Łukasz Górnicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Ustalenie źródeł
Linia 67: Linia 67:


==Inne==
==Inne==
* Jest coś, co człowiekowi wiele przyjąć i ująć może dobrego mniemania i wziętości, a to jest zachowanie, a spólna przyjaźń z kim, kto ją wiedzie; bo to rozum pokazuje, iż jakiego kto sobie przyjaciela obrał, z kim za jednego żyje, takim i sam być musi.
** Źródło: ''Złote ziarna zebrane z dzieł pisarzy polskich'', wyboru dokonał Władysław Bełza, Poznań 1907

* Swawola tam być nie może, gdzie jest prawo.
* Swawola tam być nie może, gdzie jest prawo.
** Źródło: [https://dokupdf.com/download/wiadomych-rzeczy-pospolita-piarnia-staropolska-mdro-w-sentencjach-przysowiach-i-cytatach-od-bogurodzicy-do-kochanowskiego-_5a0211b4d64ab2b9bd92cfc0_pdf ''Wiadomych rzeczy pospolita śpiżarnia. Staropolska mądrość w sentencjach, przysłowiach i cytatach – od Bogurodzicy do Kochanowskiego''], oprac. Roman Mazurkiewicz, Księgarnia Akademicka, Kraków 2004, ISBN 83-7188-766-3, s. 203.
** Źródło: [https://dokupdf.com/download/wiadomych-rzeczy-pospolita-piarnia-staropolska-mdro-w-sentencjach-przysowiach-i-cytatach-od-bogurodzicy-do-kochanowskiego-_5a0211b4d64ab2b9bd92cfc0_pdf ''Wiadomych rzeczy pospolita śpiżarnia. Staropolska mądrość w sentencjach, przysłowiach i cytatach – od Bogurodzicy do Kochanowskiego''], oprac. Roman Mazurkiewicz, Księgarnia Akademicka, Kraków 2004, ISBN 83-7188-766-3, s. 203.

Wersja z 21:17, 18 mar 2019

Łukasz Górnicki (1527–1603) – polski humanista renesansowy, poeta, pisarz polityczny, tłumacz, bibliotekarz i sekretarz królewski.

Dworzanin Polski (1566)

(cytaty przytaczane według wersji zamieszczonej w Wikiźródłach, z zachowaniem ortografii i interpunkcji)

  • (…) ani to podobna rzecz Jest, żeby ten miał dobrze uczyć, kto sam nie umie, abo żeby ten miał porządek czynić, kto sam nie rządny, albo w błocie kto leży, żeby miał drugiego wydźwignąć s niego.
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
  • (…) cokolwiek jest dobrego a użytecznego, to każda rzecz ta ma i piękność w sobie.
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
    • Zobacz też: dobro, piękno
  • (…) djabeł nigdy nie śpi.
    • Źródło: Księga Wtóra Dworzanina.
    • Zobacz też: diabeł
  • (…) gdzie tej rozumem cnoty na sądzie niemasz, tam rosciągają szeroko źli prokuratorowie swoje proporce i wykręcają dekreta, statut szpecą, prawo niszczą i w niwecz obracają (…)
  • (…) jako nie każdy jest dobry budownik, kto buduje, tak też nie każdy jest prawdziwie hojnym, kto rozdawa.
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
  • (…) każdemu jest śmiech luby, i ten pochwały godzien, kto go na czas i dobrym kształtem wskrzesić umie.
    • Źródło: Księga Wtóra Dworzanina.
    • Zobacz też: śmiech
  • (…) kto z młodu nie wyszaleje, musi na starość.
  • (…) miłość jest pożądanie piękności (…)
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
    • Zobacz też: miłość
  • Oko w miłości wodzem.
    • Źródło: Księga Trzecia Dworzanina.
    • Zobacz też: oczy
  • (…) pochlebca ani pana swego, ani przyjaciela nie miłuje.
    • Źródło: Księga Wtóra Dworzanina.
  • (…) tego wolnością nie mamy zwać, iż kto podług swej wolej żywie, ale to jest prawdziwa wolność a swoboda, żyć podług prawa.
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
    • Zobacz też: wolność
  • (…) ten jest najwiętszy na świecie regiment, pod którym są poddani cnotliwi (…)
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
  • (…) to jest białychgłów obyczaj, a inaczej nie umieją, jedno, abo nader miłować, abo nader mieć w nienawiści (…)
  • (…) trudno tam leczyć, gdzie nikt nie choruje (…)
    • Źródło: Księga Czwarta Dworzanina.
    • Zobacz też: choroba
  • (…) trzeba na to mieć pilne oko, s kim przyjaźń zacząć.
    • Źródło: Księga Wtóra Dworzanina.
    • Zobacz też: przyjaźń
  • (…) umysł od dusze pochodząc, daleko jest wyszszego dostojeństwa, niż ciało (…)
    • Źródło: Pirwsza Księga Dworzanina.
    • Zobacz też: ciało, umysł
  • (…) ze szkodliwych żartów nieprzyjaźni i wielkie zaścia bywają.
    • Źródło: Księga Wtóra Dworzanina.
    • Zobacz też: żart

Inne

  • Jest coś, co człowiekowi wiele przyjąć i ująć może dobrego mniemania i wziętości, a to jest zachowanie, a spólna przyjaźń z kim, kto ją wiedzie; bo to rozum pokazuje, iż jakiego kto sobie przyjaciela obrał, z kim za jednego żyje, takim i sam być musi.
    • Źródło: Złote ziarna zebrane z dzieł pisarzy polskich, wyboru dokonał Władysław Bełza, Poznań 1907
  • Trudno tam porządek być ma, gdzie wszyscy rządzą.
    • Źródło: Wiadomych rzeczy pospolita śpiżarnia…, s. 203.
    • Zobacz też: porządek
Wikisource