do końca w niej wytrwam,
uniosę się nad wiecznością
jak nad jeziorem rybitwa.
Jeśli w tej miłości utonę,
jeśli w tej tęsknocie zgoreję,
gdy zbudzę się, Bóg nade mną
zamiast dnia rozednieje.
wszystko, co było trzeba, i nic mu się już zdarzyć nie mogło.- Źródło: Tęsknota i miłość
- Nad Katyńskim lasem – miesiąc, nad Katyńskim piaskiem szelest,
zeszła tam Pani Niebios, ściele się ku niej ziele,
piołuny gną liście srebrne całe,
żeby po nich stąpała.
Przystanęła cała w świetle, rozpostarła płaszcza połę,
nabiera do niej piasku z Katyńskiego krwawego dołu,
nabiera go płynnego jak srebro,
żeby go zabrać do Nieba.- Źródło: Matka Boska Katyńska
- Zobacz też: zbrodnia katyńska, Maria z Nazaretu
- Niczym nie jestem, tylko drganiem strun żałosnych…
Któż może być o taką bolesną rzecz zazdrosny?- Źródło: ***
- Obiecywało serce, że pęknie.
Nie pękło.
Groziło życie, że zwiędnie,
– nie zwiędło.