Władysław Siciński

Zwłoki Władysława Sicińskiego

Władysław Wiktoryn Siciński (1615–1672) – stolnik upicki i poseł na sejm, który jako pierwszy zerwał sejm wykorzystując liberum veto.

• Nie pozwalam na prolongację!
  • Opis: 25 sierpnia 1652 na sejmie warszawskim.
  • Źródło: Ludwik Kubala, Pierwsze „liberum veto”, w: Szkice historyczne. Seria druga, Kraków 1896, s. 113.

O Władysławie Sicińskim

• Bodajś z piekła nie wyszedł, kiedyś zrządził takie nieszczęście!
  • Autor: Jan Szymon Szczawiński, wojewoda brzesko-kujawski
  • Opis: w reakcji na zerwanie sejmu przez Sicińskiego. Według legendy reszta zgromadzonych posłów i senatorów miała odpowiedzieć „Amen! Amen!”.
  • Źródło: Ludwik Kubala, Pierwsze „liberum veto”, w: Szkice historyczne. Seria druga, Kraków 1896, s. 113.

• Dzikość, szpecąca żywych oblicza zbrodniarzy.
  Zda się dotąd zamarła grozić z jego twarzy:
  Dotąd zdradziecka radość w ustach się uśmiecha,
  Gniew rozbójniczy w czole, nade brwiami pycha,
  Barki na dół pochylił, głowę na pierś zwisnął.
  Zda się, że ciężar hańby do ziemi go cisnął,
  Albo że ręka gwałtu z piekieł go wywlekła
  • Autor: Adam Mickiewicz, Popas w Upicie

• Opowiadają dziwy o jego śmierci. Gdy wracał do domu, zginął od pioruna; dobra jego przeszły w obce ręce; trupa jego chowano w opustoszałej kaplicy zamkowej i do niedawna pokazywano jeszcze przyjezdnym jako osobliwość.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Wykłady paryskie, w: Dzieła t. IX, Warszawa 1997, s. 72.
  • Opis: w 1842.

• Podróżujący, obdzierając włosy i kawałki ciała, niby na pamiątkę, wyrządzają wielką krzywdę całości trupa.
  • Autor: Władysław Maleszewski, Trup upickiego posła, „Tygodnik Ilustrowany” nr 14, 1860.
  • Opis: informując o ciągłym bezczeszczeniu zwłok Sicińskiego.

• Siciński ziemię sobą rozorał i wyszedł z grobowca.(...) Pierwszego sprawcy nowego grzechu żaden człowiek się ręką nie dotknie, dziki zwierz umiera przy jego ścierwie z głodu, najzjadliwszy robak się go nie imie!
  • Autor: Zygmunt Kaczkowski, Murdelio, Warszawa 1953, s. 27–28.
  • Opis: tłumacząc zagadkę braku śladów rozkładu zwłok posła upickiego.
  • Zobacz też: upiór

• Trupa Sicińskiego nie można się pozbyć, nie chce on zniknąć, nie daje się zniweczyć, ciągle się wyłania. W fantazmatach ludu nie poddaje się prawom natury i naukom Kościoła, jest niezniszczalny i wszechobecny.
  • Autor: Maria Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2007, s. 144–145.